حجاج بن عتیک بن حارث ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = صحابه | | موضوع مرتبط = صحابه | ||
| خط ۷: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
وی از [[قبیله ثقیف]] است که در نسبت افزون بر «ثقفی»، وی را «جشمی» نیز گویند؛ زیرا جشم بن ثقیف، شاخه‌ای از قبیله ثقیف است<ref>کحاله، ج۱، ص۱۸۸.</ref>. نام پدرش را نیز علاوه بر «[[عتیک]]»؛ «[[عبد]]»، «[[عبدالله]]»<ref>ابن حجر، ج۲، ص۲۸.</ref> و [[عبید]]<ref>طبری، ج۴، ص۶۹.</ref> گفته‌اند که به نظر می‌رسد «عتیک» درست بوده و موارد دیگر تصحیف آن است. چنان که در بیشتر منابع نام پدرش «عتیک» آمده است. | وی از [[قبیله ثقیف]] است که در نسبت افزون بر «ثقفی»، وی را «جشمی» نیز گویند؛ زیرا جشم بن ثقیف، شاخه‌ای از قبیله ثقیف است<ref>کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۱۸۸.</ref>. نام پدرش را نیز علاوه بر «[[عتیک]]»؛ «[[عبد]]»، «[[عبدالله]]»<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۲۸.</ref> و [[عبید]]<ref>طبری، تاریخ، ج۴، ص۶۹.</ref> گفته‌اند که به نظر می‌رسد «عتیک» درست بوده و موارد دیگر تصحیف آن است. چنان که در بیشتر منابع نام پدرش «عتیک» آمده است. | ||
[[خلیفة بن خیاط]]<ref>خلیفه بن خیاط، ص۱۰۶.</ref> او را از [[صحابه]] [[مدینه]] آمده‌ای دانسته که بعدها و در پی [[فتوحات]] در [[بصره]] سکونت کرده و پس از آن به [[کوفه]] کوچیده است. خلیفة بن خیاط<ref>خلیفه بن خیاط، ص۳۱۱.</ref> در جای دیگر، در [[باد]] از صحابه‌ای که به بصره آمدند، از [[حجاج بن عتیک]] یاد کرده و گفته که وی بعدها به کوفه منتقل شد. او در بصره خانه‌ای داشت که در توسعه [[مسجد جامع]] بهره، ضمیمه آن [[مسجد]] شد<ref>خلیفة بن خیاط، ص۱۰۶.</ref>. [[ابن حجر]] نیز هم در قسم | [[خلیفة بن خیاط]]<ref>خلیفه بن خیاط، کتاب الطبقات، ص۱۰۶.</ref> او را از [[صحابه]] [[مدینه]] آمده‌ای دانسته که بعدها و در پی [[فتوحات]] در [[بصره]] سکونت کرده و پس از آن به [[کوفه]] کوچیده است. خلیفة بن خیاط<ref>خلیفه بن خیاط، کتاب الطبقات، ص۳۱۱.</ref> در جای دیگر، در [[باد]] از صحابه‌ای که به بصره آمدند، از [[حجاج بن عتیک]] یاد کرده و گفته که وی بعدها به کوفه منتقل شد. او در بصره خانه‌ای داشت که در توسعه [[مسجد جامع]] بهره، ضمیمه آن [[مسجد]] شد<ref>خلیفة بن خیاط، کتاب الطبقات، ص۱۰۶.</ref>. [[ابن حجر]] نیز هم در قسم اول<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۲۸.</ref> و هم قسم سوم<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۲.</ref> شرح حال او را آورده است؛ هرچند در قسم اول توضیحات بیشتری داده و گزارش‌های مربوط به [[صحابی]] بودن وی را آورده است. براساس گزارش ابن شبه، حجاج بن عتیک از کسانی بود که در [[زمان]] [[ولایت]] [[عتبة بن غزوان]] ([[حدود]] ۱۴-۱۶) به بصره آمد و [[سرپرستی]] بخشی از نواحی آن سوی مسجد بصره را بر عهده گرفت. بعدها چون میان همسرش [[أم جمیل]] و [[مغیرة بن شعبه]]، [[کارگزار بصره]]، آن داستان مشهور پیش آمد (به ادامه مدخل بنگرید)، وی به کوفه کوچ کرد، سپس در زمان [[امارت]] [[ابوموسی اشعری]] (۲۳-۲۹) مجددا به بصره بازگشت و عهده دار برخی امور از سوی [[ابوموسی]] شد<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۲۹؛ این گزارش در چاپ موجود تاریخ المدینة المنوره، تحقیق فهیم شلتوت یافت نشد.</ref>. حجاج بن عتیک [[کارگزاری]] بخش [[فرات]] را در زمان [[عمر بن خطاب]] بر عهده داشت. در شعری که درباره [[کارگزاران]] [[عمر]]، خطاب به وی سروده شد، از او تقاضای بازخواست عاملان شده است. در این سروده نام عاملان عمر [[ذکر]] شده که از جمله ایشان، [[حجاج]] بن عتیک است. یک [[بیت]] این سروده چنین است: | ||
