ابن قانع: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
|||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = | ||
خط ۷: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابوالحسین عبدالباقی بن قانع بن مرزوق بن واثق بغدادی اموی]] مشهور به [[ابن قانع]] از [[موالی]] [[بنی امیه]] بود و به سال ۲۶۵ هجری به [[دنیا]] آمد<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۸۹. </ref> و در راه به دست آوردن [[حدیث]]، سفرهای بسیاری کرد. <ref>شمس الدین ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۵، ص۵۲۷. </ref> از شخصیتهایی چون [[ابراهیم بن اسحاق حربی]]، [[محمد بن علی]] و [[حارث بن ابی اسامه]] حدیث شنیده و روایاتی را نقل کرده است. <ref>ابن جوزی، المنتظم، ج۱۴، ص۱۴۷. </ref> گویا [[شیخ طوسی]] او را [[شیعه]] و در شمار کسانی که روایتی از [[امامان]]{{عم}} نقل نکردهاند، نام برده است. <ref>رجال (الطوسی) ۴۸۸. </ref> او [[شاگردان]] و راویانی داشته که از آن میان میتوان افرادی همچون [[دارقطنی]]<ref>دارقطنی، سنن دارقطنی، ج۱، ص۱۸۱. </ref> [[حاکم نیشابوری]]<ref>حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۱، ص۱۴۳. </ref> و [[عدی بن عبدالله]] را نام برد.<ref>حمزة بن یوسف سهمی، تاریخ جرجان، ص۲۸۴. </ref> دارقطنی وی را از [[راویان]] دارای [[اشتباه]] میدانست که بر خطاهای خود پافشاری داشت؛ ازاین رو برقانی بر خلاف توثیق [[بغدادی]]<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۸۹.</ref> و [[خوش بینی]] [[ذهبی]] که او را فردی کثیرالحدیث و [[آگاه]] معرفی کرده. نامبرده را [[ضعیف]] و حدیثش را گرفتار آفت [[ناشناخته بودن]] متن آن میدانست. <ref>شمس الدین ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۵، ص۵۲۷. </ref> بر اساس آنچه در برخی منابع آمده، او [[مذهب حنفی]] داشته است. <ref>ابن حجر عسقلانی، لسان المیزان، ج۳، ص۳۸۴. </ref> گفته شده وی حدود دو سال پیش از [[مرگ]] دچار اختلال حواس شد و [[روایات]] منقوله او در این مدت به هم آمیخته است. <ref>شمس الدین ذهبی، تاریخ الاسلام، ج ۲۶، ص۵۹. </ref> [[تاریخ]] درگذشت او به سال ۳۵۱ یا ۳۵۴ [[هجری]] بود. <ref>ابن حجر عسقلانی، لسان المیزان، ج۳، ص۳۸۳. </ref> آثاری به وی نسبت داده شده که عبارتاند از: معجم الشیوخ<ref>حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۳۵. </ref> التاریخ<ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان، ج۲، ص۲۴۸. </ref> السنن عن اهل البیت{{عم}}<ref>الفهرست (الطوسی) ۱۲۲. </ref> و معجم الصحابه<ref>شمس الدین ذهبی، تذکره الحفاظ، ج۳، ص۸۸۳.</ref> | [[ابوالحسین عبدالباقی بن قانع بن مرزوق بن واثق بغدادی اموی]] مشهور به [[ابن قانع]] از [[موالی]] [[بنی امیه]] بود و به سال ۲۶۵ هجری به [[دنیا]] آمد<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۸۹. </ref> و در راه به دست آوردن [[حدیث]]، سفرهای بسیاری کرد. <ref>شمس الدین ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۵، ص۵۲۷. </ref> از شخصیتهایی چون [[ابراهیم بن اسحاق حربی]]، [[محمد بن علی]] و [[حارث بن ابی اسامه]] حدیث شنیده و روایاتی را نقل کرده است. <ref>ابن جوزی، المنتظم، ج۱۴، ص۱۴۷. </ref> گویا [[شیخ طوسی]] او را [[شیعه]] و در شمار کسانی که روایتی از [[امامان]] {{عم}} نقل نکردهاند، نام برده است. <ref>رجال (الطوسی) ۴۸۸. </ref> او [[شاگردان]] و راویانی داشته که از آن میان میتوان افرادی همچون [[دارقطنی]]<ref>دارقطنی، سنن دارقطنی، ج۱، ص۱۸۱. </ref> [[حاکم نیشابوری]]<ref>حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۱، ص۱۴۳. </ref> و [[عدی بن عبدالله]] را نام برد.<ref>حمزة بن یوسف سهمی، تاریخ جرجان، ص۲۸۴. </ref> دارقطنی وی را از [[راویان]] دارای [[اشتباه]] میدانست که بر خطاهای خود پافشاری داشت؛ ازاین رو برقانی بر خلاف توثیق [[بغدادی]]<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۸۹.