جابر بن عبدالله راسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر
| موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر
خط ۷: خط ۶:
}}
}}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
راسبی، منسوب است به [[بنو راسب بن خزرج بن جرم]]، تیره‌ای از [[قبیله قضاعه]] و ساکن [[بصره]]، نه راسب بن مالک، تیره‌ای از« شنوءه» از قبیله [[ازد]]<ref>ر.ک: سمعانی، الأنساب ج۳، ص۲۵؛ کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۴۱۱.</ref> [[ابن منده]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۲۹۱.</ref>، [[ابونعیم]]<ref>ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۵۵۲.</ref>، [[ابن عبدالبر]]<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۲۹۳.</ref> و به تبع آنان [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۹۱.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۹، ص۵۴۸.</ref>، نامش را در شمار [[صحابه]] آورده‌اند. تنها روایتی که برای [[صحابی]] بودن چنین شخصی استناد شده، از طریق [[أبو شداد]] نقل گردیده که جابر بن عبدالله راسبی گفت: [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: «سه چیز است که هر کس آنها را با [[ایمان]] انجام دهد، از هر دری که بخواهد وارد [[بهشت]] می‌شود و با هر حور عینی که بخواهد [[ازدواج]] خواهد کرد آنکه [[دین]] خود را هرچند کوچک باشد، ادا نماید و از [[قاتل]] خود بگذرد و پس از هر [[نماز واجب]]، [[سوره اخلاص]] را ده مرتبه بخواند». [[ابوبکر]] گفت: حتی اگر تنها یکی از آنها را انجام داده باشد؟ [[پیامبر]] فرمود: آری. در سند این [[روایت]]، قید «راسبی» نیامده، بلکه [[صالح بن محمد بغدادی جَزَرَه]] [[راوی حدیث]]، برای معرفی جابر بیان داشته که او راسیی و ساکن بصره است، ولی ابونعیم<ref>ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۵۵۲؛ و نیز ر.ک: ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۹۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۴۸.</ref> این قید را توهمی بیش ندانسته و جابر یاد شده در این روایت را [[جابر بن عبدالله انصاری سلمی]] دانسته است. ابن اثیر<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۹۱.</ref> می‌گوید سخن ابونعیم کاملاً روشن نیست که آیا منظور او، صحابی مشهور است یا [[جابر بن عبدالله بن رئاب]]؛ چرا که هر دو «انصاری» و «سلمی» هستند. ابن منده<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۹۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۴۸.</ref> [[سند حدیث]] او را که قید راسبی در آن آمده، بر فرض [[صحت]] توثیق [[راویان]]، [[غریب]]<ref>میان محدثان شناخته شده نیست و تنها یک راوی دارد، ر.ک: نورالدین عتر، منهج النقد فی علوم الحدیث، ص۳۹۶.</ref> دانسته است.  
راسبی، منسوب است به [[بنو راسب بن خزرج بن جرم]]، تیره‌ای از [[قبیله قضاعه]] و ساکن [[بصره]]، نه راسب بن مالک، تیره‌ای از«شنوءه» از قبیله [[ازد]]<ref>ر. ک: سمعانی، الأنساب ج۳، ص۲۵؛ کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۴۱۱.</ref> [[ابن منده]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۲۹۱.</ref>، [[ابونعیم]]<ref>ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۵۵۲.</ref>، [[ابن عبدالبر]]<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۲۹۳.</ref> و به تبع آنان [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۹۱.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۹، ص۵۴۸.</ref>، نامش را در شمار [[صحابه]] آورده‌اند. تنها روایتی که برای [[صحابی]] بودن چنین شخصی استناد شده، از طریق [[أبو شداد]] نقل گردیده که جابر بن عبدالله راسبی گفت: [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: «سه چیز است که هر کس آنها را با [[ایمان]] انجام دهد، از هر دری که بخواهد وارد [[بهشت]] می‌شود و با هر حور عینی که بخواهد [[ازدواج]] خواهد کرد آنکه [[دین]] خود را هرچند کوچک باشد، ادا نماید و از [[قاتل]] خود بگذرد و پس از هر [[نماز واجب]]، [[سوره اخلاص]] را ده مرتبه بخواند». [[ابوبکر]] گفت: حتی اگر تنها یکی از آنها را انجام داده باشد؟ [[پیامبر]] فرمود: آری. در سند این [[روایت]]، قید «راسبی» نیامده، بلکه [[صالح بن محمد بغدادی جَزَرَه]] [[راوی حدیث]]، برای معرفی جابر بیان داشته که او راسیی و ساکن بصره است، ولی ابونعیم<ref>ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۵۵۲؛ و نیز ر. ک: ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۹۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۴۸.</ref> این قید را توهمی بیش ندانسته و جابر یاد شده در این روایت را [[جابر بن عبدالله انصاری سلمی]] دانسته است. ابن اثیر<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۹۱.</ref> می‌گوید سخن ابونعیم کاملاً روشن نیست که آیا منظور او، صحابی مشهور است یا [[جابر بن عبدالله بن رئاب]]؛ چرا که هر دو «انصاری» و «سلمی» هستند. ابن منده<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۹۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۴۸.</ref> [[سند حدیث]] او را که قید راسبی در آن آمده، بر فرض [[صحت]] توثیق [[راویان]]، [[غریب]]<ref>میان محدثان شناخته شده نیست و تنها یک راوی دارد، ر. ک: نورالدین عتر، منهج النقد فی علوم الحدیث، ص۳۹۶.</ref> دانسته است.  


