جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۳
جز (جایگزینی متن - '== پرسشهای وابسته == == پرسشهای وابسته == {{پرسمان خروج سفیانی}}' به '== پرسشهای وابسته == {{پرسمان خروج سفیانی}}') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۳) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات پرسش | {{جعبه اطلاعات پرسش | ||
| موضوع اصلی | | موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]] | ||
| موضوع فرعی | | موضوع فرعی = فرجام [[سفیانی]] چیست؟ | ||
| تصویر | | تصویر = 7626626268.jpg | ||
| اندازه تصویر | | اندازه تصویر = 200px | ||
| مدخل بالاتر | | مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[مقدمات ظهور امام مهدی]] / [[نشانههای ظهور امام مهدی]] / [[خروج سفیانی]] | ||
| مدخل اصلی | | مدخل اصلی = [[فرجام سفیانی]] | ||
| مدخل وابسته | | مدخل وابسته = | ||
| پاسخدهنده | | پاسخدهنده = | ||
| پاسخدهندگان | | پاسخدهندگان = ۵ پاسخ | ||
}} | }} | ||
[[لشکر سفیانی]] در دو مرحله به [[جنگ]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} میرود. در مرحله اول دچار [[عذاب الهی]] شده و در [[زمین]] [[بیدا]] با فرو رفتن در [[زمین]] نابود میشوند که [[سفیانی]] همراه این [[لشکر]] نیست. او در [[عراق]] در [[جنگی]] دیگر مقابل [[حضرت]]{{ع}} میایستد که در این [[جنگ]] به [[اسارت]] درآمده و نهایتاً کشته میشود. | [[لشکر سفیانی]] در دو مرحله به [[جنگ]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} میرود. در مرحله اول دچار [[عذاب الهی]] شده و در [[زمین]] [[بیدا]] با فرو رفتن در [[زمین]] نابود میشوند که [[سفیانی]] همراه این [[لشکر]] نیست. او در [[عراق]] در [[جنگی]] دیگر مقابل [[حضرت]]{{ع}} میایستد که در این [[جنگ]] به [[اسارت]] درآمده و نهایتاً کشته میشود. | ||
خط ۵۰: | خط ۵۱: | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین [[نصرتالله آیتی]] در کتاب ''«[[تأملی در نشانههای حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانههای حتمی ظهور]]»'' در اين باره گفته است: | | پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین [[نصرتالله آیتی]] در کتاب ''«[[تأملی در نشانههای حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانههای حتمی ظهور]]»'' در اين باره گفته است: | ||
*«بدون [[تردید]] در [[حکومت]] [[فضیلت]] محور [[امام مهدی]] {{ع}}، دیو صفتانی چون [[سفیانی]]، مجالی برای تحرک و فعالیت نخواهند داشت، بنابراین، پس از آن که [[امام مهدی]] {{ع}} او را به [[صلاح]] و [[سعادت]] [[دعوت]] کرد و او [[دعوت]] [[امام]] را بیپاسخ گذاشت، [[امام]]{{ع}} چارهای جز قطع ریشههای [[فساد]] این [[فاسد]] نخواهد داشت. از این رو، طبیعی است که سرانجامی جز [[هلاکت]] در [[انتظار]] [[سفیانی]] نباشد. در مورد کشته شدن [[سفیانی]] دو دسته [[روایت]] وجود دارد: | *«بدون [[تردید]] در [[حکومت]] [[فضیلت]] محور [[امام مهدی]] {{ع}}، دیو صفتانی چون [[سفیانی]]، مجالی برای تحرک و فعالیت نخواهند داشت، بنابراین، پس از آن که [[امام مهدی]] {{ع}} او را به [[صلاح]] و [[سعادت]] [[دعوت]] کرد و او [[دعوت]] [[امام]] را بیپاسخ گذاشت، [[امام]]{{ع}} چارهای جز قطع ریشههای [[فساد]] این [[فاسد]] نخواهد داشت. از این رو، طبیعی است که سرانجامی جز [[هلاکت]] در [[انتظار]] [[سفیانی]] نباشد. در مورد کشته شدن [[سفیانی]] دو دسته [[روایت]] وجود دارد: | ||
