خوض: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[خوض در قرآن]] - [[خوض در حدیث]] - [[خوض در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = خوض (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
سخن گفتن و [[گفتگو]] درباره امور [[باطل]] و [[کذب]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۷، ص۱۴۷.</ref>، ژاژخایی کردن و [[بیهوده‌گویی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۱.</ref>. در اصل به معنای غوطه‌ورشدن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۰۲.</ref>، میان چیزی قرار گرفتن و فرو شدن در چیزی <ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۲۹.</ref>. | سخن گفتن و [[گفتگو]] درباره امور [[باطل]] و [[کذب]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۷، ص۱۴۷.</ref>، ژاژخایی کردن و [[بیهوده‌گویی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۱.</ref>. در اصل به معنای غوطه‌ورشدن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۰۲.</ref>، میان چیزی قرار گرفتن و فرو شدن در چیزی <ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۲۹.</ref>. | ||
{{متن قرآن|فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ}}<ref>«پس آنان را واگذار تا یاوه گویند | {{متن قرآن|فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ}}<ref>«پس آنان را واگذار تا یاوه گویند و به بازی پردازند تا آن روز را که به آنان وعده می‌دهند ببینند» سوره زخرف، آیه ۸۳.</ref>. | ||
در [[قرآن کریم]] کلمه [[خوض]] و مشتقات آن غالباً با معنای منفی و مذموم به کار رفته است؛ یعنی غالباً به معنای سخن گفتن عادی نیست؛ بلکه به معنای پریشان‌گویی و باطل‌اندیشی و نظایر آن است<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۹۸.</ref>. | در [[قرآن کریم]] کلمه [[خوض]] و مشتقات آن غالباً با معنای منفی و مذموم به کار رفته است؛ یعنی غالباً به معنای سخن گفتن عادی نیست؛ بلکه به معنای پریشان‌گویی و باطل‌اندیشی و نظایر آن است<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۹۸.</ref>. | ||
[[خداوند]] در [[قرآن کریم]] به‌طور ویژه از [[خوض]] در [[آیات الهی]] و [[همنشینی]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} در جلساتی که [[خوض]] در [[آیات الهی]] می‌کنند، [[نهی]] کرده است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۷، ص۱۳۹-۱۴۰.</ref>. | [[خداوند]] در [[قرآن کریم]] به‌طور ویژه از [[خوض]] در [[آیات الهی]] و [[همنشینی]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} در جلساتی که [[خوض]] در [[آیات الهی]] می‌کنند، [[نهی]] کرده است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۷، ص۱۳۹-۱۴۰.</ref>. | ||
{{متن قرآن|وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ}}<ref>«و چون کسانی را بنگری که در آیات ما به یاوه‌گویی می‌پردازند روی از آنان بگردان تا در گفت‌وگویی جز آن درآیند و اگر شیطان تو را به فراموشی افکند پس از یادآوری با گروه ستمگران منشین» سوره انعام، آیه ۶۸.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۶۵-۲۶۶.</ref> | {{متن قرآن|وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ}}<ref>«و چون کسانی را بنگری که در آیات ما به یاوه‌گویی می‌پردازند روی از آنان بگردان تا در گفت‌وگویی جز آن درآیند و اگر شیطان تو را به فراموشی افکند پس از یادآوری با گروه ستمگران منشین» سوره انعام، آیه ۶۸.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۶۵-۲۶۶.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۰
خوض از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: خوض در قرآن - خوض در حدیث - خوض در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
سخن گفتن و گفتگو درباره امور باطل و کذب[۱]، ژاژخایی کردن و بیهوده‌گویی[۲]. در اصل به معنای غوطه‌ورشدن[۳]، میان چیزی قرار گرفتن و فرو شدن در چیزی [۴].
﴿فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ﴾[۵].
در قرآن کریم کلمه خوض و مشتقات آن غالباً با معنای منفی و مذموم به کار رفته است؛ یعنی غالباً به معنای سخن گفتن عادی نیست؛ بلکه به معنای پریشان‌گویی و باطل‌اندیشی و نظایر آن است[۶].
خداوند در قرآن کریم به‌طور ویژه از خوض در آیات الهی و همنشینی پیامبر اکرم (ص) در جلساتی که خوض در آیات الهی می‌کنند، نهی کرده است[۷].
﴿وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ﴾[۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۷، ص۱۴۷.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۱.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۰۲.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۲۹.
- ↑ «پس آنان را واگذار تا یاوه گویند و به بازی پردازند تا آن روز را که به آنان وعده می‌دهند ببینند» سوره زخرف، آیه ۸۳.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۹۸.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۷، ص۱۳۹-۱۴۰.
- ↑ «و چون کسانی را بنگری که در آیات ما به یاوه‌گویی می‌پردازند روی از آنان بگردان تا در گفت‌وگویی جز آن درآیند و اگر شیطان تو را به فراموشی افکند پس از یادآوری با گروه ستمگران منشین» سوره انعام، آیه ۶۸.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۶۵-۲۶۶.