ابوعبدالرحمن سلمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۲: خط ۲:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[عبدالله بن حبیب کوفی]]، از [[اصحاب]] [[ابن مسعود]] است. همراه [[امیر مؤمنان]]{{ع}} در [[جنگ صفین]] شرکت کرد. مردی [[ثقه]] و کثیر الحدیث است. [[ابن عبدالبر]] می‌گوید: «او در نزد همگان ثقه است. [[قاری]] و [[معلم قرآن]] بود»<ref>تهذیب التهذیب، ج ۵، ص ۱۸۴- ۱۸۳، شماره ۳۱۷.</ref>. [[عاصم]] از طریق او قرائت [[علی]]{{ع}} را اخذ کرده است. [[ابن عساکر]] از [[ابوبکر بن عیاش]] از [[عاصم بن ابی‌نجود]] از [[ابو عبدالرحمن سلمی]] نقل کرده است که: «من کسی را تواناتر از [[علی بن ابی طالب]] نسبت به قرائت ندیده‌ام»<ref>ابطحی، جامع الأخبار و الآثار، ج ۱، ص ۲۷۲. تاریخ ابن عساکر (ترجمة الامام)، ج ۳، ص ۲۷.</ref>
[[عبدالله بن حبیب کوفی]]، از [[اصحاب]] [[ابن مسعود]] است. همراه [[امیر مؤمنان]] {{ع}} در [[جنگ صفین]] شرکت کرد. مردی [[ثقه]] و کثیر الحدیث است. [[ابن عبدالبر]] می‌گوید: «او در نزد همگان ثقه است. [[قاری]] و [[معلم قرآن]] بود»<ref>تهذیب التهذیب، ج ۵، ص ۱۸۴- ۱۸۳، شماره ۳۱۷.</ref>. [[عاصم]] از طریق او قرائت [[علی]] {{ع}} را اخذ کرده است. [[ابن عساکر]] از [[ابوبکر بن عیاش]] از [[عاصم بن ابی‌نجود]] از [[ابو عبدالرحمن سلمی]] نقل کرده است که: «من کسی را تواناتر از [[علی بن ابی طالب]] نسبت به قرائت ندیده‌ام»<ref>ابطحی، جامع الأخبار و الآثار، ج ۱، ص ۲۷۲. تاریخ ابن عساکر (ترجمة الامام)، ج ۳، ص ۲۷.</ref>


او در سال ۷۲ [[وفات]] یافت.<ref> [[محمد هادی معرفت|معرفت، محمد هادی]]، [[تفسیر و مفسران ج۱ (کتاب)|تفسیر و مفسران]]، ج۱ ص ۳۵۷.</ref>
او در سال ۷۲ [[وفات]] یافت.<ref> [[محمد هادی معرفت|معرفت، محمد هادی]]، [[تفسیر و مفسران ج۱ (کتاب)|تفسیر و مفسران]]، ج۱ ص ۳۵۷.</ref>

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۳۴

مقدمه

عبدالله بن حبیب کوفی، از اصحاب ابن مسعود است. همراه امیر مؤمنان (ع) در جنگ صفین شرکت کرد. مردی ثقه و کثیر الحدیث است. ابن عبدالبر می‌گوید: «او در نزد همگان ثقه است. قاری و معلم قرآن بود»[۱]. عاصم از طریق او قرائت علی (ع) را اخذ کرده است. ابن عساکر از ابوبکر بن عیاش از عاصم بن ابی‌نجود از ابو عبدالرحمن سلمی نقل کرده است که: «من کسی را تواناتر از علی بن ابی طالب نسبت به قرائت ندیده‌ام»[۲]

او در سال ۷۲ وفات یافت.[۳]

منابع

پانویس

  1. تهذیب التهذیب، ج ۵، ص ۱۸۴- ۱۸۳، شماره ۳۱۷.
  2. ابطحی، جامع الأخبار و الآثار، ج ۱، ص ۲۷۲. تاریخ ابن عساکر (ترجمة الامام)، ج ۳، ص ۲۷.
  3. معرفت، محمد هادی، تفسیر و مفسران، ج۱ ص ۳۵۷.