اخرم هجیمی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اخرم هجیمی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
نام و [[نسب]] وی شناخته نیست؛ اما «اخرم» [[لقب]] وی و به معنای بریدگی بینی است، مستند ذکر نام وی در شمار [[صحابه]]، نقل [[حدیثی]] از سوی فرزندش، [[عبدالله بن اخرم]] به نقل از اخرم است، که گوید: [[پیامبر]] درباره واقعه [[ذی قار]] ([[جنگ]] [[ایرانیان]] و [[عربها]] که به [[اختلاف]] اقوال در سالهای اولیه [[بعثت]] با سالهای اولیه [[هجرت رسول خدا]]{{صل}} رخ داد)<ref>ر.ک: مسعودی، ج۱، ص۳۰۷.</ref> فرمود: در این [[روز]] [[عرب]] [[انتقام]] خود را از [[عجم]] گرفت و به واسطه من [[پیروز]] شد<ref>خلیفة بن خیاط، ص۸۷؛ بخاری، ج۲، ص۶۳.</ref>. عموم صحابهنگاران براساس این [[حدیث]] نام وی را در شمار صحابه آورده<ref>ابن قانع، ج۱، ص۶۵؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۶۷.</ref> و بر [[ناشناخته بودن]] نام و نسب وی تأکید کردهاند <ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۶۷؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۱، ص۱۸۱.</ref>. | نام و [[نسب]] وی شناخته نیست؛ اما «اخرم» [[لقب]] وی و به معنای بریدگی بینی است، مستند ذکر نام وی در شمار [[صحابه]]، نقل [[حدیثی]] از سوی فرزندش، [[عبدالله بن اخرم]] به نقل از اخرم است، که گوید: [[پیامبر]] درباره واقعه [[ذی قار]] ([[جنگ]] [[ایرانیان]] و [[عربها]] که به [[اختلاف]] اقوال در سالهای اولیه [[بعثت]] با سالهای اولیه [[هجرت رسول خدا]]{{صل}} رخ داد)<ref>ر. ک: مسعودی، ج۱، ص۳۰۷.</ref> فرمود: در این [[روز]] [[عرب]] [[انتقام]] خود را از [[عجم]] گرفت و به واسطه من [[پیروز]] شد<ref>خلیفة بن خیاط، ص۸۷؛ بخاری، ج۲، ص۶۳.</ref>. عموم صحابهنگاران براساس این [[حدیث]] نام وی را در شمار صحابه آورده<ref>ابن قانع، ج۱، ص۶۵؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۶۷.</ref> و بر [[ناشناخته بودن]] نام و نسب وی تأکید کردهاند <ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۶۷؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۱، ص۱۸۱.</ref>. | ||
اما بعضی دیگر از صحابهنگاران<ref>خلیفة بن خیاط، ص۸۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۱۹۱.</ref> وی را همان اخرم هجیمی دانستهاند که بزرگ [[قبیله]] خود در [[جاهلیت]] بود و او نیز [[فرزندی]] به نام عبدالله داشته است<ref>بلاذری، ج۱۳، ص۶۲.</ref>. اگر این احتمال صحیح باشد، آنگاه نام وی [[ربیعة بن سیدان بن فهم]] از تیره بنو هجیم<ref>خلیفة بن خیاط، ص۸۷.</ref> و از قبیله [[بنوتمیم]]<ref>ابن اثیر، اللباب، ج۳، ص۳۸۲.</ref> خواهد بود. البته [[ابن ماکولا]]<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۳۷.</ref> از دو نفر با عناوین «أخرم هجیمی» و «أخرم ابوعبدالله» یاد کرده است که با توجه به توضیحات قبلی، روشن است که این دو یک نفر هستند<ref>ر.ک: ابن حجر، ج۱، ص۱۹۱.</ref>. تنها خبر درباره اخرم هجیمی این است که وی در جاهلیت به همسرش، [[رحضة بن قُرط عنبری]] گفت: برایم آوازهخوانی کن، ولی همسرش پاسخ داد حُرّه ([[زن]] [[آزاده]]) چنین نمیکند. | اما بعضی دیگر از صحابهنگاران<ref>خلیفة بن خیاط، ص۸۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۱۹۱.