{{عربی|فأرسل الی الحجاج قاغرف حسابه و أرسل الی جزء و آرسل الی بشر}}؛ | {{عربی|فأرسل الی الحجاج قاغرف حسابه و أرسل الی جزء و آرسل الی بشر}}؛ | ||
یعنی: به سوی حجاج بن عتیک بفرست و به حساب او برس، همچنین جزء و [[بشر]] را نیز فراموش مکن عمر پس از این، بخشی از [[اموال]] کارگزاران خود را از آنان گرفت ([[مقاسمه]]، مشاطره)، که از جمله آنان حجاج بن عتیک بود<ref>بلاذری، انساب، ج۱۰، ص۳۸۵-۳۸۶.</ref>. | یعنی: به سوی حجاج بن عتیک بفرست و به حساب او برس، همچنین جزء و [[بشر]] را نیز فراموش مکن عمر پس از این، بخشی از [[اموال]] کارگزاران خود را از آنان گرفت ([[مقاسمه]]، مشاطره)، که از جمله آنان حجاج بن عتیک بود<ref>بلاذری، انساب، ج۱۰، ص۳۸۵-۳۸۶.</ref>. | ||
[[همسر]] وی [[أم جمیل هلالیه]] بود که داستان [[روابط]] [[نامشروع]] [[مغیرة بن شعبه ثقفی]] به هنگام امارتش بر [[بصره]] با وی در کتب [[تاریخی]] مشهور است<ref>بلاذری، انساب، ج۱۰، ص۳۸۷؛ یعقوبی، ج۲، ص۱۲۶.</ref>. گفته شده [[مغیره]] پس از درگذشت [[حجاج بن عتیک ثقفی]] با همسر وی [[ام جمیل]] [[ارتباط]] برقرار کرده است<ref>طبری، ج۴، ص۶۹.</ref>، اما این [[سخن]] صحیح نیست؛ زیرا حجاج بن عتیک تا دوره [[زیاد بن ابیه]] (حک: ۵۳) زنده بود و هنگام بازسازی [[مسجد]] بصره [[مسئولیت]] تعمیر و توسعه آن را بر عهده داشت و ستون‌های آن را از کوه‌های [[اهواز]] آورد. حجاج بن عتیک از این راه اموال فراونی به دست آورد و [[مردم]] به همین مناسبت چنین سرودند: | [[همسر]] وی [[أم جمیل هلالیه]] بود که داستان [[روابط]] [[نامشروع]] [[مغیرة بن شعبه ثقفی]] به هنگام امارتش بر [[بصره]] با وی در کتب [[تاریخی]] مشهور است<ref>بلاذری، انساب، ج۱۰، ص۳۸۷؛ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۲۶.</ref>. گفته شده [[مغیره]] پس از درگذشت [[حجاج بن عتیک ثقفی]] با همسر وی [[ام جمیل]] [[ارتباط]] برقرار کرده است<ref>طبری، تاریخ، ج۴، ص۶۹.</ref>، اما این [[سخن]] صحیح نیست؛ زیرا حجاج بن عتیک تا دوره [[زیاد بن ابیه]] (حک: ۵۳) زنده بود و هنگام بازسازی [[مسجد]] بصره [[مسئولیت]] تعمیر و توسعه آن را بر عهده داشت و ستون‌های آن را از کوه‌های [[اهواز]] آورد. حجاج بن عتیک از این راه اموال فراونی به دست آورد و [[مردم]] به همین مناسبت چنین سرودند: | ||
{{عربی|یا حبذا الاماره ولو علی الحجاره}}؛ | {{عربی|یا حبذا الاماره ولو علی الحجاره}}؛ | ||
یعنی: [[امارت]] چه نیکوست گرچه بر سنگ‌ها باشد<ref>بلاذری، فتوح، ص۲۷۲ و ۳۳۹؛ یاقوت حموی، ج۱، ص۴۳۳ | یعنی: [[امارت]] چه نیکوست گرچه بر سنگ‌ها باشد<ref>بلاذری، فتوح، ص۲۷۲ و ۳۳۹؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۴۳۳.</ref><ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۳ (کتاب)|مقاله «حجاج بن عتیک بن حارث ثقفی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۳، ص۵-۶.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب پیامبر]] | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحابه است. حجاج بن عتیک بن حارث ثقفی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حجاج بن عتیک بن حارث ثقفی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
