ایاس: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'رده:صحابه' به 'رده:صحابه پیامبر') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳: | خط ۳: | ||
:<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ایاس در تاریخ اسلامی]] </div> | :<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ایاس در تاریخ اسلامی]] </div> | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[ابن حجر]] در بخش چهارم (توهمات) از او یاد کرده که او از [[رسول خدا]]{{صل}} [[روایت]] نموده که آن [[حضرت]] فرمود: «سخنی نزد [[خداوند]] قبول میشود که به آن عمل گردد، و سخن و شنل با نسیت قبول میشود، و آن سه باید مطابق با ست باشد»<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۹۶.</ref>. [[امامان معصوم]]{{ع}} از این روایت را از رسول خدا{{صل}} نقل کردهاند<ref>ر.ک: صفار، ص۳۱؛ ابن بابویه، ص۳۷۸؛ مفید، ص۴۱۳.</ref> | [[ابن حجر]] در بخش چهارم (توهمات) از او یاد کرده که او از [[رسول خدا]] {{صل}} [[روایت]] نموده که آن [[حضرت]] فرمود: «سخنی نزد [[خداوند]] قبول میشود که به آن عمل گردد، و سخن و شنل با نسیت قبول میشود، و آن سه باید مطابق با ست باشد»<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۹۶.</ref>. [[امامان معصوم]] {{ع}} از این روایت را از رسول خدا {{صل}} نقل کردهاند<ref>ر. ک: صفار، ص۳۱؛ ابن بابویه، ص۳۷۸؛ مفید، ص۴۱۳.</ref><ref>[[حسین مرادینسب|مرادینسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «ایاس»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۸۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۳۹
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
مقدمه
ابن حجر در بخش چهارم (توهمات) از او یاد کرده که او از رسول خدا (ص) روایت نموده که آن حضرت فرمود: «سخنی نزد خداوند قبول میشود که به آن عمل گردد، و سخن و شنل با نسیت قبول میشود، و آن سه باید مطابق با ست باشد»[۱]. امامان معصوم (ع) از این روایت را از رسول خدا (ص) نقل کردهاند[۲][۳]
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۳۹۶.
- ↑ ر. ک: صفار، ص۳۱؛ ابن بابویه، ص۳۷۸؛ مفید، ص۴۱۳.
- ↑ مرادینسب، حسین، مقاله «ایاس»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۸۶.