امیة بن امیه ذبیانی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[امیة بن امیه ذبیانی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[خلیفة بن خیاط]]<ref>خلیفه بن خیاط، ص۹۷.</ref> در شمار صحابهای که در [[مدینه]] بودند به مردی از [[قبیله]] [[بنو ثعلبة بن سعد بن ذبیان]] اشاره میکند که به او امیه میگفتند، با کنیهاش [[ابو امیه]] بوده است. از اینرو [[ابن فتحون]] و [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۶۷.</ref> وی را جزء [[صحابه]] دانستهاند.<ref>[[رحمتالله بانشی|بانشی، رحمتالله]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «امیة بن امیه ذبیانی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۲۸.</ref> | [[خلیفة بن خیاط]]<ref>خلیفه بن خیاط، ص۹۷.</ref> در شمار صحابهای که در [[مدینه]] بودند به مردی از [[قبیله]] [[بنو ثعلبة بن سعد بن ذبیان]] اشاره میکند که به او امیه میگفتند، با کنیهاش [[ابو امیه]] بوده است. از اینرو [[ابن فتحون]] و [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۶۷.</ref> وی را جزء [[صحابه]] دانستهاند.<ref>[[رحمتالله بانشی|بانشی، رحمتالله]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «امیة بن امیه ذبیانی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۲۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده:IM009658.jpg|22px]] [[رحمتالله بانشی|بانشی، رحمتالله]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «امیة بن امیه ذبیانی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۲۷
مقدمه
خلیفة بن خیاط[۱] در شمار صحابهای که در مدینه بودند به مردی از قبیله بنو ثعلبة بن سعد بن ذبیان اشاره میکند که به او امیه میگفتند، با کنیهاش ابو امیه بوده است. از اینرو ابن فتحون و ابن حجر[۲] وی را جزء صحابه دانستهاند.[۳]
منابع
پانویس
- ↑ خلیفه بن خیاط، ص۹۷.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۶۷.
- ↑ بانشی، رحمتالله، مقاله «امیة بن امیه ذبیانی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۲۸.