وی از قبیله ثقیف است که در نسبت افزون بر «ثقفی»، وی را «جشمی» نیز گویند؛ زیرا جشم بن ثقیف، شاخه‌ای از قبیله ثقیف است[۱]. نام پدرش را نیز علاوه بر «عتیک»؛ «عبد»، «عبدالله»[۲] و عبید[۳] گفته‌اند که به نظر می‌رسد «عتیک» درست بوده و موارد دیگر تصحیف آن است. چنان که در بیشتر منابع نام پدرش «عتیک» آمده است. خلیفة بن خیاط[۴] او را از صحابه مدینه آمده‌ای دانسته که بعدها و در پی فتوحات در بصره سکونت کرده و پس از آن به کوفه کوچیده است. خلیفة بن خیاط[۵] در جای دیگر، در باد از صحابه‌ای که به بصره آمدند، از حجاج بن عتیک یاد کرده و گفته که وی بعدها به کوفه منتقل شد. او در بصره خانه‌ای داشت که در توسعه مسجد جامع بهره، ضمیمه آن مسجد شد[۶]. ابن حجر نیز هم در قسم اول[۷] و هم قسم سوم[۸] شرح حال او را آورده است؛ هرچند در قسم اول توضیحات بیشتری داده و گزارش‌های مربوط به صحابی بودن وی را آورده است. براساس گزارش ابن شبه، حجاج بن عتیک از کسانی بود که در زمان ولایت عتبة بن غزوان (حدود ۱۴-۱۶) به بصره آمد و سرپرستی بخشی از نواحی آن سوی مسجد بصره را بر عهده گرفت. بعدها چون میان همسرش أم جمیل و مغیرة بن شعبه، کارگزار بصره، آن داستان مشهور پیش آمد (به ادامه مدخل بنگرید)، وی به کوفه کوچ کرد، سپس در زمان امارت ابوموسی اشعری (۲۳-۲۹) مجددا به بصره بازگشت و عهده دار برخی امور از سوی ابوموسی شد[۹]. حجاج بن عتیک کارگزاری بخش فرات را در زمان عمر بن خطاب بر عهده داشت. در شعری که درباره کارگزاران عمر، خطاب به وی سروده شد، از او تقاضای بازخواست عاملان شده است. در این سروده نام عاملان عمر ذکر شده که از جمله ایشان، حجاج بن عتیک است. یک بیت این سروده چنین است: فأرسل الی الحجاج قاغرف حسابه و أرسل الی جزء و آرسل الی بشر؛ یعنی: به سوی حجاج بن عتیک بفرست و به حساب او برس، همچنین جزء و بشر را نیز فراموش مکن عمر پس از این، بخشی از اموال کارگزاران خود را از آنان گرفت (مقاسمه، مشاطره)، که از جمله آنان حجاج بن عتیک بود[۱۰]. همسر وی أم جمیل هلالیه بود که داستان روابط نامشروع مغیرة بن شعبه ثقفی به هنگام امارتش بر بصره با وی در کتب تاریخی مشهور است[۱۱]. گفته شده مغیره پس از درگذشت حجاج بن عتیک ثقفی با همسر وی ام جمیل ارتباط برقرار کرده است[۱۲]، اما این سخن صحیح نیست؛ زیرا حجاج بن عتیک تا دوره زیاد بن ابیه (حک: ۵۳) زنده بود و هنگام بازسازی مسجد بصره مسئولیت تعمیر و توسعه آن را بر عهده داشت و ستون‌های آن را از کوه‌های اهواز آورد. حجاج بن عتیک از این راه اموال فراونی به دست آورد و مردم به همین مناسبت چنین سرودند: یا حبذا الاماره ولو علی الحجاره؛ یعنی: امارت چه نیکوست گرچه بر سنگ‌ها باشد[۱۳][۱۴].
جستارهای وابسته
- ثقیف (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۱۸۸.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۲۸.
- ↑ طبری، تاریخ، ج۴، ص۶۹.
- ↑ خلیفه بن خیاط، کتاب الطبقات، ص۱۰۶.
- ↑ خلیفه بن خیاط، کتاب الطبقات، ص۳۱۱.
- ↑ خلیفة بن خیاط، کتاب الطبقات، ص۱۰۶.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۲۸.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۲.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۲۹؛ این گزارش در چاپ موجود تاریخ المدینة المنوره، تحقیق فهیم شلتوت یافت نشد.
- ↑ بلاذری، انساب، ج۱۰، ص۳۸۵-۳۸۶.
- ↑ بلاذری، انساب، ج۱۰، ص۳۸۷؛ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۲۶.
- ↑ طبری، تاریخ، ج۴، ص۶۹.
- ↑ بلاذری، فتوح، ص۲۷۲ و ۳۳۹؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۴۳۳.
- ↑ داداش‌نژاد، منصور، مقاله «حجاج بن عتیک بن حارث ثقفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۳، ص۵-۶.