حدیث ثقلین در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[عبدالرؤوف مناوی]] (متوفای ۱۰۳۱): از این که [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرموده است: “من دو شیء گران‌بها (قرآن و عترت) را در میان شما باقی می‌گذارم”، و از این که فرموده است “آن دو تا وقتی در [[قیامت]] نزد [[حوض]] بر من وارد می‌شوند، از هم جدا نمی‌شوند”، به دست می‌آید که پیامبر{{صل}} [[امت]] خود را به [[رفتار نیکو]] نسبت به آن دو، و مقدم داشتن [[حق]] آن دو بر خود و [[تمسک]] نمودن به آن دو در امر [[دین]]، توصیه کرده است، اما [[کتاب الهی]]، بدان جهت که معدن [[علوم دینی]] و [[اسرار]] و حکمت‌های [[شرعی]] و گنج‌هایی از حقایق و دقایق است، و اما [[عترت]]؛ زیرا وقتی که عنصر [[پاک]] باشد در [[فهم]] دین کمک می‌کند، و [[پاکی]] عنصر به [[حُسن]] [[اخلاق]] می‌انجامد، و حُسن اخلاق [[صفای قلب]] و [[طهارت]] آن را در پی دارد<ref>فیض القدیر، ج۳، ص۱۸- ۱۹.</ref>. [[زرقانی مالکی]]<ref>شرح المواهب اللدنیة، ج۷، ص۵.</ref> (متوفای ۱۱۲۲ ه‍)؛ [[شهاب‌الدین خفاجی]]<ref>نسیم الریاض فی شرح الشفاء لقاضی عیاض، ج۳، ص۴۱۰.</ref> (متوفای ۱۰۶۹)؛[[ محمد مبین سندی]]<ref>دراسات اللبیب فی الأسوة الحسنة بالحبیب، ص۲۱۳- ۲۳۳.</ref> ([[قرن دوازدهم]]) و عالمانی دیگر نیز این مطلب را بیان کرده‌اند<ref>ر.ک: نفحات الأزهار، ج۲، ص۲۴۷- ۲۵۶.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت اهل بیت (کتاب)|امامت اهل بیت]]، ص ۱۶۴.</ref>