</ref> وی را همان اخرم هجیمی دانستهاند که بزرگ [[قبیله]] خود در [[جاهلیت]] بود و او نیز [[فرزندی]] به نام عبدالله داشته است<ref>بلاذری، ج۱۳، ص۶۲.</ref>. اگر این احتمال صحیح باشد، آنگاه نام وی [[ربیعة بن سیدان بن فهم]] از تیره بنو هجیم<ref>خلیفة بن خیاط، ص۸۷.</ref> و از قبیله [[بنوتمیم]]<ref>ابن اثیر، اللباب، ج۳، ص۳۸۲.</ref> خواهد بود. البته [[ابن ماکولا]]<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۳۷.</ref> از دو نفر با عناوین «أخرم هجیمی» و «أخرم ابوعبدالله» یاد کرده است که با توجه به توضیحات قبلی، روشن است که این دو یک نفر هستند<ref>ر. ک: ابن حجر، ج۱، ص۱۹۱.</ref>. تنها خبر درباره اخرم هجیمی این است که وی در جاهلیت به همسرش، [[رحضة بن قُرط عنبری]] گفت: برایم آوازهخوانی کن، ولی همسرش پاسخ داد حُرّه ([[زن]] [[آزاده]]) چنین نمیکند. | ||
<ref>[[مصطفی صادقی|صادقی، مصطفی]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اخرم هجیمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۹-۲۰.</ref> | <ref>[[مصطفی صادقی|صادقی، مصطفی]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اخرم هجیمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۹-۲۰.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۰
مقدمه
نام و نسب وی شناخته نیست؛ اما «اخرم» لقب وی و به معنای بریدگی بینی است، مستند ذکر نام وی در شمار صحابه، نقل حدیثی از سوی فرزندش، عبدالله بن اخرم به نقل از اخرم است، که گوید: پیامبر درباره واقعه ذی قار (جنگ ایرانیان و عربها که به اختلاف اقوال در سالهای اولیه بعثت با سالهای اولیه هجرت رسول خدا(ص) رخ داد)[۱] فرمود: در این روز عرب انتقام خود را از عجم گرفت و به واسطه من پیروز شد[۲]. عموم صحابهنگاران براساس این حدیث نام وی را در شمار صحابه آورده[۳] و بر ناشناخته بودن نام و نسب وی تأکید کردهاند [۴].
اما بعضی دیگر از صحابهنگاران[۵] وی را همان اخرم هجیمی دانستهاند که بزرگ قبیله خود در جاهلیت بود و او نیز فرزندی به نام عبدالله داشته است[۶]. اگر این احتمال صحیح باشد، آنگاه نام وی ربیعة بن سیدان بن فهم از تیره بنو هجیم[۷] و از قبیله بنوتمیم[۸] خواهد بود. البته ابن ماکولا[۹] از دو نفر با عناوین «أخرم هجیمی» و «أخرم ابوعبدالله» یاد کرده است که با توجه به توضیحات قبلی، روشن است که این دو یک نفر هستند[۱۰]. تنها خبر درباره اخرم هجیمی این است که وی در جاهلیت به همسرش، رحضة بن قُرط عنبری گفت: برایم آوازهخوانی کن، ولی همسرش پاسخ داد حُرّه (زن آزاده) چنین نمیکند. [۱۱]
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: مسعودی، ج۱، ص۳۰۷.
- ↑ خلیفة بن خیاط، ص۸۷؛ بخاری، ج۲، ص۶۳.
- ↑ ابن قانع، ج۱، ص۶۵؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۶۷.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۶۷؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۱، ص۱۸۱.
- ↑ خلیفة بن خیاط، ص۸۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۱۹۱.
- ↑ بلاذری، ج۱۳، ص۶۲.
- ↑ خلیفة بن خیاط، ص۸۷.
- ↑ ابن اثیر، اللباب، ج۳، ص۳۸۲.
- ↑ ابن ماکولا، ج۱، ص۳۷.
- ↑ ر. ک: ابن حجر، ج۱، ص۱۹۱.
- ↑ صادقی، مصطفی، مقاله «اخرم هجیمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۹-۲۰.