برهان حقیت: تفاوت میان نسخه‌ها

بنابر تصریح مکرر [[قرآن کریم]] [[خدای متعال]] مبدأ هر حقی است، چنان‌که می‌فرماید: {{متن قرآن|الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ}}<ref>«حق از (آن) پروردگار توست پس هیچ‌گاه از دو دلان مباش!» سوره بقره، آیه ۱۴۷.</ref>. [[ولایت]] نیز حقی برای ولی است؛ زیرا به او [[حق]] می‌دهد اراده‌اش را بر اراده‌های دیگر [[برتری]] دهد و در امور آنان دخالت و [[تصرف]] کند. از آنجا که در [[آیه کریمه]]، که بارها در قرآن کریم تکرار شده است، هر حقی مبدأ [[الهی]] دارد ولایت نیز باید مبدأ الهی داشته باشد که تعبیر دیگر آن این است که [[حق ولایت]] وابسته به [[اذن]] [[حق تعالی]] است.<ref>[[ابوالحسن حسنی|حسنی، ابوالحسن]]، [[ولایت سیاسی پیامبر اعظم (مقاله)|مقاله «ولایت سیاسی پیامبر اعظم»]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]] ص ۳۱۵.</ref>

[[برهان حقیت چگونه مشروعیت ولایت به نصب الهی را اثبات می‌کند؟ (پرسش)]]

== منابع ==

{{پایان منابع}}

{{پانویس}}

[[رده:برهان حقیقت]]