تبع در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} ==پانویس== {{پانویس}})) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = تبع | |||
| عنوان مدخل = [[تبع]] | |||
| مداخل مرتبط = [[تبع در قرآن]] - [[تبع در علوم قرآنی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[قرآن کریم]] در دو مورد به [[قوم]] تبّع اشاره کرده است: | [[قرآن کریم]] در دو مورد به [[قوم]] تبّع اشاره کرده است: | ||
#{{متن قرآن|أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ أَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ}}<ref>«آیا آنان بهترند یا قوم «تبّع» و کسانی که پیش از آنها بودند؟ نابودشان کردیم که آنان گناهکار بودند» سوره دخان، آیه ۳۷.</ref>؛ | #{{متن قرآن|أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ أَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ}}<ref>«آیا آنان بهترند یا قوم «تبّع» و کسانی که پیش از آنها بودند؟ نابودشان کردیم که آنان گناهکار بودند» سوره دخان، آیه ۳۷.</ref>؛ | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۳: | ||
در قرآن کریم توضیحی درباره تبّع و قوم او ذکر نشده است. بنا بر روایتی در [[تفسیر صافی]]، تبّع [[منصب]] [[رسالت]] و [[نبوت]] داشته است. عده‌ای نیز گفته‌اند تبّع [[لقب]] [[پادشاهان]] [[یمن]] است و علت [[انتخاب]] این نام این بوده است که آنها در [[سیاست]] و [[زمامداری]]، تابع یکدیگر بوده، از یک نقشه [[پیروی]] می‌کردند. | در قرآن کریم توضیحی درباره تبّع و قوم او ذکر نشده است. بنا بر روایتی در [[تفسیر صافی]]، تبّع [[منصب]] [[رسالت]] و [[نبوت]] داشته است. عده‌ای نیز گفته‌اند تبّع [[لقب]] [[پادشاهان]] [[یمن]] است و علت [[انتخاب]] این نام این بوده است که آنها در [[سیاست]] و [[زمامداری]]، تابع یکدیگر بوده، از یک نقشه [[پیروی]] می‌کردند. | ||
برخی معتقدند تبّع یکی از پادشاهان جهان‌گشای یمن بود که تمام ممالک تا [[هند]] را [[تصرف]] کرد و ضمن [[لشکرکشی]] وارد [[مکه]] شد و قصد [[تخریب]] آن مکان [[مقدس]] را داشت؛ اما به [[بیماری]] زکام شدید [[مبتلا]] شد. حکیمی از ملازمان وی چنین تشخیص داده بود که علت بیماری، سوءقصد به مکه است و [[راه]] درمان را در پشیمان شدن از این [[دستور]] معرفی کرد. او نیز پذیرفت و [[نذر]] کرد در [[تکریم]] آن [[خانه]] بکوشد<ref>خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۲۵۷؛ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، جلد۱، صفحه ۲۶۶؛ خرمشاهی، | برخی معتقدند تبّع یکی از پادشاهان جهان‌گشای یمن بود که تمام ممالک تا [[هند]] را [[تصرف]] کرد و ضمن [[لشکرکشی]] وارد [[مکه]] شد و قصد [[تخریب]] آن مکان [[مقدس]] را داشت؛ اما به [[بیماری]] زکام شدید [[مبتلا]] شد. حکیمی از ملازمان وی چنین تشخیص داده بود که علت بیماری، سوءقصد به مکه است و [[راه]] درمان را در پشیمان شدن از این [[دستور]] معرفی کرد. او نیز پذیرفت و [[نذر]] کرد در [[تکریم]] آن [[خانه]] بکوشد<ref>خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۲۵۷؛ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، جلد۱، صفحه ۲۶۶؛ خرمشاهی، بهاءالدین، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، جلد۱، صفحه ۴۷۲؛ طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، جلد۱۸، صفحه ۱۵۲و۱۴۶.</ref><ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۳۸۷۳.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[یمن]] | * [[یمن]] | ||
{{پایان | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: 9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه علوم قرآنی''']] | # [[پرونده: 9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه علوم قرآنی''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:تبع]] | [[رده:تبع]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث تبع است. تبع از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: تبع در قرآن - تبع در علوم قرآنی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
قرآن کریم در دو مورد به قوم تبّع اشاره کرده است:
- ﴿أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ أَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ﴾[۱]؛
- ﴿وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ﴾[۲]
در قرآن کریم توضیحی درباره تبّع و قوم او ذکر نشده است. بنا بر روایتی در تفسیر صافی، تبّع منصب رسالت و نبوت داشته است. عده‌ای نیز گفته‌اند تبّع لقب پادشاهان یمن است و علت انتخاب این نام این بوده است که آنها در سیاست و زمامداری، تابع یکدیگر بوده، از یک نقشه پیروی می‌کردند.
برخی معتقدند تبّع یکی از پادشاهان جهان‌گشای یمن بود که تمام ممالک تا هند را تصرف کرد و ضمن لشکرکشی وارد مکه شد و قصد تخریب آن مکان مقدس را داشت؛ اما به بیماری زکام شدید مبتلا شد. حکیمی از ملازمان وی چنین تشخیص داده بود که علت بیماری، سوءقصد به مکه است و راه درمان را در پشیمان شدن از این دستور معرفی کرد. او نیز پذیرفت و نذر کرد در تکریم آن خانه بکوشد[۳][۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «آیا آنان بهترند یا قوم «تبّع» و کسانی که پیش از آنها بودند؟ نابودشان کردیم که آنان گناهکار بودند» سوره دخان، آیه ۳۷.
- ↑ «و اصحاب ایکه و قوم تبّع همگی پیامبران را دروغزن خواندند آنگاه بیم دادن من (بر آنان) به حقیقت پیوست» سوره ق، آیه ۱۴.
- ↑ خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۲۵۷؛ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، جلد۱، صفحه ۲۶۶؛ خرمشاهی، بهاءالدین، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، جلد۱، صفحه ۴۷۲؛ طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، جلد۱۸، صفحه ۱۵۲و۱۴۶.
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص ۳۸۷۳.