بحثی اجمالی درباره سفرای دروغین دوره غیبت صغری (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۴) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۴) |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| تاریخ نشر = بهار ۱۳۷۷ | | تاریخ نشر = بهار ۱۳۷۷ | ||
| شماره = ۱۲ | | شماره = ۱۲ | ||
| | | تعداد صفحات = ۱۵ | ||
| شماره صفحات = از صفحه ۱۹۶ تا ۲۱۰ مجله | | شماره صفحات = از صفحه ۱۹۶ تا ۲۱۰ مجله | ||
| ناشر الکترونیک = [[پایگاه مجلات تخصصی نور]] | | ناشر الکترونیک = [[پایگاه مجلات تخصصی نور]] | ||
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۱۳
| بحثی اجمالی درباره سفرای دروغین دوره غیبت صغری | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی-پژوهشی(وزارت علوم) |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | سید حسن موسوی |
| موضوع | مهدویت |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه دانشکده ادبیات و علوم انسانی |
| وابسته به | دانشگاه اصفهان |
| محل نشر | اصفهان، ایران |
| تاریخ نشر | بهار ۱۳۷۷ |
| شماره | ۱۲ |
| تعداد صفحات | ۱۵ |
| شماره صفحات | از صفحه ۱۹۶ تا ۲۱۰ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
بحثی اجمالی درباره سفرای دروغین دوره غیبت صغری عنوان مقاله‌ای است به زبان فارسی که به بررسی و پژوهش درباره مدعیان دروغین نیابت و سفارت امام مهدی(ع) در عصر غیبت صغرا می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۵ صفحه‌ای به قلم سید حسن موسوی نگاشته شده و در فصلنامه دانشکده ادبیات و علوم انسانی (شماره ۱۲، بهار ۱۳۷۷) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
نویسنده در ابتدای چکیده مقاله می‌نویسد: «نویسنده با استناد به منابع تاریخی و با اشاره به غیبت امام مهدی و ارتباط شیعه با آن حضرت از طریق نایبان چهارگانه، به مدعیان دروغین نیابت که بیشتر آنان از رجال برجسته شیعه بودند پرداخته است. ابو محمد شریعی، احمد بن هلال کرخی، محمد بن علی بن بلال، محمد بن احمد بن عثمان، شلمغانی، حلاج و ابودلف از جمله این مدعیان هستند. وی به شرح حال اجمالی هر یک از این سفیران دروغین و فرجام آنان اشاره کرده است»[۱]
فهرست مقاله
- چکیده
- مقدمه
- ابو محمد شریعی
- احمد بن هلال کرخی
- محمد بن علی بن بلال
- محمد بن احمد بن عثمان
- ابو جعفر محمد بن علی شلمغانی
- حلاج
- محمد مظفر معروف به ابو دلف
- پی‌نوشت‌ها
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین سید حسن موسوی. محقق مرکز تحقیقات اسراء، مدیریت و مدرس مدرسه علمیه بندرعباس، مدرسه علمیه اردکان، مدرسه شهیدین از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس در حوزه‌های علمیه، تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «بحثی اجمالی درباره سفرای دروغین دوره غیبت صغری»، «پژوهشی پیرامون زندگی سیاسی و فرهنگ نواب اربعه»، «متاع کفر»، «جایگاه و نقش مسلمانان در علم چشم پزشکی»، «بحثی پیرامون برخی از علل انقراض دولت ساسانی» برخی از این آثار است.[۲]