</ref> و [[خوش بینی]] [[ذهبی]] که او را فردی کثیرالحدیث و [[آگاه]] معرفی کرده. نامبرده را [[ضعیف]] و حدیثش را گرفتار آفت [[ناشناخته بودن]] متن آن میدانست. <ref>شمس الدین ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۵، ص۵۲۷. </ref> بر اساس آنچه در برخی منابع آمده، او [[مذهب حنفی]] داشته است. <ref>ابن حجر عسقلانی، لسان المیزان، ج۳، ص۳۸۴. </ref> گفته شده وی حدود دو سال پیش از [[مرگ]] دچار اختلال حواس شد و [[روایات]] منقوله او در این مدت به هم آمیخته است. <ref>شمس الدین ذهبی، تاریخ الاسلام، ج ۲۶، ص۵۹. </ref> [[تاریخ]] درگذشت او به سال ۳۵۱ یا ۳۵۴ [[هجری]] بود. <ref>ابن حجر عسقلانی، لسان المیزان، ج۳، ص۳۸۳. </ref> آثاری به وی نسبت داده شده که عبارتاند از: معجم الشیوخ<ref>حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۳۵. </ref> التاریخ<ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان، ج۲، ص۲۴۸. </ref> السنن عن اهل البیت {{عم}}<ref>الفهرست (الطوسی) ۱۲۲. </ref> و معجم الصحابه<ref>شمس الدین ذهبی، تذکره الحفاظ، ج۳، ص۸۸۳.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۲، ص۲۴۶.</ref> | ||
==جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
*[[معجم الصحابه]] (کتاب) | * [[معجم الصحابه]] (کتاب) | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۲۰: | خط ۱۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۲۲
آشنایی اجمالی
ابوالحسین عبدالباقی بن قانع بن مرزوق بن واثق بغدادی اموی مشهور به ابن قانع از موالی بنی امیه بود و به سال ۲۶۵ هجری به دنیا آمد[۱] و در راه به دست آوردن حدیث، سفرهای بسیاری کرد. [۲] از شخصیتهایی چون ابراهیم بن اسحاق حربی، محمد بن علی و حارث بن ابی اسامه حدیث شنیده و روایاتی را نقل کرده است. [۳] گویا شیخ طوسی او را شیعه و در شمار کسانی که روایتی از امامان (ع) نقل نکردهاند، نام برده است. [۴] او شاگردان و راویانی داشته که از آن میان میتوان افرادی همچون دارقطنی[۵] حاکم نیشابوری[۶] و عدی بن عبدالله را نام برد.[۷] دارقطنی وی را از راویان دارای اشتباه میدانست که بر خطاهای خود پافشاری داشت؛ ازاین رو برقانی بر خلاف توثیق بغدادی[۸] و خوش بینی ذهبی که او را فردی کثیرالحدیث و آگاه معرفی کرده. نامبرده را ضعیف و حدیثش را گرفتار آفت ناشناخته بودن متن آن میدانست. [۹] بر اساس آنچه در برخی منابع آمده، او مذهب حنفی داشته است. [۱۰] گفته شده وی حدود دو سال پیش از مرگ دچار اختلال حواس شد و روایات منقوله او در این مدت به هم آمیخته است. [۱۱] تاریخ درگذشت او به سال ۳۵۱ یا ۳۵۴ هجری بود. [۱۲] آثاری به وی نسبت داده شده که عبارتاند از: معجم الشیوخ[۱۳] التاریخ[۱۴] السنن عن اهل البیت (ع)[۱۵] و معجم الصحابه[۱۶][۱۷]
جستارهای وابسته
- معجم الصحابه (کتاب)
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۸۹.
- ↑ شمس الدین ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۵، ص۵۲۷.
- ↑ ابن جوزی، المنتظم، ج۱۴، ص۱۴۷.
- ↑ رجال (الطوسی) ۴۸۸.
- ↑ دارقطنی، سنن دارقطنی، ج۱، ص۱۸۱.
- ↑ حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۱، ص۱۴۳.
- ↑ حمزة بن یوسف سهمی، تاریخ جرجان، ص۲۸۴.
- ↑ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۸۹.
- ↑ شمس الدین ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۵، ص۵۲۷.
- ↑ ابن حجر عسقلانی، لسان المیزان، ج۳، ص۳۸۴.
- ↑ شمس الدین ذهبی، تاریخ الاسلام، ج ۲۶، ص۵۹.
- ↑ ابن حجر عسقلانی، لسان المیزان، ج۳، ص۳۸۳.
- ↑ حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۳۵.
- ↑ ابن خلکان، وفیات الاعیان، ج۲، ص۲۴۸.
- ↑ الفهرست (الطوسی) ۱۲۲.
- ↑ شمس الدین ذهبی، تذکره الحفاظ، ج۳، ص۸۸۳.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۲، ص۲۴۶.