جهاد در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

| پرسش مرتبط  =  

}}

*“جهاد” در لغت به معنای [[مشقت]] یا وسع و [[طاقت]] است. در اصطلاح [[شرعی]] نیز به معنای بذل نفس و [[مال]] خود در [[راه]] اعتلای [[دین اسلام]] و [[اقامه شعائر]] [[ایمان]] است<ref>{{عربی|و شرعا... فهو بذل النفس و المال لإعلاء كلمة الإسلام و إقامة شعائر الإيمان}} (سیوری حلی، کنزالعرفان فی فقه القرآن، ج۱، ص۳۴۰).</ref>. [[جهاد]] یکی از مفاهیمی است که هرچند [[قبل از ظهور اسلام]] نیز وجود داشته است، دین اسلام آن را به معنای جدیدی به کار برد و در نتیجه آن را به مفهومی [[دینی]] تبدیل کرد<ref>به این نوع مفاهیم، حقایق شرعی می‌گویند.</ref>.<ref>[[اصغرآقا مهدوی|مهدوی]] و [[سید محمد صادق کاظمی|کاظمی]]، [[کلیات فقه سیاسی (کتاب)|کلیات فقه سیاسی]]، ص ۱۱۰.</ref>

[[جهاد]]؛ تلاش سخت و مؤمنانه برای [[حفظ]] و اعتلای [[اسلام]]، در عرصه‌های گوناگون فردی و [[اجتماعی]].

«جهاد» در لغت برگرفته از ریشۀ «ج ه د» است<ref>راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۰۸.</ref>. کلمه «جهد» به فتح جیم، به معنی «[[غایت]]»، «[[مبالغه]]»، «امر سخت و دشوار»<ref>فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۳، ص۳۸۶؛ ابن اثیر، مبارک بن محمد، النهایة، ج۱، ۳۲۰.</ref>، و به ضم جیم، به معنی «توان»<ref>ابن فارس، احمد بن فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۴۸۶.</ref> آمده است.