#روایاتی که بر کشته شدن او به دست [[امام مهدی]] {{ع}} دلالت میکنند<ref>معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۵، ص۲۸ ( این حدیث مرسله است).</ref>، از جمله [[امام علی]] {{ع}} فرمودهاند: {{متن حدیث|" يُهْلِكُ اللَّهُ أَصْحَابَ السُّفْيَانِيُّ كُلِّهِمْ، وَلَا يَبْقَى عَلَى الْأَرْضِ غَيْرِهِ وَحْدَهُ، فَيَأْخُذُهُ الْمَهْدِيِّ فَيَذْبَحُهُ "}}<ref>خداوند تمام سپاه [[سفیانی]] را نابود میکند و هیچکسی از آنها جز [[سفیانی]]، روی زمین باقی نمیماند. در این حال، [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} او را میگیرد و گردن میزند؛ التشریف بالمنن، ص۲۹۶، باب ۷۹، ح۴۱۷ (به نقل از الفتن سلیلی).</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} نیز در اینباره فرمودهاند: {{متن حدیث|" وَيَأْخُذُ السُّفْيَانِيُّ أَسِيراً، فَيَنْطَلِقُ بِهِ وَيَذْبَحُهُ بِيَدِهِ "}}<ref>[[سفیانی]] را در حالی که اسیر شده نزد حضرت [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} میآورند و آن حضرت [[سفیانی]] را گردن میزند؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۵، ص۲۸ ( این حدیث مرسله است).</ref>. | #روایاتی که بر کشته شدن او به دست [[امام مهدی]] {{ع}} دلالت میکنند<ref>معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۵، ص۲۸ (این حدیث مرسله است).</ref>، از جمله [[امام علی]] {{ع}} فرمودهاند: {{متن حدیث|" يُهْلِكُ اللَّهُ أَصْحَابَ السُّفْيَانِيُّ كُلِّهِمْ، وَلَا يَبْقَى عَلَى الْأَرْضِ غَيْرِهِ وَحْدَهُ، فَيَأْخُذُهُ الْمَهْدِيِّ فَيَذْبَحُهُ "}}<ref>خداوند تمام سپاه [[سفیانی]] را نابود میکند و هیچکسی از آنها جز [[سفیانی]]، روی زمین باقی نمیماند. در این حال، [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} او را میگیرد و گردن میزند؛ التشریف بالمنن، ص۲۹۶، باب ۷۹، ح۴۱۷ (به نقل از الفتن سلیلی).</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} نیز در اینباره فرمودهاند: {{متن حدیث|" وَيَأْخُذُ السُّفْيَانِيُّ أَسِيراً، فَيَنْطَلِقُ بِهِ وَيَذْبَحُهُ بِيَدِهِ "}}<ref>[[سفیانی]] را در حالی که اسیر شده نزد حضرت [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} میآورند و آن حضرت [[سفیانی]] را گردن میزند؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۵، ص۲۸ (این حدیث مرسله است).</ref>. | ||
# روایاتی که از کشته شدن او به دست [[سپاه]] [[امام مهدی]] {{ع}} گزارش میدهند<ref>معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۳، ص۳۱۳.</ref>، از جمله [[امام علی]] {{ع}} فرمودهاند: {{متن حدیث|" فيؤتي بِالسُّفْيَانِيِّ أَسِيراً فيامر بِهِ فَيَذْبَحُ عَلَى بَابِ الرَّحْبَةِ "}}<ref>[[سفیانی]] را اسیر میکنند، نزد [[امام مهدی]] {{ع}} میآورند. آن حضرت دستور قتل او را صادر میکند و او نزد باب الرحبه کشته میشود؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۳، ص۳۱۴.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} نیز در این خصوص فرمودهاند: {{متن حدیث|" ثُمَّ يَقُولُ هَذَا رَجُلُ قَدْ خَلَعَ طَاعَتِي فيامر بِهِ عِنْدَ ذَلِكَ فَيَذْبَحَ عَلَى بلاطة ايليا "}}<ref>سپس [[امام مهدی]] {{ع}} میفرماید: این مرد - [[سفیانی]] - از اطاعت من سر بر تافته. آن حضرت دستور قتل او را صادر میکند و او بر سنگ [[بیت المقدس]] گردن زده میشود؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۳، ص۳۱۳.