تبیین وحی (مقاله): تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۴) |
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sدربارهٔ\sپدیدآورنده\s\=\=↵\{\{\:(.*)\}\}' به '== دربارهٔ پدیدآورنده == {{پدیدآورنده ساده | پدیدآورنده مقاله = $1}}') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
== دربارهٔ پدیدآورنده == | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{ | {{پدیدآورنده ساده | ||
| پدیدآورنده مقاله = جعفر سبحانی}} | |||
==جستار وابسته== | ==جستار وابسته== |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۲۰
وحی نبوت (۲) | |
---|---|
تبیین وحی | |
زبان | فارسی |
نویسنده | جعفر سبحانی |
موضوع | مجاری علم لدنی، وحی |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه کلام اسلامی |
وابسته به | مؤسسه تحقیقاتی و تعلیماتی امام صادق (ع) |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | تابستان ۱۳۷۷ |
شماره | ۲۶ |
تعداد صفحات | ۱۲ |
شماره صفحات | از صفحه ۴ تا ۱۵ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
تبیین وحی نوشتاری از مجموعه مقالات وحی نبوت است که با زبان فارسی به بررسی پدیده وحی میپردازد. این مقالهٔ ۱۲ صفحهای به قلم جعفر سبحانی نگاشته شده و در فصلنامه کلام اسلامی (شماره ۲۶، تابستان ۱۳۷۷) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در چکیده مقاله خود مینویسد: «در این مقاله با سه تفسیر در باره تبیین وحی آشنا میشویم:
- ۱. نظریه معروف میان علمای اسلام؛
- ۲. نظریه فلاسفه مشاء؛
- ۳. نظریه وحی نفسی.
در گذشته، محور دوم از محورهای چهارگانه مورد بررسی قرار گرفت و امکان وحی و ارتباط انسان با جهان غیب، امری ممکن تلقی گردید. اکنون وقت آن رسیده ، به تبیین واقعیت وحی در حد امکان بپردازیم، لذا در اینجا نظریههای گوناگون مطرح شده را میآوریم».[۱]
فهرست مقاله
- وحی ادراکی است مرموز، با ویژگیهای سهگانه:
- الف) وحی، از قبیل ادراکات معمولی نیست؛
- ب) وحی، تعلیم الهی است؛
- ج) آگاهی از سرچشمه وحی؛
- تحلیل وحی از دیدگاه فلاسفه:
- تحلیل این نظریه؛
- وحی نفسی:
- نبوت است یا خوابهای آشفته؛
- وحی نفسی عبارت محترمانه جنون است؛
- باید در هر زمانی پیامبرانی برانگیخته شوند؛
- تفسیر تمدن بزرگ از این طریق محال است.
دربارهٔ پدیدآورنده
آیتالله جعفر سبحانی (متولد ۱۳۰۸ ش، تبریز)، از مراجع تقلید شیعیان و اساتید خارج حوزه علمیه قم میباشد. تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید حسین طباطبایی بروجردی، سید محمد حجت کوهکمرهای، امام خمینی و علامه طباطبایی به اتمام رساند. مشارکت در تأسیس مجله مکتب اسلام، شرکت در تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تأسیس مؤسسه تعلیماتی تحقیقاتی امام صادق (ع)، ایجاد رشته تحصیلی کلام اسلامی از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر انجام فعالیتهای علمی و اجرایی به تألیف آثار فراوان با موضوعات تفسیر، حدیث، فقه، اصول، کلام، تاریخ، فلسفه، ملل و نحل، رجال، درایه، نقد وهابیت و زمینههای دیگر علوم اسلامی و انسانی اهتمام ورزیده است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «مفاهیم القرآن»، «آگاهی سوم یا علم غیب»، «خاتمیت از نظر قرآن و حدیث و عقل»، «مبانی کلامی مهدویت»، «امکان ارتباط با جهان غیب»، «پیشوایی از نظر اسلام (امامت و خلافت)»، «شفاعت از دیدگاه قرآن و حدیث و عقل»، «بیعت»، «کاوشهایی پیرامون ولایت»، «نقش انتظار در بازسازی جامعه اسلامی»، «منشور جاوید»، «اهل سنت»، «فروغ ابدیت»، «خاتمیت و مرجعیت علمی امامان معصوم (ع)»، «نبوت عامه زیربنای زندگی»، «امتیازات رهبران آسمانی»، «مصحف علی (ع)»، «منبع علم و آگاهی امامان (ع)»، «مصحف فاطمه (س)» و « وهابیت، مبانی فکری و کارنامه عملی» برخی از این آثار است.[۲]