جهبل بن سیف: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۵: خط ۵:
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}
==آشنایی اجمالی==
== آشنایی اجمالی ==
وی از تیره [[بنی جلاح]] از [[کلب بن وبره]] از [[قضاعه]] است<ref>ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب مع والیمن الکبیر، ج۲، ص۳۶۲؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۵۸.</ref>. البته [[ابن حزم]] نام وی را «جهیل» آورده است. جهبل و خاندانش در حضرموت سکونت داشتند<ref>ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب مع والیمن الکبیر، ج۲، ص۳۶۲؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۵۸؛ ابن اثیر، اسد الغابه ج۱، ص۵۷۴؛ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۲۱.</ref>. [[ابن شاهین]] نخستین کسی است که جهیل را در شمار [[صحابه]] آورده است<ref>ر.ک: ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۲۱.</ref>. مستند [[صحابی]] دانستن وی روشن نیست، اما گفته‌اند او خبر [[رحلت رسول خدا]]{{صل}} را به حضرموت برد<ref>ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب مع والیمن الکبیر، ج۲، ص۳۶۲؛ ابن اثیر، اسد الغابه ج۱، ص۵۷۴؛ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۲۱.</ref> و [[امرؤ القیس بن عابس]] در این باره این [[شعر]] را سرود:
وی از تیره [[بنی جلاح]] از [[کلب بن وبره]] از [[قضاعه]] است<ref>ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب مع والیمن الکبیر، ج۲، ص۳۶۲؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۵۸.</ref>. البته [[ابن حزم]] نام وی را «جهیل» آورده است. جهبل و خاندانش در حضرموت سکونت داشتند<ref>ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب مع والیمن الکبیر، ج۲، ص۳۶۲؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۵۸؛ ابن اثیر، اسد الغابه ج۱، ص۵۷۴؛ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۲۱.</ref>. [[ابن شاهین]] نخستین کسی است که جهیل را در شمار [[صحابه]] آورده است<ref>ر. ک: ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۲۱.</ref>. مستند [[صحابی]] دانستن وی روشن نیست، اما گفته‌اند او خبر [[رحلت رسول خدا]] {{صل}} را به حضرموت برد<ref>ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب مع والیمن الکبیر، ج۲، ص۳۶۲؛ ابن اثیر، اسد الغابه ج۱، ص۵۷۴؛ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۲۱.</ref> و [[امرؤ القیس بن عابس]] در این باره این [[شعر]] را سرود:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''شمت النعايا يوم أعلن جهبل''|2=''بنعي أحمد النبي المهتدي''}}
{{ب|''شمت النعايا يوم أعلن جهبل''|2=''بنعي أحمد النبي المهتدي''}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
: کسانی که خبر [[مرگ]] می‌آوردند کوچک شدند در روزی که جهبل خبر [[رحلت پیامبر]] [[هدایت کننده]] را آورد<ref>ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۲۱، نیز ر.ک: ابن حبیب، المحبر، ص۱۸۶.</ref>. برای صحابی شمردن وی شاید چنین [[استدلال]] شده باشد که کسی که می‌تواند خبر رحلت رسول خدا{{صل}} را برای [[خاندان]] خود ببرد، پس از نظر زمانی و شاید از نظر حضور در [[مدینه]] بتوان او را صحابی شمرد.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جهبل بن سیف»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۳۴.</ref>
: کسانی که خبر [[مرگ]] می‌آوردند کوچک شدند در روزی که جهبل خبر [[رحلت پیامبر]] [[هدایت کننده]] را آورد<ref>ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۲۱، نیز ر. ک: ابن حبیب، المحبر، ص۱۸۶.</ref>. برای صحابی شمردن وی شاید چنین [[استدلال]] شده باشد که کسی که می‌تواند خبر رحلت رسول خدا {{صل}} را برای [[خاندان]] خود ببرد، پس از نظر زمانی و شاید از نظر حضور در [[مدینه]] بتوان او را صحابی شمرد.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جهبل بن سیف»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۳۴.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۷

آشنایی اجمالی

وی از تیره بنی جلاح از کلب بن وبره از قضاعه است[۱]. البته ابن حزم نام وی را «جهیل» آورده است. جهبل و خاندانش در حضرموت سکونت داشتند[۲]. ابن شاهین نخستین کسی است که جهیل را در شمار صحابه آورده است[۳]. مستند صحابی دانستن وی روشن نیست، اما گفته‌اند او خبر رحلت رسول خدا (ص) را به حضرموت برد[۴] و امرؤ القیس بن عابس در این باره این شعر را سرود:

شمت النعايا يوم أعلن جهبلبنعي أحمد النبي المهتدي
کسانی که خبر مرگ می‌آوردند کوچک شدند در روزی که جهبل خبر رحلت پیامبر هدایت کننده را آورد[۵]. برای صحابی شمردن وی شاید چنین استدلال شده باشد که کسی که می‌تواند خبر رحلت رسول خدا (ص) را برای خاندان خود ببرد، پس از نظر زمانی و شاید از نظر حضور در مدینه بتوان او را صحابی شمرد.[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب مع والیمن الکبیر، ج۲، ص۳۶۲؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۵۸.
  2. ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب مع والیمن الکبیر، ج۲، ص۳۶۲؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۵۸؛ ابن اثیر، اسد الغابه ج۱، ص۵۷۴؛ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۲۱.
  3. ر. ک: ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۲۱.
  4. ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب مع والیمن الکبیر، ج۲، ص۳۶۲؛ ابن اثیر، اسد الغابه ج۱، ص۵۷۴؛ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۲۱.
  5. ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۲۱، نیز ر. ک: ابن حبیب، المحبر، ص۱۸۶.
  6. خانجانی، قاسم، مقاله «جهبل بن سیف»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۳۴.