تجلی عدالت مهدوی در عدالت کارگزاران (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۴) |
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sدربارهٔ\sپدیدآورنده\s\=\=↵\{\{\:(.*)\}\}' به '== دربارهٔ پدیدآورنده == {{پدیدآورنده ساده | پدیدآورنده مقاله = $1}}') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== دربارهٔ پدیدآورنده == | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{ | {{پدیدآورنده ساده | ||
| پدیدآورنده مقاله = محمد رضا جباری}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۲۱
| تجلی عدالت مهدوی در عدالت کارگزاران | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی-پژوهشی(حوزه علمیه) |
| زبان | فارسی |
| نویسندگان | محمد رضا جباری |
| موضوع | مهدویت |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه انتظار موعود |
| وابسته به | مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | زمستان ۱۳۸۳ |
| شماره | ۱۴ |
| تعداد صفحات | ۱۶ |
| شماره صفحات | از ۱۷۱ تا ۱۸۶ |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
تجلی عدالت مهدوی در عدالت کارگزاران عنوان مقاله‌ای است که به بررسی سیمای عدالت در حکومت حضرت مهدی(ع) و تبیین و برخورد آن بزرگوار را با کارگزاران حکومتی و شروط و شواهد عدالت در آنها می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۶ صفحه‌ای به قلم محمد رضا جباری نگاشته شده و در فصلنامه انتظار موعود (شماره ۱۴، زمستان ۱۳۸۳) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «عدالت همواره به عنوان یک اصل قطعی و لازم، در سیره معصومان (ع) مطرح بوده است. پیامبر اکرم ((ص)) از رفتار ناعادلانه برخی از کارگزارانش همچون خالد بن ولید و ولید بن عقبه، اظهار بیزاری کرده و اقدام به جبران عملکردشان و نیز عزل آنها می‌کند. امیرالمؤمنین(ع) در کلمات و نامه‌های بسیاری، کارگزاران خود را به رفتار عادلانه فرا می‌خواند. امامان معصوم (ع) نیز نمایندگان خود را پس از احراز وصف عدالت، برگزیده، و کسانی که رفتار ناعادلانه داشتند را عزل و توبیخ و طرد، و در صورت اصرار بر انحراف، لعن، و حتی مورد برخوردهای خشن قرار می‌دادند. نمونه‌های بسیاری درباره اهتمام معصومان (ع) به اصل عدالت در کارگزار وجود دارد.
- نویسنده در ادامه می‌نویسد: کارگزاران حضرت مهدی(ع) نیز از این قاعده مستثنا نبوده، نیستند و نخواهند بود. در عصر غیبت صغرا، نواب چهارگانه آن حضرت، از میان کسانی برگزیده شدند که مراتبی فوق عدالت را دارا بودند. نیز، برخوردهای آن حضرت با برخی از کارگزاران به انحراف‌گراییده، همچون (شلمغانی) از دیگر مؤیدات این معنا است. در عصر غیبت کبرا نیز، ارجاع مردم به نزد فقیهان با شرط عدالت، حکایت از اجتناب ناپذیر بودن این وصف در کارگزار معصوم دارد. چنان که پس از ظهور نیز، یاران و کارگزاران حضرت مهدی(ع)به اوصافی معرفی شده‌اند که از دارا بودن مرتبه عدالت و گاه فوق آن حکایت دارد»[۱].
فهرست مقاله
- چکیده
- مقدمه
- پیامبر اکرم(ص) و عدالت کارگزاران
- امیر المؤمنین(ع) و عدالت کارگزار
- شرط عدالت در نمایندگان ائمه
- شواهد عدالت در کارگزاران عصر حضور
- شواهد عدالت در کارگزاران عصر غیبت صغرا
- گناه‌گریزی شرط کارگزاری
- عزل و طرد کارگزاران ناصالح
- فقیهان عادل، کارگزاران عصر غیبت کبرا
- کارگزاران عصر ظهور، اوج عدالت و تقوا
- منابع
دربارهٔ پدیدآورنده
پانویس
دریافت متن
- دریافت متن دیجیتال مقاله از مرکز پژوهش‌های تخصصی امام مهدی
- دریافت متن دیجیتال و PDF مقاله از پایگاه مجلات تخصصی نور
- دریافت متن PDF مقاله از فصلنامه انتظار موعود
- دریافت متن PDF مقاله از پرتال جامع علوم انسانی
- دریافت متن دیجیتال مقاله از کتابخانه دیجیتالی تبیان
- دریافت متن دیجیتال و PDF مقاله از بازار کتاب قائمیه
- دریافت متن PDF مقاله از آرشیو ملی دیجیتال نشریات علمی ایران
- دریافت متن دیجیتال مقاله از پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه