←آشنایی اجمالی
(←مقدمه) |
|||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
==آشنایی اجمالی== | ==آشنایی اجمالی== | ||
«توابین» (به‌معنای: [[توبه‌کنندگان]])، [[لقب]] گروهی از [[شیعیان کوفه]] است که به [[خون‌خواهی]] [[شهدای کربلا]] [[قیام]] کردند. پس از [[حادثه کربلا]]، [[شیعیان کوفه]] به‌خاطر [[یاری]] نکردن [[امام حسین]]{{ع}} پشیمان شده و [[توبه]] کردند و زدودن ننگ کوتاهی در [[نصرت امام]] را در [[قیام]] و [[انتقام]] از [[قاتلان سید الشهدا]] {{ع}} دیدند. | |||
[[سلیمان بن صرد خزاعی]] را که از [[اصحاب پیامبر]] به شمار می‌‌رفت و از چهره‌های بارز [[شیعه]] بود به [[ریاست]] [[برگزیده]]، در [[خانه]] او گرد آمدند و هم [[پیمان]] شدند تا [[دست]] به [[قیام]] علیه [[امویان]] بزنند. آغاز تصمیمشان در سال ۶۱ [[هجری]] بود، لکن زمان [[نهضت]] را در سال ۶۵ [[هجری]] قرار دادند. در این مدّت، با جذب افراد به گروه خویش و تهیّه [[سلاح]] و فراهم کردن امکانات [[نهضت]]، پس از مدّتی [[سازماندهی]] مخفیانه، سرانجام با جمعیتی ۴۰۰۰ نفری [[قیام]] کردند و با [[شعار]] "[[یا لثارات الحسین]]"، عازم [[نخیله]] شدند تا از آنجا به سوی [[شام]] حرکت کنند. شروع [[قیام]] آنان را در عصر [[مروان بن حکم]]، روز چهارشنبه بیست و دوّم [[ربیع الثانی]] گفته‌اند<ref>انصار الحسین، شمس الدین، ص۲۰۵.</ref>. | [[سلیمان بن صرد خزاعی]] را که از [[اصحاب پیامبر]] به شمار می‌‌رفت و از چهره‌های بارز [[شیعه]] بود به [[ریاست]] [[برگزیده]]، در [[خانه]] او گرد آمدند و هم [[پیمان]] شدند تا [[دست]] به [[قیام]] علیه [[امویان]] بزنند. آغاز تصمیمشان در سال ۶۱ [[هجری]] بود، لکن زمان [[نهضت]] را در سال ۶۵ [[هجری]] قرار دادند. در این مدّت، با جذب افراد به گروه خویش و تهیّه [[سلاح]] و فراهم کردن امکانات [[نهضت]]، پس از مدّتی [[سازماندهی]] مخفیانه، سرانجام با جمعیتی ۴۰۰۰ نفری [[قیام]] کردند و با [[شعار]] "[[یا لثارات الحسین]]"، عازم [[نخیله]] شدند تا از آنجا به سوی [[شام]] حرکت کنند. شروع [[قیام]] آنان را در عصر [[مروان بن حکم]]، روز چهارشنبه بیست و دوّم [[ربیع الثانی]] گفته‌اند<ref>انصار الحسین، شمس الدین، ص۲۰۵.</ref>. | ||