ابوملیل بن ازعر ضبعی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ابوملیل بن ازعر ضبعی در تراجم و رجال]] - [[ابوملیل بن ازعر ضبعی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ابوملیل بن ازعر ضبعی در تراجم و رجال]] - [[ابوملیل بن ازعر ضبعی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
از دو تن به نام ابوملیل یاد شده است: یکی [[سُلَیک بن اغر]] و دیگری فرزند [[ازعر بن یزید بن عطاف]] از بنوضیعه شاخه‌ای از [[بنو عمرو بن عوف]] از [[قبیله اوس]]<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۲۵.</ref> ابن فتحون آن دو را یکی دانسته و [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۳۱۸.</ref> در اینجا احتمال تصحیف و [[تحریف]] داده که می‌توان تصحیف ملیل به ملیک (در برخی [[نسخ]]) و ازعر به اغر باشد که در این صورت، سلیک [[پدر]] وی و یزید بن عطاف جد او خواهد بود. مادرش أم‌عمرو دختر [[اشرف بن عطاف]] نیز از همان تیره به شمار می‌رود<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۵۳.</ref>. ابوملیل به همراه برادرزاده‌اش، عمرو ([[عمیر]]) بن معبد و عموزاده منافقش، [[معتب بن قشیر بن ملیل]]، در [[غزوه بدر]]<ref>ابن هشام، ج۲، ص۵۰۹؛ ابن ابی عاصم، ج۳، ص۴۰۳.</ref> و [[أحد]]<ref>ابن سعد، ج۳، ص۴۶۳؛ ابن اثیر، ج۵، ص۲۹۵.</ref> شرکت داشت. ابن کلبی<ref>ر.ک: مقریزی، ص۲۳۳۱؛ ابن حجر، ج۷، ص۳۱۸.</ref> او را در شمار کسانی نام برده که در [[نبرد]] [[خندق]] خانه‌هاشان را عوره می‌شمردند<ref>ر.ک: احزاب، ۱۳.</ref>. از [[نسل]] او کسی باقی نمانده است<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۵۳.</ref> | از دو تن به نام ابوملیل یاد شده است: یکی [[سُلَیک بن اغر]] و دیگری فرزند [[ازعر بن یزید بن عطاف]] از بنوضیعه شاخه‌ای از [[بنو عمرو بن عوف]] از [[قبیله اوس]]<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۲۵.</ref> ابن فتحون آن دو را یکی دانسته و [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۳۱۸.</ref> در اینجا احتمال تصحیف و [[تحریف]] داده که می‌توان تصحیف ملیل به ملیک (در برخی [[نسخ]]) و ازعر به اغر باشد که در این صورت، سلیک [[پدر]] وی و یزید بن عطاف جد او خواهد بود. مادرش أم‌عمرو دختر [[اشرف بن عطاف]] نیز از همان تیره به شمار می‌رود<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۵۳.</ref>. ابوملیل به همراه برادرزاده‌اش، عمرو ([[عمیر]]) بن معبد و عموزاده منافقش، [[معتب بن قشیر بن ملیل]]، در [[غزوه بدر]]<ref>ابن هشام، ج۲، ص۵۰۹؛ ابن ابی عاصم، ج۳، ص۴۰۳.</ref> و [[أحد]]<ref>ابن سعد، ج۳، ص۴۶۳؛ ابن اثیر، ج۵، ص۲۹۵.</ref> شرکت داشت. ابن کلبی<ref>ر. ک: مقریزی، ص۲۳۳۱؛ ابن حجر، ج۷، ص۳۱۸.</ref> او را در شمار کسانی نام برده که در [[نبرد]] [[خندق]] خانه‌هاشان را عوره می‌شمردند<ref>ر. ک: احزاب، ۱۳.</ref>. از [[نسل]] او کسی باقی نمانده است<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۵۳.</ref><ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوملیل بن ازعر ضبعی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۵۳۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۲: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب پیامبر]] | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۹
ابوملیل بن ازعر ضبعی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابوملیل بن ازعر ضبعی در تراجم و رجال - ابوملیل بن ازعر ضبعی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
از دو تن به نام ابوملیل یاد شده است: یکی سُلَیک بن اغر و دیگری فرزند ازعر بن یزید بن عطاف از بنوضیعه شاخه‌ای از بنو عمرو بن عوف از قبیله اوس[۱] ابن فتحون آن دو را یکی دانسته و ابن حجر[۲] در اینجا احتمال تصحیف و تحریف داده که می‌توان تصحیف ملیل به ملیک (در برخی نسخ) و ازعر به اغر باشد که در این صورت، سلیک پدر وی و یزید بن عطاف جد او خواهد بود. مادرش أم‌عمرو دختر اشرف بن عطاف نیز از همان تیره به شمار می‌رود[۳]. ابوملیل به همراه برادرزاده‌اش، عمرو (عمیر) بن معبد و عموزاده منافقش، معتب بن قشیر بن ملیل، در غزوه بدر[۴] و أحد[۵] شرکت داشت. ابن کلبی[۶] او را در شمار کسانی نام برده که در نبرد خندق خانه‌هاشان را عوره می‌شمردند[۷]. از نسل او کسی باقی نمانده است[۸][۹]
منابع
پانویس
- ↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۲۵.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۳۱۸.
- ↑ ابن سعد، ج۳، ص۳۵۳.
- ↑ ابن هشام، ج۲، ص۵۰۹؛ ابن ابی عاصم، ج۳، ص۴۰۳.
- ↑ ابن سعد، ج۳، ص۴۶۳؛ ابن اثیر، ج۵، ص۲۹۵.
- ↑ ر. ک: مقریزی، ص۲۳۳۱؛ ابن حجر، ج۷، ص۳۱۸.
- ↑ ر. ک: احزاب، ۱۳.
- ↑ ابن سعد، ج۳، ص۳۵۳.
- ↑ حسینیان مقدم، حسین، مقاله «ابوملیل بن ازعر ضبعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۵۳۰.