بدرفتاری: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۸۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲
جز
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[))
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[بدرفتاری در قرآن]] - [[بدرفتاری در حدیث]] - [[بدرفتاری در اخلاق اسلامی]] - [[بدرفتاری در معارف دعا و زیارات]] - [[بدرفتاری در معارف و سیره سجادی]] - [[بدرفتاری در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = بدرفتاری (پرسش)}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
بدرفتاری، به خصوص با کسانی که زیردست هستند، صفتی [[ناپسند]] است. [[امام سجاد]] {{ع}} از این صفت به [[خدا]] [[پناه]] می‌برد و چنین [[دعا]] می‌کند: «بار خدایا، به تو پناه می‌برم از به خود بالیدن [[توانگران]] و [[خوار داشتن درویشان]] و بدرفتاری با زیردستان و [[ناسپاسی]] در [[حق]] کسی که به ما [[نیکی]] کرده است»<ref>نیایش هشتم.</ref>.
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
در [[سیره امام سجاد]] {{ع}} آمده است که غلامش مرتکب خطایی شد و آن [[اشتباه]] به [[مرگ]] یکی از [[فرزندان حضرت]] منجر گردید. [[حضرت]] به جای آنکه [[غلام]] را [[کیفر]] دهد او را در [[راه خدا]] [[آزاد]] کرد. ماجرا از این قرار بود که تعدادی مهمان در [[خانه]] [[امام]] حضور داشتند. یکی از [[غلامان]] آن حضرت طوری بی‌احتیاطی کرد که سبب شد ظرف غذایی که هنوز خیلی داغ بود، بر سر [[کودک]] امام بریزد و آن بچه در اثر سوختگی از [[دنیا]] برود. در پی این واقعه غلام مضطرب و نگران شد، اما امام به او فرمود: برو، آزاد هستی! زیرا تو تقصیری نداشتی و عمدی در کارت نبود<ref>بحارالانوار، ج۴۶، ص۹۹.</ref>. [[مشاهده]] می‌کنیم که [[امامان]] {{عم}} در [[رفتار]] با زیردستان خویش کاملاً مراعات حال آنان را می‌نمودند و به همین سبب برخی از [[بهترین]] [[یاران]] [[فداکار]] آن حضرات از بین همین افراد بودند. مثلاً [[قنبر]] [[غلام علی]] {{ع}} و آزاد کرده او بود که نامش در این میان می‌درخشد.
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[بدرفتاری در قرآن]] - [[بدرفتاری در حدیث]] - [[بدرفتاری در اخلاق اسلامی]] - [[بدرفتاری در معارف دعا و زیارات]] - [[بدرفتاری در معارف و سیره سجادی]] - [[بدرفتاری در معارف و سیره رضوی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[بدرفتاری (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
امام سجاد {{ع}} در مقابل بدرفتاری [[ستمکاران]] [[رحمت]] و [[بخشش الهی]] را [[طلب]] می‌کند و چنین عرضه می‌دارد: «بار خدایا، بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] بفرست و به جای ستمی که آن [[ستمکار]] بر من روا داشته است تو [[عفو]] و [[بخشایش]] خود بر من ارزانی دار و به جای [[سوء]] رفتار او رحمت خود بر من [[عطا]] فرمای»<ref>نیایش چهاردهم.</ref><ref>بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، داراحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۰۳ ه‍، چاپ دوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.</ref><ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «بدرفتاری»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۱۰.</ref>
بدرفتاری، به خصوص با کسانی که زیردست هستند، صفتی [[ناپسند]] است. [[امام سجاد]]{{ع}} از این صفت به [[خدا]] [[پناه]] می‌برد و چنین [[دعا]] می‌کند: «بار خدایا، به تو پناه می‌برم از به خود بالیدن [[توانگران]] و [[خوار داشتن درویشان]] و بدرفتاری با زیردستان و [[ناسپاسی]] در [[حق]] کسی که به ما [[نیکی]] کرده است»<ref>نیایش هشتم.</ref>.
در [[سیره امام سجاد]]{{ع}} آمده است که غلامش مرتکب خطایی شد و آن [[اشتباه]] به [[مرگ]] یکی از [[فرزندان حضرت]] منجر گردید. [[حضرت]] به جای آنکه [[غلام]] را [[کیفر]] دهد او را در [[راه خدا]] [[آزاد]] کرد. ماجرا از این قرار بود که تعدادی مهمان در [[خانه]] [[امام]] حضور داشتند. یکی از [[غلامان]] آن حضرت طوری بی‌احتیاطی کرد که سبب شد ظرف غذایی که هنوز خیلی داغ بود، بر سر [[کودک]] امام بریزد و آن بچه در اثر سوختگی از [[دنیا]] برود. در پی این واقعه غلام مضطرب و نگران شد، اما امام به او فرمود: برو، آزاد هستی! زیرا تو تقصیری نداشتی و عمدی در کارت نبود<ref>بحارالانوار، ج۴۶، ص۹۹.</ref>. [[مشاهده]] می‌کنیم که [[امامان]]{{عم}} در [[رفتار]] با زیردستان خویش کاملاً مراعات حال آنان را می‌نمودند و به همین سبب برخی از [[بهترین]] [[یاران]] [[فداکار]] آن حضرات از بین همین افراد بودند. مثلاً [[قنبر]] [[غلام علی]]{{ع}} و آزاد کرده او بود که نامش در این میان می‌درخشد.


امام سجاد{{ع}} در مقابل بدرفتاری [[ستمکاران]] [[رحمت]] و [[بخشش الهی]] را [[طلب]] می‌کند و چنین عرضه می‌دارد: «بار خدایا، بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] بفرست و به جای ستمی که آن [[ستمکار]] بر من روا داشته است تو [[عفو]] و [[بخشایش]] خود بر من ارزانی دار و به جای [[سوء]] رفتار او رحمت خود بر من [[عطا]] فرمای»<ref>نیایش چهاردهم.</ref>.<ref>بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، داراحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۰۳ ه‍، چاپ دوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «بدرفتاری»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۱۰.</ref>
== منابع ==
 
{{منابع}}
== جستارهای وابسته ==
 
==منابع==
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «بدرفتاری»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']]
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «بدرفتاری»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس2}}
{{پانویس}}


[[رده:بدرفتاری]]
[[رده:بدرفتاری]]
[[رده:مدخل]]
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش