اذعان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * ))
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اذعان در قرآن]] - [[اذعان در حدیث]] - [[اذعان در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = اذعان (پرسش)}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[اذعان در قرآن]] - [[اذعان در حدیث]] - [[اذعان در فقه سیاسی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[اذعان (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
*[[اذعان]]: [[همراهی]] و [[انقیاد]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج‌۲، ص‌۳۵۵.</ref>، [[تسلیم شدن]] با [[خضوع]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‌۳، ص‌۲۹۴.</ref>. در حالت وصفی در معنای [[فرمانبردار]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۱۰۰.</ref>، تسلیم‌ پذیری<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۲۸.</ref> و [[اطاعت‌پذیری]].  
* [[اذعان]]: [[همراهی]] و [[انقیاد]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج‌۲، ص‌۳۵۵.</ref>، [[تسلیم شدن]] با [[خضوع]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‌۳، ص‌۲۹۴.</ref>. در حالت وصفی در معنای [[فرمانبردار]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۱۰۰.</ref>، تسلیم‌ پذیری<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۲۸.</ref> و [[اطاعت‌پذیری]].  
*{{متن قرآن|وَإِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْهُمْ مُعْرِضُونَ وَإِنْ يَكُنْ لَهُمُ الْحَقُّ يَأْتُوا إِلَيْهِ مُذْعِنِينَ}}<ref>«و چون به سوی خداوند و پیامبرش فرا خوانده می‌شوند تا (پیامبر) میان آنان داوری کند ناگاه گروهی از آنان رو می‌گردانند و اگر حقّ با آنان باشد با پذیرندگی به سوی او می‌آیند» سوره نور، آیه ۴۸-۴۹.</ref>.
*{{متن قرآن|وَإِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْهُمْ مُعْرِضُونَ وَإِنْ يَكُنْ لَهُمُ الْحَقُّ يَأْتُوا إِلَيْهِ مُذْعِنِينَ}}<ref>«و چون به سوی خداوند و پیامبرش فرا خوانده می‌شوند تا (پیامبر) میان آنان داوری کند ناگاه گروهی از آنان رو می‌گردانند و اگر حقّ با آنان باشد با پذیرندگی به سوی او می‌آیند» سوره نور، آیه ۴۸-۴۹.</ref>.
*این [[آیه شریفه]] حالت [[منافقان]] را در [[پذیرش]] [[حکم خدا]] و [[رسول]]{{صل}} بیان می‌کند که رویگردانی یا [[انقیاد]] آنان نسبت به [[حکم شرعی]]، دایرمدار نفع شخصی آنان است و به همین سبب [[منافقان]] [[مذمت]] و [[نکوهش]] می‌شوند؛ زیرا تا زمانی در مقابل [[حکم]] [[حق]] [[تسلیم]] و [[اطاعت]] پذیر هستند که به نفع آنان باشد و در غیر این صورت، از آن [[اعراض]] می‌کنند<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۵، ص۱۴۶.</ref>.
* این [[آیه شریفه]] حالت [[منافقان]] را در [[پذیرش]] [[حکم خدا]] و [[رسول]] {{صل}} بیان می‌کند که رویگردانی یا [[انقیاد]] آنان نسبت به [[حکم شرعی]]، دایرمدار نفع شخصی آنان است و به همین سبب [[منافقان]] [[مذمت]] و [[نکوهش]] می‌شوند؛ زیرا تا زمانی در مقابل [[حکم]] [[حق]] [[تسلیم]] و [[اطاعت]] پذیر هستند که به نفع آنان باشد و در غیر این صورت، از آن [[اعراض]] می‌کنند<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۵، ص۱۴۶.</ref>.
*در [[جامعه]] [[قرآنی]] "[[اطاعت‌پذیری]]" و به عبارت دیگر "سلطه‌پذیری قانونی" بر اساس [[شریعت]] و مبتنی بر [[حقّ]] است، نه نفع شخصی. [[اعراض]] از [[حکم شرع]] و [[قانون الهی]] به [[دلیل]] تأمین‌ نشدن [[منافع]] شخصی یا گروهی، امری نکوهیده و مذموم است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۶۳-۶۴.</ref>.
* در [[جامعه]] [[قرآنی]] "[[اطاعت‌پذیری]]" و به عبارت دیگر "سلطه‌پذیری قانونی" بر اساس [[شریعت]] و مبتنی بر [[حقّ]] است، نه نفع شخصی. [[اعراض]] از [[حکم شرع]] و [[قانون الهی]] به [[دلیل]] تأمین‌ نشدن [[منافع]] شخصی یا گروهی، امری نکوهیده و مذموم است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۶۳-۶۴.</ref>.


==منابع==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[همراهی]]
{{پایان مدخل وابسته}}
 
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
==جستارهای وابسته==
{{پایان منابع}}
* [[همراهی]]


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:اذعان]]
[[رده:اذعان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۲

مقدمه

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج‌۲، ص‌۳۵۵.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‌۳، ص‌۲۹۴.
  3. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۱۰۰.
  4. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۲۸.
  5. «و چون به سوی خداوند و پیامبرش فرا خوانده می‌شوند تا (پیامبر) میان آنان داوری کند ناگاه گروهی از آنان رو می‌گردانند و اگر حقّ با آنان باشد با پذیرندگی به سوی او می‌آیند» سوره نور، آیه ۴۸-۴۹.
  6. سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۵، ص۱۴۶.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۶۳-۶۴.