</ref>. نسبت دادن کشتن [[سفیانی]] را به [[امام مهدی]] {{ع}} میتوان مجازی دانست؛ به سبب اینکه، [[دستور]] [[قتل]] [[سفیانی]] از آن [[حضرت]] صادر میشود و لشکر آن [[حضرت]]، [[سفیانی]] را میکشد. این [[روایات]] به لحاظ [[سند ضعیف]] و به لحاظ مصادر و تعداد بهگونهای نیستند که بتوان به مضمون آنها [[اطمینان]] کرد اما با اعتبارات [[عقلی]] همآهنگ هستند»<ref>[[نصرتالله آیتی|آیتی، نصرتالله]]، [[تأملی در نشانههای حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانههای حتمی ظهور]]، ص ۱۷۵ - ۱۷۶.</ref>. | # روایاتی که از کشته شدن او به دست [[سپاه]] [[امام مهدی]] {{ع}} گزارش میدهند<ref>معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۳، ص۳۱۳.</ref>، از جمله [[امام علی]] {{ع}} فرمودهاند: {{متن حدیث|" فيؤتي بِالسُّفْيَانِيِّ أَسِيراً فيامر بِهِ فَيَذْبَحُ عَلَى بَابِ الرَّحْبَةِ "}}<ref>[[سفیانی]] را اسیر میکنند، نزد [[امام مهدی]] {{ع}} میآورند. آن حضرت دستور قتل او را صادر میکند و او نزد باب الرحبه کشته میشود؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۳، ص۳۱۴.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} نیز در این خصوص فرمودهاند: {{متن حدیث|" ثُمَّ يَقُولُ هَذَا رَجُلُ قَدْ خَلَعَ طَاعَتِي فيامر بِهِ عِنْدَ ذَلِكَ فَيَذْبَحَ عَلَى بلاطة ايليا "}}<ref>سپس [[امام مهدی]] {{ع}} میفرماید: این مرد - [[سفیانی]] - از اطاعت من سر بر تافته. آن حضرت دستور قتل او را صادر میکند و او بر سنگ [[بیت المقدس]] گردن زده میشود؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۳، ص۳۱۳.</ref>. نسبت دادن کشتن [[سفیانی]] را به [[امام مهدی]] {{ع}} میتوان مجازی دانست؛ به سبب اینکه، [[دستور]] [[قتل]] [[سفیانی]] از آن [[حضرت]] صادر میشود و لشکر آن [[حضرت]]، [[سفیانی]] را میکشد. این [[روایات]] به لحاظ [[سند ضعیف]] و به لحاظ مصادر و تعداد بهگونهای نیستند که بتوان به مضمون آنها [[اطمینان]] کرد اما با اعتبارات [[عقلی]] همآهنگ هستند»<ref>[[نصرتالله آیتی|آیتی، نصرتالله]]، [[تأملی در نشانههای حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانههای حتمی ظهور]]، ص ۱۷۵ - ۱۷۶.</ref>. | ||
}} | }} | ||
خط ۶۵: | خط ۶۶: | ||
| پاسخدهنده = علی رضا رمضانیان | | پاسخدهنده = علی رضا رمضانیان | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا رمضانیان]]'''، در کتاب ''«[[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]»'' در اینباره گفته است: | | پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا رمضانیان]]'''، در کتاب ''«[[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]»'' در اینباره گفته است: | ||
*« [[روایات]] محل [[خروج سفیانی]] را: | *«[[روایات]] محل [[خروج سفیانی]] را: | ||
#سرزمین خشک | #سرزمین خشک | ||
#[[مغرب]] [[زمین]] | # [[مغرب]] [[زمین]] | ||
#[[شام]]، دانسته است. | # [[شام]]، دانسته است. | ||
