تمکین در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}}))
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[تمکین]]''' است. "'''[[تمکین]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = تمکین
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تمکین در قرآن]] - [[تمکین در حدیث]] - [[تمکین در فقه سیاسی]] </div>
| عنوان مدخل = [[تمکین]]
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[تمکین (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| مداخل مرتبط = [[تمکین در قرآن]] - [[تمکین در حدیث]] - [[تمکین در فقه سیاسی]]  
| پرسش مرتبط  = تمکین (پرسش)
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*[[تمکین]]: موضع دربرگیرنده شیء<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۷۷۳.</ref>، امکان و اقتدار دادن، تمکن‌ بخشیدن و جای‌ دادن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۹.</ref>. اصل آن "مکن" به معنای "استقرار با اقتدار"<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۱، ص۱۵۰.</ref>.
* [[تمکین]]: موضع دربرگیرنده شیء<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۷۷۳.</ref>، امکان و اقتدار دادن، تمکن‌ بخشیدن و جای‌ دادن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۹.</ref>. اصل آن "مکن" به معنای "استقرار با اقتدار"<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۱، ص۱۵۰.</ref>.
*{{متن قرآن|وَلَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الْأَرْضِ وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ}}<ref>«و بی‌گمان شما را در زمین توانمند گرداندیم و در آن برایتان توشه‌ها نهادیم» سوره اعراف، آیه ۱۰.</ref>.
*{{متن قرآن|وَلَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الْأَرْضِ وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ}}<ref>«و بی‌گمان شما را در زمین توانمند گرداندیم و در آن برایتان توشه‌ها نهادیم» سوره اعراف، آیه ۱۰.</ref>.
*استقرار بخشیدن گاهی به حاکمیت‌ دادن و اقتدار بخشی [[الهی]] است که به برخی [[اقوام]] یا اشخاص تعلق گرفته است: {{متن قرآن|وَكَذَلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَيْثُ يَشَاءُ}}<ref>«و بدین گونه ما یوسف را در آن سرزمین توانایی بخشیدیم تا هرجا خواهد در آن جای گیرد» سوره یوسف، آیه ۵۶.</ref> و گاهی برای عموم و افراد غیر معیّن است: {{متن قرآن|وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ}}<ref>«و بی‌گمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار می‌دارد» سوره نور، آیه ۵۵.</ref>. درباره این [[آیه شریفه]] [[اختلافات]] بسیاری در میان [[مفسران]] رخ داده است. برخی [[مفسران]] از این [[آیه شریفه]] چنین برداشت کرده‌اند که [[خداوند]] به کسانی که [[ایمان]] آورده، [[عمل صالح]] انجام می‌دهند، [[وعده]] استقرار جامعه‌ای [[صالح]] و [[خالص]] از پلیدی‌های [[کفر]] و [[نفاق]] و [[فسق]] را داده است که بر [[عقاید]] و [[اعمال]] [[مردم]] آن، [[دین]] [[حق حاکم]] باشد، [[مردم]] در [[امنیت]] به سر برند و از [[دشمن]] داخلی و خارجی ترسی نداشته باشند و از [[ظلم]] [[ظالمان]] و زورگویی [[جبّاران]] و [[توطئه]] توطئه گران [[آزاد]] باشند و چنین [[جامعه]] پاکیزه‌ای از زمان [[بعثت پیامبر]]{{صل}} تاکنون تشکیل نشده است و ویژگی‌هایی که از [[اخبار متواتر]] از [[پیامبر]]{{صل}} و [[ائمه]] [[معصومین]]{{عم}} درباره [[زمان ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} برداشت می‌شود، بر چنین جامعه‌ای انطباق دارد<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۵، ص۱۵۵.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۹۴.</ref>.
* استقرار بخشیدن گاهی به حاکمیت‌ دادن و اقتدار بخشی [[الهی]] است که به برخی [[اقوام]] یا اشخاص تعلق گرفته است: {{متن قرآن|وَكَذَلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَيْثُ يَشَاءُ}}<ref>«و بدین گونه ما یوسف را در آن سرزمین توانایی بخشیدیم تا هرجا خواهد در آن جای گیرد» سوره یوسف، آیه ۵۶.</ref> و گاهی برای عموم و افراد غیر معیّن است: {{متن قرآن|وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ}}<ref>«و بی‌گمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار می‌دارد» سوره نور، آیه ۵۵.</ref>. درباره این [[آیه شریفه]] [[اختلافات]] بسیاری در میان [[مفسران]] رخ داده است. برخی [[مفسران]] از این [[آیه شریفه]] چنین برداشت کرده‌اند که [[خداوند]] به کسانی که [[ایمان]] آورده، [[عمل صالح]] انجام می‌دهند، [[وعده]] استقرار جامعه‌ای [[صالح]] و [[خالص]] از پلیدی‌های [[کفر]] و [[نفاق]] و [[فسق]] را داده است که بر [[عقاید]] و [[اعمال]] [[مردم]] آن، [[دین]] [[حق حاکم]] باشد، [[مردم]] در [[امنیت]] به سر برند و از [[دشمن]] داخلی و خارجی ترسی نداشته باشند و از [[ظلم]] [[ظالمان]] و زورگویی [[جبّاران]] و [[توطئه]] توطئه گران [[آزاد]] باشند و چنین [[جامعه]] پاکیزه‌ای از زمان [[بعثت پیامبر]] {{صل}} تاکنون تشکیل نشده است و ویژگی‌هایی که از [[اخبار متواتر]] از [[پیامبر]] {{صل}} و [[ائمه]] [[معصومین]] {{عم}} درباره [[زمان ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} برداشت می‌شود، بر چنین جامعه‌ای انطباق دارد<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۵، ص۱۵۵.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۹۴.</ref>.


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده: تمکین]]
[[رده: تمکین]]
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش