ترک‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت}}
{{مهدویت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
| موضوع مرتبط = امام مهدی
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| عنوان مدخل  = امام مهدی
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
| مداخل مرتبط = [[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
در [[روایات]] [[آخرالزمان]] از گروهی با نام «ترک» یاد شده است؛ اما در اینکه این گروه حقیقتاً از کدام نژادند و زبانشان چیست [[اختلاف]] است. ویژگی‌هایی که برای این [[اقوام]] ذکر شده است، در [[روایات]] دیگری برای "بنی‌قنطورا" نیز آمده است. بنی‌قنطورا به ترک‌ها، سودانی‌ها، چینی‌ها و چینی‌ها [[تفسیر]] شده‌اند<ref>ر.ک: بنی‌قنطورا.</ref>.  
در [[روایات]] [[آخرالزمان]] از گروهی با نام «ترک» یاد شده است؛ اما در اینکه این گروه حقیقتاً از کدام نژادند و زبانشان چیست [[اختلاف]] است. ویژگی‌هایی که برای این [[اقوام]] ذکر شده است، در [[روایات]] دیگری برای "بنی‌قنطورا" نیز آمده است. بنی‌قنطورا به ترک‌ها، سودانی‌ها، چینی‌ها و چینی‌ها [[تفسیر]] شده‌اند<ref>ر. ک: بنی‌قنطورا.</ref>.  
در [[حدیثی]] [[رسول خدا]]{{صل}} از گروهی «ترک» یاد می‌کند که چشمانی کوچک و صورت‌هایی سرخ و پهن مانند سپر چکش خورده و بینی‌هایی پهن دارند و [[پیش از ظهور]] [[جنگی]] میان آنان و [[مسلمانان]] واقع خواهد شد و آنان اسب‌های خود رابه حلقه‌های [[مسجد]] خواهد بست<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۵۷.</ref>.  
در [[حدیثی]] [[رسول خدا]] {{صل}} از گروهی «ترک» یاد می‌کند که چشمانی کوچک و صورت‌هایی سرخ و پهن مانند سپر چکش خورده و بینی‌هایی پهن دارند و [[پیش از ظهور]] [[جنگی]] میان آنان و [[مسلمانان]] واقع خواهد شد و آنان اسب‌های خود رابه حلقه‌های [[مسجد]] خواهد بست<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۵۷.</ref>.  
با این ویژگی‌هایی که برای این [[قوم]] یاد شده است شاید بتوان گفت آنها نژاد چین و آسیای میانه‌اند و شاید منظور گروهی از ترکمن‌ها باشند که به «ترک» تعبیر شده‌اند، و برخی نیز آنان را هولاکوخان و لشکریانش دانسته‌اند.  
با این ویژگی‌هایی که برای این [[قوم]] یاد شده است شاید بتوان گفت آنها نژاد چین و آسیای میانه‌اند و شاید منظور گروهی از ترکمن‌ها باشند که به «ترک» تعبیر شده‌اند، و برخی نیز آنان را هولاکوخان و لشکریانش دانسته‌اند.  


خط ۱۴: خط ۱۵:
درباره پایان کار آنها [[روایات]] چند گونه بیان کرده‌اند. در برخی [[مرگ]] آنان را بر اثر [[مرض]] وبا فرموده‌اند و در بعضی [[احادیث]] از تگرگی بی‌امان یاد شده که بر سر آنها فرود خواهد آمد و در پاره‌ای از [[اخبار]] گفته شده که اسب‌های آنان خواهند مرد و [[لشکر]] «ترک» پیاده می‌شوند، آن‌گاه سر از تن آنان جدا خواهد شد به طوری که هیچ کدام از آنان باقی نخواهد ماند<ref>ملاحم: ص ۸۷ و ۸۸ و ۹۰ و ۹۳.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۱۷۷.</ref>.
درباره پایان کار آنها [[روایات]] چند گونه بیان کرده‌اند. در برخی [[مرگ]] آنان را بر اثر [[مرض]] وبا فرموده‌اند و در بعضی [[احادیث]] از تگرگی بی‌امان یاد شده که بر سر آنها فرود خواهد آمد و در پاره‌ای از [[اخبار]] گفته شده که اسب‌های آنان خواهند مرد و [[لشکر]] «ترک» پیاده می‌شوند، آن‌گاه سر از تن آنان جدا خواهد شد به طوری که هیچ کدام از آنان باقی نخواهد ماند<ref>ملاحم: ص ۸۷ و ۸۸ و ۹۰ و ۹۳.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۱۷۷.</ref>.


==پرسش مستقیم==
== پرسش مستقیم ==
== پرسش‌های وابسته ==
== منابع ==
 
{{منابع}}
== جستارهای وابسته ==
 
==منابع==
* [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']]
* [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
 
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{امام مهدی}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:ترک‌ها]]
[[رده:ترک‌ها]]
[[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]]
[[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۱

مقدمه

در روایات آخرالزمان از گروهی با نام «ترک» یاد شده است؛ اما در اینکه این گروه حقیقتاً از کدام نژادند و زبانشان چیست اختلاف است. ویژگی‌هایی که برای این اقوام ذکر شده است، در روایات دیگری برای "بنی‌قنطورا" نیز آمده است. بنی‌قنطورا به ترک‌ها، سودانی‌ها، چینی‌ها و چینی‌ها تفسیر شده‌اند[۱]. در حدیثی رسول خدا (ص) از گروهی «ترک» یاد می‌کند که چشمانی کوچک و صورت‌هایی سرخ و پهن مانند سپر چکش خورده و بینی‌هایی پهن دارند و پیش از ظهور جنگی میان آنان و مسلمانان واقع خواهد شد و آنان اسب‌های خود رابه حلقه‌های مسجد خواهد بست[۲]. با این ویژگی‌هایی که برای این قوم یاد شده است شاید بتوان گفت آنها نژاد چین و آسیای میانه‌اند و شاید منظور گروهی از ترکمن‌ها باشند که به «ترک» تعبیر شده‌اند، و برخی نیز آنان را هولاکوخان و لشکریانش دانسته‌اند.

در ملاحم چندین روایت در اوصاف ایشان آمده است و آنان را قومی با صورت‌های سرخ و پهن مانند سپر چکش خورده و چشمانی ریز و بینی‌های پهن و کفش‌هایی بافته شده از مو توصیف می‌کند. آنها با مسلمانان جنگ خواهند نمود. آذربایجان را خراب کرده و سپس به سوی فرات روان می‌شوند و در کنار فرات با اسب‌های زرد رنگ خود اردو می‌زنند. در آن روز مسلمانان را هیچ گونه یارای مقابله با ایشان نخواهد بود. درباره پایان کار آنها روایات چند گونه بیان کرده‌اند. در برخی مرگ آنان را بر اثر مرض وبا فرموده‌اند و در بعضی احادیث از تگرگی بی‌امان یاد شده که بر سر آنها فرود خواهد آمد و در پاره‌ای از اخبار گفته شده که اسب‌های آنان خواهند مرد و لشکر «ترک» پیاده می‌شوند، آن‌گاه سر از تن آنان جدا خواهد شد به طوری که هیچ کدام از آنان باقی نخواهد ماند[۳][۴].

پرسش مستقیم

منابع

پانویس

  1. ر. ک: بنی‌قنطورا.
  2. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۵۷.
  3. ملاحم: ص ۸۷ و ۸۸ و ۹۰ و ۹۳.
  4. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۱۷۷.