[[ابن عبدالبر]]<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۲۹۳.</ref> بدون هیچ توضیح و اندک اشاره‌ای به [[روایت]] او، تنها با بیان این نکته که [[ابوشداد]] [[راوی]] اوست، از این شخص در شمار [[صحابه]] نام برده است.
[[ابن عبدالبر]]<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۲۹۳.</ref> بدون هیچ توضیح و اندک اشاره‌ای به [[روایت]] او، تنها با بیان این نکته که [[ابوشداد]] [[راوی]] اوست، از این شخص در شمار [[صحابه]] نام برده است.
خط ۱۵: خط ۱۴:
== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
*[[قضاعه]] (قبیله)
* [[قضاعه]] (قبیله)
* [[بنی‌راسب]] (قبیله)
{{پایان مدخل وابسته}}
{{پایان مدخل وابسته}}


خط ۲۶: خط ۲۶:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۷

آشنایی اجمالی

راسبی، منسوب است به بنو راسب بن خزرج بن جرم، تیره‌ای از قبیله قضاعه و ساکن بصره، نه راسب بن مالک، تیره‌ای از«شنوءه» از قبیله ازد[۱] ابن منده[۲]، ابونعیم[۳]، ابن عبدالبر[۴] و به تبع آنان ابن اثیر[۵] و ابن حجر[۶]، نامش را در شمار صحابه آورده‌اند. تنها روایتی که برای صحابی بودن چنین شخصی استناد شده، از طریق أبو شداد نقل گردیده که جابر بن عبدالله راسبی گفت: رسول خدا (ص) فرمود: «سه چیز است که هر کس آنها را با ایمان انجام دهد، از هر دری که بخواهد وارد بهشت می‌شود و با هر حور عینی که بخواهد ازدواج خواهد کرد آنکه دین خود را هرچند کوچک باشد، ادا نماید و از قاتل خود بگذرد و پس از هر نماز واجب، سوره اخلاص را ده مرتبه بخواند». ابوبکر گفت: حتی اگر تنها یکی از آنها را انجام داده باشد؟ پیامبر فرمود: آری. در سند این روایت، قید «راسبی» نیامده، بلکه صالح بن محمد بغدادی جَزَرَه راوی حدیث، برای معرفی جابر بیان داشته که او راسیی و ساکن بصره است، ولی ابونعیم[۷] این قید را توهمی بیش ندانسته و جابر یاد شده در این روایت را جابر بن عبدالله انصاری سلمی دانسته است. ابن اثیر[۸] می‌گوید سخن ابونعیم کاملاً روشن نیست که آیا منظور او، صحابی مشهور است یا جابر بن عبدالله بن رئاب؛ چرا که هر دو «انصاری» و «سلمی» هستند. ابن منده[۹] سند حدیث او را که قید راسبی در آن آمده، بر فرض صحت توثیق راویان، غریب[۱۰] دانسته است.

ابن عبدالبر[۱۱] بدون هیچ توضیح و اندک اشاره‌ای به روایت او، تنها با بیان این نکته که ابوشداد راوی اوست، از این شخص در شمار صحابه نام برده است.

شیخ مفید[۱۲] از شخصی به نام عبد الله بن جابر راسبی یاد کرده که در سپاه ناکثین (جنگ جملفرمانده پیادگان قضاعه بوده است و شاید این همان شخص مورد بحث باشد، ولی نامش به اشتباه (مقلوب) ثبت شده است.[۱۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: سمعانی، الأنساب ج۳، ص۲۵؛ کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۴۱۱.
  2. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۲۹۱.
  3. ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۵۵۲.
  4. ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۲۹۳.
  5. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۹۱.
  6. ابن حجر، الاصابه، ج۹، ص۵۴۸.
  7. ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۵۵۲؛ و نیز ر. ک: ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۹۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۴۸.
  8. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۹۱.
  9. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۹۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۴۸.
  10. میان محدثان شناخته شده نیست و تنها یک راوی دارد، ر. ک: نورالدین عتر، منهج النقد فی علوم الحدیث، ص۳۹۶.
  11. ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۲۹۳.
  12. مفید، محمد بن محمد، الجمل، ص۳۲۵.
  13. هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «جابر بن عبدالله راسبی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۳۴۸.