ابن همام اسکافی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[ابو على محمد بن همام اسکافى]] معروف به [[ابن همام]] و [[ابو على بن همام]]، از مشاهير علماى [[شيعه]] است. اجدادش ايرانى و پيرو آيين زرتشت بودند. وى در [[غيبت صغرى]] مى‌زيست، اما در زمره علمايى است که مستقيماً از امام {{ع}} روايت نکرده‌اند. همه رجال‌نويسان شيعه، وى را ثقه مى‌دانند. [[جعفر بن محمد بن قولويه]]، [[محمد بن ابراهيم نعمانى]]، [[ابو غالب زرارى]]، [[شيخ صدوق]] و [[تلعکبرى]] شاگردان وى بودند و از او روايت کرده‌اند<ref>معارف و معاريف، ج ۲، ص ۱۷۸</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۰۱.</ref>. | [[ابو على محمد بن همام اسکافى]] معروف به [[ابن همام]] و [[ابو على بن همام]]، از مشاهير علماى [[شيعه]] است. اجدادش ايرانى و پيرو آيين زرتشت بودند. وى در [[غيبت صغرى]] مى‌زيست، اما در زمره علمايى است که مستقيماً از امام {{ع}} روايت نکرده‌اند. همه رجال‌نويسان شيعه، وى را ثقه مى‌دانند. [[جعفر بن محمد بن قولويه]]، [[محمد بن ابراهيم نعمانى]]، [[ابو غالب زرارى]]، [[شيخ صدوق]] و [[تلعکبرى]] شاگردان وى بودند و از او روايت کرده‌اند<ref>معارف و معاريف، ج ۲، ص ۱۷۸</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۰۱.</ref>. | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
ابو على محمد بن همام اسکافى معروف به ابن همام و ابو على بن همام، از مشاهير علماى شيعه است. اجدادش ايرانى و پيرو آيين زرتشت بودند. وى در غيبت صغرى مى‌زيست، اما در زمره علمايى است که مستقيماً از امام (ع) روايت نکرده‌اند. همه رجال‌نويسان شيعه، وى را ثقه مى‌دانند. جعفر بن محمد بن قولويه، محمد بن ابراهيم نعمانى، ابو غالب زرارى، شيخ صدوق و تلعکبرى شاگردان وى بودند و از او روايت کرده‌اند[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ معارف و معاريف، ج ۲، ص ۱۷۸
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۰۱.