جموح بن عثمان بن ثابت: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر | عنوان مدخل = جموح بن عثمان بن ثابت | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==آشنایی اجمالی== ابن فتحون از وی در شمار صحابه یاد نموده و ابن شبه نمیری روایتی از جموح نقل کرده است که در جاهلیت، صیحه...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر | | موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر | ||
| خط ۶: | خط ۵: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==آشنایی اجمالی== | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابن فتحون]] از وی در شمار [[صحابه]] یاد نموده و [[ابن شبه نمیری]] روایتی از جموح نقل کرده است که در [[جاهلیت]]، صیحه‌ها و رجزهایی در سه شب متوالی شنید و اندکی بعد، [[پیامبر خدا]] [[مبعوث]] شد<ref>ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۰۳</ref>، اما دلیلی بر [[اسلام]] وی بیان نکرده است.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جموح بن عثمان بن ثابت»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۱۳.</ref> | [[ابن فتحون]] از وی در شمار [[صحابه]] یاد نموده و [[ابن شبه نمیری]] روایتی از جموح نقل کرده است که در [[جاهلیت]]، صیحه‌ها و رجزهایی در سه شب متوالی شنید و اندکی بعد، [[پیامبر خدا]] [[مبعوث]] شد<ref>ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۰۳</ref>، اما دلیلی بر [[اسلام]] وی بیان نکرده است.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جموح بن عثمان بن ثابت»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۱۳.</ref> | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۳
آشنایی اجمالی
ابن فتحون از وی در شمار صحابه یاد نموده و ابن شبه نمیری روایتی از جموح نقل کرده است که در جاهلیت، صیحه‌ها و رجزهایی در سه شب متوالی شنید و اندکی بعد، پیامبر خدا مبعوث شد[۱]، اما دلیلی بر اسلام وی بیان نکرده است.[۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۰۳
- ↑ حسینیان مقدم، حسین، مقاله «جموح بن عثمان بن ثابت»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۱۳.