اسید جعفی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اسید جعفی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
به گفته [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.</ref>، [[ابواحمد عسکری]] وی را از [[صحابه]] دانسته است، اما [[ابن حبان]]<ref>ابن حبان، ج۴، ص۴۲.</ref> او را در شمار ثقات [[تابعین]] آورده و می‌گوید: وی [[روایات]] مرسل نقل می‌کرد. اما [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.</ref> به روایتی که در پی می‌آید [[استدلال]] کرده، می‌گوید: اینکه وی گفته است نزد [[رسول خدا]]{{صل}} بودم، دلالت دارد که روایتش مرسل نیست. | به گفته [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.</ref>، [[ابواحمد عسکری]] وی را از [[صحابه]] دانسته است، اما [[ابن حبان]]<ref>ابن حبان، ج۴، ص۴۲.</ref> او را در شمار ثقات [[تابعین]] آورده و می‌گوید: وی [[روایات]] مرسل نقل می‌کرد. اما [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.</ref> به روایتی که در پی می‌آید [[استدلال]] کرده، می‌گوید: اینکه وی گفته است نزد [[رسول خدا]] {{صل}} بودم، دلالت دارد که روایتش مرسل نیست. | ||
از وی نقل شده است که گفت: نزد رسول خدا{{صل}} بودم که آن [[حضرت]] برای [[اهل]] [[طائف]] نوشتند: «نبیذ غُبَیراء [[حرام]] است»<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶؛ نیز ر.ک: بخاری، ج۲، ص۱۵؛ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۱۷؛ احمدی میانجی، ج۳، ص۵۵۹.</ref>. نبیذ غبیراء، نوعی شراب بود که [[حبشیان]] از ذرت تهیه می‌کردند<ref>ابن سلام، ج۴، ص۲۷۸.</ref> و به سبب رواج بین [[مردم]]، به آن شراب عالَم (خمر العالَم) گفتند<ref>زمخشری، ج۲، ص۴۱۸.</ref>. اگر این نقل را بپذیریم، می‌‌توان وی را [[صحابی]] دانست.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسید جعفی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۸۴.</ref> | از وی نقل شده است که گفت: نزد رسول خدا {{صل}} بودم که آن [[حضرت]] برای [[اهل]] [[طائف]] نوشتند: «نبیذ غُبَیراء [[حرام]] است»<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶؛ نیز ر. ک: بخاری، ج۲، ص۱۵؛ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۱۷؛ احمدی میانجی، ج۳، ص۵۵۹.</ref>. نبیذ غبیراء، نوعی شراب بود که [[حبشیان]] از ذرت تهیه می‌کردند<ref>ابن سلام، ج۴، ص۲۷۸.</ref> و به سبب رواج بین [[مردم]]، به آن شراب عالَم (خمر العالَم) گفتند<ref>زمخشری، ج۲، ص۴۱۸.</ref>. اگر این نقل را بپذیریم، می‌‌توان وی را [[صحابی]] دانست.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسید جعفی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۸۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده:IM009658.jpg|22px]] [[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «اسید جعفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۳
اسید جعفی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اسید جعفی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
به گفته ابن حجر[۱]، ابواحمد عسکری وی را از صحابه دانسته است، اما ابن حبان[۲] او را در شمار ثقات تابعین آورده و می‌گوید: وی روایات مرسل نقل می‌کرد. اما ابن حجر[۳] به روایتی که در پی می‌آید استدلال کرده، می‌گوید: اینکه وی گفته است نزد رسول خدا (ص) بودم، دلالت دارد که روایتش مرسل نیست.
از وی نقل شده است که گفت: نزد رسول خدا (ص) بودم که آن حضرت برای اهل طائف نوشتند: «نبیذ غُبَیراء حرام است»[۴]. نبیذ غبیراء، نوعی شراب بود که حبشیان از ذرت تهیه می‌کردند[۵] و به سبب رواج بین مردم، به آن شراب عالَم (خمر العالَم) گفتند[۶]. اگر این نقل را بپذیریم، می‌‌توان وی را صحابی دانست.[۷]
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.
- ↑ ابن حبان، ج۴، ص۴۲.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶؛ نیز ر. ک: بخاری، ج۲، ص۱۵؛ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۱۷؛ احمدی میانجی، ج۳، ص۵۵۹.
- ↑ ابن سلام، ج۴، ص۲۷۸.
- ↑ زمخشری، ج۲، ص۴۱۸.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «اسید جعفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۸۴.