جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[بدرفتاری در قرآن]] - [[بدرفتاری در حدیث]] - [[بدرفتاری در اخلاق اسلامی]] - [[بدرفتاری در معارف دعا و زیارات]] - [[بدرفتاری در معارف و سیره سجادی]] - [[بدرفتاری در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = بدرفتاری (پرسش)}} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[بدرفتاری در قرآن]] - [[بدرفتاری در حدیث]] - [[بدرفتاری در اخلاق اسلامی]] - [[بدرفتاری در معارف دعا و زیارات]] - [[بدرفتاری در معارف و سیره سجادی]] - [[بدرفتاری در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = بدرفتاری (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
بدرفتاری، به خصوص با کسانی که زیردست هستند، صفتی [[ناپسند]] است. [[امام سجاد]]{{ع}} از این صفت به [[خدا]] [[پناه]] میبرد و چنین [[دعا]] میکند: «بار خدایا، به تو پناه میبرم از به خود بالیدن [[توانگران]] و [[خوار داشتن درویشان]] و بدرفتاری با زیردستان و [[ناسپاسی]] در [[حق]] کسی که به ما [[نیکی]] کرده است»<ref>نیایش هشتم.</ref>. | بدرفتاری، به خصوص با کسانی که زیردست هستند، صفتی [[ناپسند]] است. [[امام سجاد]] {{ع}} از این صفت به [[خدا]] [[پناه]] میبرد و چنین [[دعا]] میکند: «بار خدایا، به تو پناه میبرم از به خود بالیدن [[توانگران]] و [[خوار داشتن درویشان]] و بدرفتاری با زیردستان و [[ناسپاسی]] در [[حق]] کسی که به ما [[نیکی]] کرده است»<ref>نیایش هشتم.</ref>. | ||
در [[سیره امام سجاد]]{{ع}} آمده است که غلامش مرتکب خطایی شد و آن [[اشتباه]] به [[مرگ]] یکی از [[فرزندان حضرت]] منجر گردید. [[حضرت]] به جای آنکه [[غلام]] را [[کیفر]] دهد او را در [[راه خدا]] [[آزاد]] کرد. ماجرا از این قرار بود که تعدادی مهمان در [[خانه]] [[امام]] حضور داشتند. یکی از [[غلامان]] آن حضرت طوری بیاحتیاطی کرد که سبب شد ظرف غذایی که هنوز خیلی داغ بود، بر سر [[کودک]] امام بریزد و آن بچه در اثر سوختگی از [[دنیا]] برود. در پی این واقعه غلام مضطرب و نگران شد، اما امام به او فرمود: برو، آزاد هستی! زیرا تو تقصیری نداشتی و عمدی در کارت نبود<ref>بحارالانوار، ج۴۶، ص۹۹.</ref>. [[مشاهده]] میکنیم که [[امامان]]{{عم}} در [[رفتار]] با زیردستان خویش کاملاً مراعات حال آنان را مینمودند و به همین سبب برخی از [[بهترین]] [[یاران]] [[فداکار]] آن حضرات از بین همین افراد بودند. مثلاً [[قنبر]] [[غلام علی]]{{ع}} و آزاد کرده او بود که نامش در این میان میدرخشد. | در [[سیره امام سجاد]] {{ع}} آمده است که غلامش مرتکب خطایی شد و آن [[اشتباه]] به [[مرگ]] یکی از [[فرزندان حضرت]] منجر گردید. [[حضرت]] به جای آنکه [[غلام]] را [[کیفر]] دهد او را در [[راه خدا]] [[آزاد]] کرد. ماجرا از این قرار بود که تعدادی مهمان در [[خانه]] [[امام]] حضور داشتند. یکی از [[غلامان]] آن حضرت طوری بیاحتیاطی کرد که سبب شد ظرف غذایی که هنوز خیلی داغ بود، بر سر [[کودک]] امام بریزد و آن بچه در اثر سوختگی از [[دنیا]] برود. در پی این واقعه غلام مضطرب و نگران شد، اما امام به او فرمود: برو، آزاد هستی! زیرا تو تقصیری نداشتی و عمدی در کارت نبود<ref>بحارالانوار، ج۴۶، ص۹۹.</ref>. [[مشاهده]] میکنیم که [[امامان]] {{عم}} در [[رفتار]] با زیردستان خویش کاملاً مراعات حال آنان را مینمودند و به همین سبب برخی از [[بهترین]] [[یاران]] [[فداکار]] آن حضرات از بین همین افراد بودند. مثلاً [[قنبر]] [[غلام علی]] {{ع}} و آزاد کرده او بود که نامش در این میان میدرخشد. | ||
امام سجاد{{ع}} در مقابل بدرفتاری [[ستمکاران]] [[رحمت]] و [[بخشش الهی]] را [[طلب]] میکند و چنین عرضه میدارد: «بار خدایا، بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] بفرست و به جای ستمی که آن [[ستمکار]] بر من روا داشته است تو [[عفو]] و [[بخشایش]] خود بر من ارزانی دار و به جای [[سوء]] رفتار او رحمت خود بر من [[عطا]] فرمای»<ref>نیایش چهاردهم.</ref><ref>بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، داراحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۰۳ ه، چاپ دوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.</ref><ref>[[فضلالله خالقیان|خالقیان، فضلالله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «بدرفتاری»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۱۰.</ref> | امام سجاد {{ع}} در مقابل بدرفتاری [[ستمکاران]] [[رحمت]] و [[بخشش الهی]] را [[طلب]] میکند و چنین عرضه میدارد: «بار خدایا، بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] بفرست و به جای ستمی که آن [[ستمکار]] بر من روا داشته است تو [[عفو]] و [[بخشایش]] خود بر من ارزانی دار و به جای [[سوء]] رفتار او رحمت خود بر من [[عطا]] فرمای»<ref>نیایش چهاردهم.</ref><ref>بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، داراحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۰۳ ه، چاپ دوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.</ref><ref>[[فضلالله خالقیان|خالقیان، فضلالله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «بدرفتاری»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۱۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |