اخلاق کاربردی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

منظور از اخلاق کاربردی و حرفه‌ای مجموعه [[دستورها]] و توصیه‌های [[اخلاقی]] است که برای یک صنف و گروهی خاص از اهمیت و [[اولویت]] ویژه‌ای برخوردار می‌باشد. [[حضرت امام خمینی]] در [[طول حیات]] خود برای اصناف و طبقات مختلف [[جامعه]] توصیه‌ها و تذکرهای اخلاقی زیادی داشته‌اند که بیان همه آنها در اینجا غیر ممکن می‌باشد لذا به یکی از مهم‌ترین آنها که [[کارگزاران]] [[نظام اسلامی]] می‌باشند می‌پردازیم.

منظور از کارگزاران، هیأت حاکمه و [[مقامات]] و مأموران [[اداری]] است. «هیأت حاکمه» همان مقامات [[سیاسی]] هستند که اصول [[سیاست]] و خط‌مشی عمومی [[دولت]] را طرح و تعیین می‌کنند؛ مانند [[رهبر]] و رؤسای سه [[قوه]]، [[وزیران]] و [[نمایندگان]] مجلس. «مأموران اداری» افرادی هستند که اصول و خط‌مشی عمومی دولت را به [[اجرا]] درمی‌آورند. «کارگزاران» دارای معنای عامی است که شامل هیأت حاکمه و مقامات اداری می‌شود. منظور از [[اخلاق]] کارگزاران بخشی از اخلاق است که صفات [[نفسانی]] و [[اعمال]] فرد و شیوه متصف شدن بر صفات فرد را از حیث اینکه دارای [[قدرت]] است بررسی می‌کند. [[هدف]] از این بخش، آراستن نفس مقامات سیاسی و اداری به [[فضایل نفسانی]] و رفتارهای [[پسندیده]] اخلاقی و زدودن خلق‌های [[ناپسند]] است. حضرت امام خمینی بعد از تشکیل [[نظام]] [[مقدس]] [[جمهوری اسلامی]] در [[ایران]] با توجه به نقش مهم کارگزاران در استمرار نظام و اجرای صحیح [[احکام الهی]] و ایجاد زمینه [[رشد]] و [[کمالات انسانی]] توسط [[حکومت]] به کرات صفات و [[رفتاری]] که [[شایسته]] کارگزاران می‌باشد را متذکر گردیدند که در اینجا به اهم آنها اشاره می‌گردد.<ref>[[سید محسن سادات کیائی|سادات کیائی، سید محسن]]، [[نظام اخلاق اسلامی - سادات کیائی (مقاله)| مقاله «نظام اخلاق اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۳۶۵.</ref>

بیت‌المال امانتی است در دست [[کارگزاران]] [[نظام اسلامی]]؛ لذا [[حق]] ندارند به میل خود آن را صرف نمایند؛ بلکه در هزینه کردن آن باید کمال دقت را بنمایند و حق ندارند برای جلال و [[جبروت]] خودشان صرف نمایند و باید در جهت [[مصلحت]] [[مسلمین]] هزینه گردد<ref>صحیفه امام، ج۱۹، ص۳۷۴، ۳۷۵.</ref><ref>[[سید محسن سادات کیائی|سادات کیائی، سید محسن]]، [[نظام اخلاق اسلامی - سادات کیائی (مقاله)| مقاله «نظام اخلاق اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۳۶۹.</ref>

تأثیرگذاری [[دولت]] در راستای [[گرایش]] [[روحی]] - [[روانی]] [[ملت]] به آن، یکی از زمینه‌های مهم [[استحکام]] پایه‌های [[حکومت]] است و این امر مهم موجب [[اطمینان]] [[جامعه]] به دولت و [[دولتمردان]] و از سوی دیگر موجب [[استواری]] [[نظام]] خواهد شد. ایشان از دولتمردان می‌خواستند که بر قلب‌ها حکومت کنند نه بر اجسام و رمز [[پیروزی]] [[مسلمانان]] در [[صدر اسلام]] را که با عده کم بر امپراطوری‌های بزرگ [[غلبه]] نمودند همین نکته می‌دانستند. در صورتی که دولتمردان نتوانند بر قلب‌های [[مردم]] حکومت کنند، حکومت نمی‌تواند [[پایدار]] بماند<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۱۲۱؛ ج۷، ص۵۱۰؛ ج۱۴، ص۱۸۰.</ref>. [[پرهیز]] از [[رفتار]] آمرانه داشتن یکی از موارد بسیار مهمی بود که [[حضرت امام خمینی]] بر آن تأکید داشتند و این [[خصلت]] را از حالات [[طاغوتیان]] می‌دانستند که یکی از اهداف نظام [[مقدس]] [[اسلامی]] از بین بردن خصایص طاغوتی است<ref>صحیفه امام، ج۱۳، ص۳۷۱.</ref><ref>[[سید محسن سادات کیائی|سادات کیائی، سید محسن]]، [[نظام اخلاق اسلامی - سادات کیائی (مقاله)| مقاله «نظام اخلاق اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۳۷۰.</ref>

[[امام خمینی]] بارها به این نکته متذکر گردیده‌اند که مسئولین در درجه اول باید [[همت]] به [[خودسازی]] خود کنند تا بتوانند در سازندگی دیگران مؤثر واقع گردند و نباید [[خیال]] کنند چون دارای [[قدرت]] و امکانات هستند پس هر کاری می‌توانند انجام دهند<ref>صحیفه امام، ج۸، ص۲۸۴؛ ج۸، ص۲۸۹.</ref>. ایشان [[معتقد]] بودند تا زمانی که [[تزکیه نفس]] و [[خداخواهی]] در افراد رده بالای جامعه نباشد در رده‌های پایین جامعه نمی‌توان آن را محقق کرد و لازم است کارگزاران نظام در رده‌های بالای جامعه در این خصوص کوشا باشند تا جامعه [[اصلاح]] گردد<ref>صحیفه امام، ج۱۴، ص۳۹۳.</ref><ref>[[سید محسن سادات کیائی|سادات کیائی، سید محسن]]، [[نظام اخلاق اسلامی - سادات کیائی (مقاله)| مقاله «نظام اخلاق اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۳۷۰.</ref>