جمره: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:صحابه پیامبر' به 'رده:اصحاب پیامبر') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر | | موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر | ||
| خط ۶: | خط ۵: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==آشنایی اجمالی== | == آشنایی اجمالی == | ||
[[نسب]] و [[قبیله]] او مشخص نیست و از او در [[حدیثی]] یاد شده است. براساس این [[حدیث]] [[رسول خدا]]{{صل}} خطاب به افرادی که در کنارش بودند فرمود: چه کسی این شتر را می‌دوشد؟ مردی برخاست که چون آن [[حضرت]] نامش را پرسید و دانست که «مُرّه = تلخی» نام دارد، از او خواست که بنشیند. مرد دیگری برخاست و خود را «جَمره = اخگره» معرفی کرد، اما رسول خدا{{صل}} نام وی را نپسندید و اجازه دوشیدن شتر را نداد. مرد سوم که نامش «یعیش = زندگانی» بود شتر را دوشید<ref>طبرانی، المعجم الکبیر، ج۲۲، ص۲۷۷؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۵، ص۲۸۲۰.</ref>. چون برخی به رسول خدا{{صل}} گوشزد کردند که این [[رفتار]] «تطیر» است، آن حضرت فرمود که تنها [[نام نیک]] را ترجیح داده است<ref>شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۴، ص۸۰.</ref>. [[محدثان]] این حدیث را در باب تفأل به نام نیک آورده‌اند<ref>هیثمی، مجمع الزوائد، ج۵، ص۱۰۶؛ مقریزی، احمد بن علی، إمتاع الأسماع، ج۲، ص۲۷۳ و ۳۰۷.</ref>. صحابه‌نویسان هم این حدیث را ذیل نام‌های جَمره<ref>ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۰۲.</ref>، [[یعیش غفاری]]<ref>ابن حجر، الاصابه ج۶، ص۵۴۱.</ref> و [[خلده انصاری]]<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۴۲؛ ابن اثیر، اسد الغابه ج۲، ص۱۸۴؛ ابن حجر، الاصابه ج۲، ص۲۸۸.</ref> آورده‌اند. برخی به جای نام جَمره از «حرب» نامی که نسبش دانسته نیست، یاد کرده‌اند<ref>ابن حجر، الاصابه ج۲، ص۴۳.</ref>. که به نظر می‌رسد، «حرب» تصحیف «جمره» باشد. چنان که در برخی منابع از نام‌های دیگری مانند: «صَخر» یا «جَندل» (= صخره) نیز یاد شده است<ref>طبرانی، المعجم الکبیر، ج۱۷، ص۲۹۲.</ref>.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جمره»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۱۲.</ref> | [[نسب]] و [[قبیله]] او مشخص نیست و از او در [[حدیثی]] یاد شده است. براساس این [[حدیث]] [[رسول خدا]] {{صل}} خطاب به افرادی که در کنارش بودند فرمود: چه کسی این شتر را می‌دوشد؟ مردی برخاست که چون آن [[حضرت]] نامش را پرسید و دانست که «مُرّه = تلخی» نام دارد، از او خواست که بنشیند. مرد دیگری برخاست و خود را «جَمره = اخگره» معرفی کرد، اما رسول خدا {{صل}} نام وی را نپسندید و اجازه دوشیدن شتر را نداد. مرد سوم که نامش «یعیش = زندگانی» بود شتر را دوشید<ref>طبرانی، المعجم الکبیر، ج۲۲، ص۲۷۷؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۵، ص۲۸۲۰.</ref>. چون برخی به رسول خدا {{صل}} گوشزد کردند که این [[رفتار]] «تطیر» است، آن حضرت فرمود که تنها [[نام نیک]] را ترجیح داده است<ref>شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۴، ص۸۰.</ref>. [[محدثان]] این حدیث را در باب تفأل به نام نیک آورده‌اند<ref>هیثمی، مجمع الزوائد، ج۵، ص۱۰۶؛ مقریزی، احمد بن علی، إمتاع الأسماع، ج۲، ص۲۷۳ و ۳۰۷.</ref>. صحابه‌نویسان هم این حدیث را ذیل نام‌های جَمره<ref>ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۰۲.</ref>، [[یعیش غفاری]]<ref>ابن حجر، الاصابه ج۶، ص۵۴۱.</ref> و [[خلده انصاری]]<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۴۲؛ ابن اثیر، اسد الغابه ج۲، ص۱۸۴؛ ابن حجر، الاصابه ج۲، ص۲۸۸.</ref> آورده‌اند. برخی به جای نام جَمره از «حرب» نامی که نسبش دانسته نیست، یاد کرده‌اند<ref>ابن حجر، الاصابه ج۲، ص۴۳.</ref>. که به نظر می‌رسد، «حرب» تصحیف «جمره» باشد. چنان که در برخی منابع از نام‌های دیگری مانند: «صَخر» یا «جَندل» (= صخره) نیز یاد شده است<ref>طبرانی، المعجم الکبیر، ج۱۷، ص۲۹۲.</ref>.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جمره»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۱۲.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب پیامبر]] | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۳
آشنایی اجمالی
نسب و قبیله او مشخص نیست و از او در حدیثی یاد شده است. براساس این حدیث رسول خدا (ص) خطاب به افرادی که در کنارش بودند فرمود: چه کسی این شتر را می‌دوشد؟ مردی برخاست که چون آن حضرت نامش را پرسید و دانست که «مُرّه = تلخی» نام دارد، از او خواست که بنشیند. مرد دیگری برخاست و خود را «جَمره = اخگره» معرفی کرد، اما رسول خدا (ص) نام وی را نپسندید و اجازه دوشیدن شتر را نداد. مرد سوم که نامش «یعیش = زندگانی» بود شتر را دوشید[۱]. چون برخی به رسول خدا (ص) گوشزد کردند که این رفتار «تطیر» است، آن حضرت فرمود که تنها نام نیک را ترجیح داده است[۲]. محدثان این حدیث را در باب تفأل به نام نیک آورده‌اند[۳]. صحابه‌نویسان هم این حدیث را ذیل نام‌های جَمره[۴]، یعیش غفاری[۵] و خلده انصاری[۶] آورده‌اند. برخی به جای نام جَمره از «حرب» نامی که نسبش دانسته نیست، یاد کرده‌اند[۷]. که به نظر می‌رسد، «حرب» تصحیف «جمره» باشد. چنان که در برخی منابع از نام‌های دیگری مانند: «صَخر» یا «جَندل» (= صخره) نیز یاد شده است[۸].[۹]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۲۲، ص۲۷۷؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۵، ص۲۸۲۰.
- ↑ شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۴، ص۸۰.
- ↑ هیثمی، مجمع الزوائد، ج۵، ص۱۰۶؛ مقریزی، احمد بن علی، إمتاع الأسماع، ج۲، ص۲۷۳ و ۳۰۷.
- ↑ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۰۲.
- ↑ ابن حجر، الاصابه ج۶، ص۵۴۱.
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۴۲؛ ابن اثیر، اسد الغابه ج۲، ص۱۸۴؛ ابن حجر، الاصابه ج۲، ص۲۸۸.
- ↑ ابن حجر، الاصابه ج۲، ص۴۳.
- ↑ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۱۷، ص۲۹۲.
- ↑ داداش‌نژاد، منصور، مقاله «جمره»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۱۲.