رعایة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[رعایة در قرآن]] - [[رعایة در حدیث]] - [[رعایة در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = رعایة (پرسش)}} | |||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
[[مراقبت]]، [[حفظ]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۰۸.</ref>، حفاظت کردن با [[سرپرستی]]، در مقابل "[[اهمال]]"<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۱۶۲.</ref>. [[راعی]] به معنای [[والی]]، رعایت‌گر، مراعات کننده، سیاستگذار، مراقب، محافظ<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۵۷.</ref> و [[رعیت]] یعنی [[مردم]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۳۲۷؛ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۵.</ref>. | [[مراقبت]]، [[حفظ]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۰۸.</ref>، حفاظت کردن با [[سرپرستی]]، در مقابل "[[اهمال]]"<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۱۶۲.</ref>. [[راعی]] به معنای [[والی]]، رعایت‌گر، مراعات کننده، سیاستگذار، مراقب، محافظ<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۵۷.</ref> و [[رعیت]] یعنی [[مردم]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۳۲۷؛ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۵.</ref>. | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۲: | ||
[[امانتداری]]، [[وفای به عهد]] و [[حفظ]] [[پیمان‌ها]] و قراردادها از اصولی است که قوام [[جامعه]] و در سطح گسترده‌تر قوام [[جامعه جهانی]] به آن بستگی دارد و این اصل در همه [[کتب آسمانی]] و [[اصول اخلاقی]] به عنوان یک اصل [[راهنما]] در [[رفتار اجتماعی]]، [[سیاسی]] و [[اقتصادی]] و... [[مردم]] از [[جایگاه]] رفیعی برخوردار است. در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، [[وفای به عهد]] و [[احترام]] به قول یکی از اصول ذاتی و اساسی [[حقوق]] [[معاهدات]] است به اینکه [[معاهده]] باید همیشه به اعتبار و قوت خود باقی بماند<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۰۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۰۹-۳۱۰.</ref> | [[امانتداری]]، [[وفای به عهد]] و [[حفظ]] [[پیمان‌ها]] و قراردادها از اصولی است که قوام [[جامعه]] و در سطح گسترده‌تر قوام [[جامعه جهانی]] به آن بستگی دارد و این اصل در همه [[کتب آسمانی]] و [[اصول اخلاقی]] به عنوان یک اصل [[راهنما]] در [[رفتار اجتماعی]]، [[سیاسی]] و [[اقتصادی]] و... [[مردم]] از [[جایگاه]] رفیعی برخوردار است. در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، [[وفای به عهد]] و [[احترام]] به قول یکی از اصول ذاتی و اساسی [[حقوق]] [[معاهدات]] است به اینکه [[معاهده]] باید همیشه به اعتبار و قوت خود باقی بماند<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۰۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۰۹-۳۱۰.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده:رعایة]] | [[رده:رعایة]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۱۶
رعایة از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: رعایة در قرآن - رعایة در حدیث - رعایة در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
مراقبت، حفظ[۱]، حفاظت کردن با سرپرستی، در مقابل "اهمال"[۲]. راعی به معنای والی، رعایت‌گر، مراعات کننده، سیاستگذار، مراقب، محافظ[۳] و رعیت یعنی مردم[۴].
﴿وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ﴾[۵].
قرآن کریم با الفاظ و اصطلاحات متعدد، به وفای به عهد و حفظ امانت در جامعه و روابط اجتماعی سفارش و تأکید کرده است: ﴿وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ﴾[۶].
امانات جمع امانت است و مراد از آن همه انواع امانت‌هایی است که میان مردم معمول و جاری است و در همه انواع آن، خداوند سفارش به حفاظت و مراعات کرده است. گفته شده، مراد از امانات تکالیف الهی است که به انسان امانت داده شده یا اعضا و جوارحی است که او امانتدار آنهاست و حفظ و رعایتِ این امانت‌های گران‌بها، در به‌کارگیری آنها در جهت رضای خداوند است[۷].
امانتداری، وفای به عهد و حفظ پیمان‌ها و قراردادها از اصولی است که قوام جامعه و در سطح گسترده‌تر قوام جامعه جهانی به آن بستگی دارد و این اصل در همه کتب آسمانی و اصول اخلاقی به عنوان یک اصل راهنما در رفتار اجتماعی، سیاسی و اقتصادی و... مردم از جایگاه رفیعی برخوردار است. در فرهنگ سیاسی، وفای به عهد و احترام به قول یکی از اصول ذاتی و اساسی حقوق معاهدات است به اینکه معاهده باید همیشه به اعتبار و قوت خود باقی بماند[۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۰۸.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۱۶۲.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۵۷.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۳۲۷؛ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۵.
- ↑ «و آنان که سپرده‌های نزد خویش و پیمان خود را پاس می‌دارند» سوره مؤمنون، آیه ۸.
- ↑ «و آنان که سپرده‌های نزد خویش و پیمان خود را پاس می‌دارند» سوره مؤمنون، آیه ۸.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۵، ص۱۱.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۰۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۰۹-۳۱۰.