←=دلیل دوم: بشارتهای پیامبران پیشین
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
===دلیل نخست: واکاوی شخصیت [[پیامبر]]{{صل}}=== | ===دلیل نخست: واکاوی شخصیت [[پیامبر]]{{صل}}=== | ||
*نگرش منصفانه به صدق و ایمان و اخلاص [[پیامبر]]{{صل}}، همچنین امانتداری، پاکی و طهارت روح، از دنیاطلبی و فریبکاری، به اعتقاد راسخ به [[نبوت]] خویش، پایداری و ازخودگذشتگی در راه [[رسالت]] الهی، هرگونه ترید در صدق [[پیامبر]]{{صل}} در دعوی خویش را میزداید<ref>[[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ج۲، ص:۱۶۹.</ref>. | *نگرش منصفانه به صدق و ایمان و اخلاص [[پیامبر]]{{صل}}، همچنین امانتداری، پاکی و طهارت روح، از دنیاطلبی و فریبکاری، به اعتقاد راسخ به [[نبوت]] خویش، پایداری و ازخودگذشتگی در راه [[رسالت]] الهی، هرگونه ترید در صدق [[پیامبر]]{{صل}} در دعوی خویش را میزداید<ref>[[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ج۲، ص:۱۶۹.</ref>. | ||
===دلیل دوم: بشارتهای [[پیامبران]] پیشین== | ===دلیل دوم: بشارتهای [[پیامبران]] پیشین=== | ||
*'''اولاً:''' در همان بخش اندکی از متون یهودیان و مسیحیان که اصالت خود را حفظ کردهاند، تعابیری وجود دارد که متضمن بشارت به [[نبوت]] [[پیامبر اکرم]] است. یکی از صریحترین بشارتها، بشارت به ظهور فارقلیط است که به معنای "شخص ستوده شده" (احمد یا محمود) میباشد<ref>[[محمد سعیدی مهر|سعیدی مهر، محمد]]، [[آموزش کلام اسلامی ج۲ (کتاب)|آموزش کلام اسلامی]]، ج۲، ص:۱۱۶ - ۱۱۷.</ref>. | *'''اولاً:''' در همان بخش اندکی از متون یهودیان و مسیحیان که اصالت خود را حفظ کردهاند، تعابیری وجود دارد که متضمن بشارت به [[نبوت]] [[پیامبر اکرم]] است. یکی از صریحترین بشارتها، بشارت به ظهور فارقلیط است که به معنای "شخص ستوده شده" (احمد یا محمود) میباشد<ref>[[محمد سعیدی مهر|سعیدی مهر، محمد]]، [[آموزش کلام اسلامی ج۲ (کتاب)|آموزش کلام اسلامی]]، ج۲، ص:۱۱۶ - ۱۱۷.</ref>. | ||
*در باب چهل و دوم از کتاب اشعیا به نکاتی اشاره شده است مثل اینکه: "[[شریعت]] او زود منتشر میشود... احکام مخصوص دارد... که اقصای عالم میرود..." در فرازی از این کتاب آمده: "بیابان و شهرهایش و قریههای مسکون قیدار" که قیدار فرزند [[حضرت اسماعیل]] و جد [[پیامبر خاتم|خاتم الانبیا]]، شهرهای مسکون قیدار، مکه و مدینه و طائف و جاهایی است که اعراب فرزندان اسماعیل ساکن بودند. مراد از بیابان، عربستان است وگرنه معنا ندارد که بگویند: "بیابان و شهرهایش" اما "عربستان و شهرهایش" ممکن است گفت... | *در باب چهل و دوم از کتاب اشعیا به نکاتی اشاره شده است مثل اینکه: "[[شریعت]] او زود منتشر میشود... احکام مخصوص دارد... که اقصای عالم میرود..." در فرازی از این کتاب آمده: "بیابان و شهرهایش و قریههای مسکون قیدار" که قیدار فرزند [[حضرت اسماعیل]] و جد [[پیامبر خاتم|خاتم الانبیا]]، شهرهای مسکون قیدار، مکه و مدینه و طائف و جاهایی است که اعراب فرزندان اسماعیل ساکن بودند. مراد از بیابان، عربستان است وگرنه معنا ندارد که بگویند: "بیابان و شهرهایش" اما "عربستان و شهرهایش" ممکن است گفت... |