ابن حزم: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲
جز
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[ابومحمد علی بن احمد بن سعید بن خرم اندلسی]]، مشهور به [[ابن حزم]] متولد قرطبه در سال ۳۸۴ بوده است. <ref>کتاب الصله، ج ۲، ص۴۱۵. </ref> اجدادش [[ایرانی]] و جد اعلایش «یزید»، [[آزادشده]] و مولای [[یزید بن ابی سفیان]] بود؛ ازاین رو ابن حزم علایق خاصی به [[امویان]] دارد. پدرش از معاریف قرطبه و از وزرای [[دولت]] [[بنی عامر]] بود. [[خاندان]] ابن حزم به [[سیاست]] و [[ادب]] و [[شعر]] و [[منطق]] و [[فلسفه]] شهره‌اند؛ چنان که خود وی نیز مدتی سمت [[وزارت]] را برعهده داشت. <ref>دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج ۴، ص۳۴۳ به بعد.</ref> وی از سال ۴۰۰ از کسانی چون [[یحیی بن مسعود]]، [[ابوعمر احمد بن محمد بن جسور]]، [[یونس بن عبداللّه قاضی]]، [[محمد بن سعید بن نبات]] [[حدیث]] شنید. افرادی مانند فرزندش «فضل»، «ابوعبداللّه حمیدی» و [[ابوالحسن شریح بن محمد]] از او [[روایت]] کرده‌اند. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج ۱۸، ص۱۸۴. </ref> ابن حزم که در خانواده‌ای [[ثروتمند]] پرورش یافت، از نظر [[مذهب]] [[فقهی]] بر روش [[شافعیان]] بود و سپس به [[پیروان]] [[داود ظاهری]] پیوست. <ref>جذوة المقتبس، ص۲۹۰. </ref>
[[ابومحمد علی بن احمد بن سعید بن خرم اندلسی]]، مشهور به [[ابن حزم]] متولد قرطبه در سال ۳۸۴ بوده است. <ref>کتاب الصله، ج ۲، ص۴۱۵. </ref> اجدادش [[ایرانی]] و جد اعلایش «یزید»، [[آزادشده]] و مولای [[یزید بن ابی سفیان]] بود؛ ازاین رو ابن حزم علایق خاصی به [[امویان]] دارد. پدرش از معاریف قرطبه و از وزرای [[دولت]] [[بنی عامر]] بود. [[خاندان]] ابن حزم به [[سیاست]] و [[ادب]] و [[شعر]] و [[منطق]] و [[فلسفه]] شهره‌اند؛ چنان که خود وی نیز مدتی سمت [[وزارت]] را برعهده داشت. <ref>دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج ۴، ص۳۴۳ به بعد.</ref> وی از سال ۴۰۰ از کسانی چون [[یحیی بن مسعود]]، [[ابوعمر احمد بن محمد بن جسور]]، [[یونس بن عبداللّه قاضی]]، [[محمد بن سعید بن نبات]] [[حدیث]] شنید. افرادی مانند فرزندش «فضل»، «ابوعبداللّه حمیدی» و [[ابوالحسن شریح بن محمد]] از او [[روایت]] کرده‌اند. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج ۱۸، ص۱۸۴. </ref> ابن حزم که در خانواده‌ای [[ثروتمند]] پرورش یافت، از نظر [[مذهب]] [[فقهی]] بر روش [[شافعیان]] بود و سپس به [[پیروان]] [[داود ظاهری]] پیوست. <ref>جذوة المقتبس، ص۲۹۰. </ref>


۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش