رقبان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n\n\n +\n\n)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[رقبان در قرآن]] - [[رقبان در حدیث]] - [[رقبان در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = رقبان (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
انتظار داشتن، حفاظت کردن<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۴۲۵.</ref>، مراقبت کردن، رعایت کردن، پاس داشتن <ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.</ref>؛ اصل آن از "رقب" به معنای حراست (به قصد تحقیق یا اشراف بر چیزی)<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۱۹۰.</ref>، [[انتصاب]] (منصوب شدن) برای محافظت چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۲۸.</ref>. | انتظار داشتن، حفاظت کردن<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۴۲۵.</ref>، مراقبت کردن، رعایت کردن، پاس داشتن <ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.</ref>؛ اصل آن از "رقب" به معنای حراست (به قصد تحقیق یا اشراف بر چیزی)<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۱۹۰.</ref>، [[انتصاب]] (منصوب شدن) برای محافظت چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۲۸.</ref>. | ||
| خط ۱۱: | خط ۸: | ||
از اصطلاحاتی که [[قرآن کریم]] برای تأکید و سفارش بر [[حفظ]] و مراعات [[عهد]]، [[پیمان]] و قراردادهای بین افراد، [[قبایل]] و [[ملت‌ها]] به کار گرفته، "رقب" است و [[مشرکان]] به خاطر [[نقض عهد]]، [[پیمان]] و [[سوگند]] خود [[مذمت]] و [[مؤاخذه]] شده اند: {{متن قرآن|وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ}}. | از اصطلاحاتی که [[قرآن کریم]] برای تأکید و سفارش بر [[حفظ]] و مراعات [[عهد]]، [[پیمان]] و قراردادهای بین افراد، [[قبایل]] و [[ملت‌ها]] به کار گرفته، "رقب" است و [[مشرکان]] به خاطر [[نقض عهد]]، [[پیمان]] و [[سوگند]] خود [[مذمت]] و [[مؤاخذه]] شده اند: {{متن قرآن|وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ}}. | ||
[[علامه طباطبایی]] به تفصیل درباره [[عهد]] و [[پیمان]] و [[احکام عقلی]] و [[شرعی]] در [[حفظ]] و رعایت آن و نیز [[احکام شرعی]] و اقسام و [[فروع]] آن سخن گفته است<ref>ر.ک: سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۸۴-۱۹۱.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۱۴.</ref> | [[علامه طباطبایی]] به تفصیل درباره [[عهد]] و [[پیمان]] و [[احکام عقلی]] و [[شرعی]] در [[حفظ]] و رعایت آن و نیز [[احکام شرعی]] و اقسام و [[فروع]] آن سخن گفته است<ref>ر. ک: سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۸۴-۱۹۱.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۱۴.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۱۷
رقبان از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: رقبان در قرآن - رقبان در حدیث - رقبان در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
انتظار داشتن، حفاظت کردن[۱]، مراقبت کردن، رعایت کردن، پاس داشتن [۲]؛ اصل آن از "رقب" به معنای حراست (به قصد تحقیق یا اشراف بر چیزی)[۳]، انتصاب (منصوب شدن) برای محافظت چیزی[۴].
﴿لَا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ﴾[۵].
از اصطلاحاتی که قرآن کریم برای تأکید و سفارش بر حفظ و مراعات عهد، پیمان و قراردادهای بین افراد، قبایل و ملت‌ها به کار گرفته، "رقب" است و مشرکان به خاطر نقض عهد، پیمان و سوگند خود مذمت و مؤاخذه شده اند: ﴿وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ﴾.
علامه طباطبایی به تفصیل درباره عهد و پیمان و احکام عقلی و شرعی در حفظ و رعایت آن و نیز احکام شرعی و اقسام و فروع آن سخن گفته است[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۴۲۵.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۱۹۰.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۲۸.
- ↑ «درباره هیچ مؤمنی نه پیوندی را پاس می‌دارند و نه پیمانی را و آنانند که تجاوزگرند» سوره توبه، آیه ۱۰.
- ↑ ر. ک: سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۸۴-۱۹۱.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۱۴.