:::::جمع بین [[روایات]] آن است که [[سفیانی]] از سرزمین [[شام]] و منطقهای خشک [[خروج]] خواهد کرد. پایان [[لشکریان]] [[سفیانی]] فرو رفتن در [[زمین]] و [[مبتلا]] شدن به [[خشم خداوند]] دانسته شده، اما سخن روشنی درباره فرجام خود [[سفیانی]] در دست نیست. درباره [[لشکر]] [[سفیانی]] که با [[عزم]] [[نبرد]] با [[حضرت مهدی]] {{ع}} به طرف [[مکه معظمه]] حرکت میکند از [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} چنین [[نقل]] میکنند: {{متن حدیث|"يبعَثُ اللَّهُ جَبْرَئِيلَ فَيَقُولُ يَا جَبْرَئِيلُ اذْهَبْ فَأَبِدْهُمْ فَيَضْرِبُهَا بِرِجْلِهِ ضَرْبَةً يَخْسِفُ اللَّهُ بِهِمْ عِنْدَهَا وَ لَا يُفْلِتُ مِنْهم إِلَّا رَجُلَانِ مِنْ جُهَيْنَةَ"}}<ref>خداوند جبرئیل را میفرستد و به او امر میفرماید: برو نابودشان کن، پس، با پای خود به زمین میکوبد و خداوند همه آنان را در کام زمین فرو میبرد و جز دو نفر از اهل جهینه کسی از آنها زنده نمیماند؛ روزگار رهایی، ص ۴۶۷.</ref>.[[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "[[سفیانی]] از [[نشانههای حتمی ظهور]] است و [[خروج]] از اول تا پایان، پانزده ماه به طول میانجامد. شش ماه میجنگد و وقتی بر پنج [[شهر]] دست یافت نه ماه [[حکومت]] میکند و یک روز هم بیشتر نخواهد بود<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۸.</ref>. آن پنج [[شهر]] بنابر [[روایات]] [[شام]]، [[حمص]]، [[اردن]]، فسلطین، قنسرین میباشد. [[سفیانی]] گروه بسیاری از [[شیعیان]] را به [[قتل]] میرساند<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ۲۱۵ و ۲۲۲.</ref>. او جنایت کاری است که از [[قتل]] و [[کشتار]] هیچ پروایی ندارد و با [[دشمنان]] خود به شکل فجیعی [[رفتار]] میکند<ref>نگین آفرینش، ج ۱، ص ۱۳۴.</ref>»<ref>[[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص ۴۸-۴۹.</ref>. | :::::جمع بین [[روایات]] آن است که [[سفیانی]] از سرزمین [[شام]] و منطقهای خشک [[خروج]] خواهد کرد. پایان [[لشکریان]] [[سفیانی]] فرو رفتن در [[زمین]] و [[مبتلا]] شدن به [[خشم خداوند]] دانسته شده، اما سخن روشنی درباره فرجام خود [[سفیانی]] در دست نیست. درباره [[لشکر]] [[سفیانی]] که با [[عزم]] [[نبرد]] با [[حضرت مهدی]] {{ع}} به طرف [[مکه معظمه]] حرکت میکند از [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} چنین [[نقل]] میکنند: {{متن حدیث|"يبعَثُ اللَّهُ جَبْرَئِيلَ فَيَقُولُ يَا جَبْرَئِيلُ اذْهَبْ فَأَبِدْهُمْ فَيَضْرِبُهَا بِرِجْلِهِ ضَرْبَةً يَخْسِفُ اللَّهُ بِهِمْ عِنْدَهَا وَ لَا يُفْلِتُ مِنْهم إِلَّا رَجُلَانِ مِنْ جُهَيْنَةَ"}}<ref>خداوند جبرئیل را میفرستد و به او امر میفرماید: برو نابودشان کن، پس، با پای خود به زمین میکوبد و خداوند همه آنان را در کام زمین فرو میبرد و جز دو نفر از اهل جهینه کسی از آنها زنده نمیماند؛ روزگار رهایی، ص ۴۶۷.</ref>.[[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "[[سفیانی]] از [[نشانههای حتمی ظهور]] است و [[خروج]] از اول تا پایان، پانزده ماه به طول میانجامد. شش ماه میجنگد و وقتی بر پنج [[شهر]] دست یافت نه ماه [[حکومت]] میکند و یک روز هم بیشتر نخواهد بود<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۸.</ref>. آن پنج [[شهر]] بنابر [[روایات]] [[شام]]، [[حمص]]، [[اردن]]، فسلطین، قنسرین میباشد. [[سفیانی]] گروه بسیاری از [[شیعیان]] را به [[قتل]] میرساند<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ۲۱۵ و ۲۲۲.</ref>. او جنایت کاری است که از [[قتل]] و [[کشتار]] هیچ پروایی ندارد و با [[دشمنان]] خود به شکل فجیعی [[رفتار]] میکند<ref>نگین آفرینش، ج ۱، ص ۱۳۴.</ref>»<ref>[[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص ۴۸-۴۹.</ref>. | ||
}} | }} |