رهط در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[))
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = رهط
| عنوان مدخل  = [[رهط]]
| مداخل مرتبط = [[رهط در قرآن]] - [[رهط در حدیث]] - [[رهط در فقه سیاسی]]
| پرسش مرتبط  = رهط (پرسش)
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[رهط]]''' است. "'''[[رهط]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[رهط در قرآن]] - [[رهط در حدیث]] - [[رهط در فقه سیاسی]] </div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[رهط (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
 
==مقدمه==
گروه، دار و دسته، جمعیت و باند که در تعداد اعضای آن [[اختلاف]] بسیار است: سه تا ده نفر، هفت تا ده نفر، کمتر از هفت تا سه نفر<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۱۹.</ref>، کمتر از ده نفر، تا [[چهل]] نفر <ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۶۷.</ref>.
گروه، دار و دسته، جمعیت و باند که در تعداد اعضای آن [[اختلاف]] بسیار است: سه تا ده نفر، هفت تا ده نفر، کمتر از هفت تا سه نفر<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۱۹.</ref>، کمتر از ده نفر، تا [[چهل]] نفر <ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۶۷.</ref>.


{{متن قرآن|وَكَانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ}}<ref>«و در آن شهر نه دودمان بودند که در آن (سر) زمین دست به تباهی می‌زدند و کار شایسته نمی‌کردند» سوره نمل، آیه ۴۸.</ref>.
{{متن قرآن|وَكَانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ}}<ref>«و در آن شهر نه دودمان بودند که در آن (سر) زمین دست به تباهی می‌زدند و کار شایسته نمی‌کردند» سوره نمل، آیه ۴۸.</ref>.


در "رهط" دو قید مفهومی اخذ شده است:
در "رهط" دو قید مفهومی اخذ شده است:
#تجمّع با [[ارتباط]] شدید بین اعضا لذا به مفهوم "باند" [[فارسی]] نزدیک‌تر است؛
# تجمّع با [[ارتباط]] شدید بین اعضا لذا به مفهوم "باند" [[فارسی]] نزدیک‌تر است؛
#تجمّع مردان<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۲۴۴.</ref>.
# تجمّع مردان<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۲۴۴.</ref>.


در [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَكَانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ}}<ref>«و در آن شهر نه دودمان بودند که در آن (سر) زمین دست به تباهی می‌زدند و کار شایسته نمی‌کردند» سوره نمل، آیه ۴۸.</ref>. تصریح شده است که در [[مدینه]] ([[شهر]] [[قوم]] [[حضرت صالح]] ([[ثمود]]) به نام [[حِجْر]]) نُه گروه یا باند اعمالِ مفسده‌انگیز و تحریک ‌کننده انجام می‌دادند؛ امّا عده‌ای [[رهط]] را به معنای اشخاص و نفر گرفته‌اند؛ یعنی در [[شهر]] [[حضرت صالح]] نُه نفر بودند که [[فساد]] می‌کردند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۹، ص۳۱۶.</ref>.
در [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَكَانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ}}<ref>«و در آن شهر نه دودمان بودند که در آن (سر) زمین دست به تباهی می‌زدند و کار شایسته نمی‌کردند» سوره نمل، آیه ۴۸.</ref>. تصریح شده است که در [[مدینه]] ([[شهر]] [[قوم]] [[حضرت صالح]] ([[ثمود]]) به نام [[حِجْر]]) نُه گروه یا باند اعمالِ مفسده‌انگیز و تحریک ‌کننده انجام می‌دادند؛ امّا عده‌ای [[رهط]] را به معنای اشخاص و نفر گرفته‌اند؛ یعنی در [[شهر]] [[حضرت صالح]] نُه نفر بودند که [[فساد]] می‌کردند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۹، ص۳۱۶.</ref>.


در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] به گروه ابتدایی معمولاً خودجوشی که دارای یک سردسته یا رهبرِ مورد قبول اعضا می‌باشد و به نوعی سازمان دست می‌یابند و به [[دلیل]] واکنش‌هایی که در مقابل محیط اطرافشان نشان می‌دهند، گونه‌ای [[همبستگی]] در آنها به وجود می‌آید، باند یا دارودسته اطلاق می‌شود<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۴.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۱۹-۳۲۰.</ref>
در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] به گروه ابتدایی معمولاً خودجوشی که دارای یک سردسته یا رهبرِ مورد قبول اعضا می‌باشد و به نوعی سازمان دست می‌یابند و به [[دلیل]] واکنش‌هایی که در مقابل محیط اطرافشان نشان می‌دهند، گونه‌ای [[همبستگی]] در آنها به وجود می‌آید، باند یا دارودسته اطلاق می‌شود<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۴.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۱۹-۳۲۰.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}
 


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:رهط]]
[[رده:رهط]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۱۸

مقدمه

گروه، دار و دسته، جمعیت و باند که در تعداد اعضای آن اختلاف بسیار است: سه تا ده نفر، هفت تا ده نفر، کمتر از هفت تا سه نفر[۱]، کمتر از ده نفر، تا چهل نفر [۲].

﴿وَكَانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ[۳].

در "رهط" دو قید مفهومی اخذ شده است:

  1. تجمّع با ارتباط شدید بین اعضا لذا به مفهوم "باند" فارسی نزدیک‌تر است؛
  2. تجمّع مردان[۴].

در آیه شریفه ﴿وَكَانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ[۵]. تصریح شده است که در مدینه (شهر قوم حضرت صالح (ثمود) به نام حِجْر) نُه گروه یا باند اعمالِ مفسده‌انگیز و تحریک ‌کننده انجام می‌دادند؛ امّا عده‌ای رهط را به معنای اشخاص و نفر گرفته‌اند؛ یعنی در شهر حضرت صالح نُه نفر بودند که فساد می‌کردند[۶].

در فرهنگ سیاسی به گروه ابتدایی معمولاً خودجوشی که دارای یک سردسته یا رهبرِ مورد قبول اعضا می‌باشد و به نوعی سازمان دست می‌یابند و به دلیل واکنش‌هایی که در مقابل محیط اطرافشان نشان می‌دهند، گونه‌ای همبستگی در آنها به وجود می‌آید، باند یا دارودسته اطلاق می‌شود[۷].[۸]

منابع

پانویس

  1. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۱۹.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۶۷.
  3. «و در آن شهر نه دودمان بودند که در آن (سر) زمین دست به تباهی می‌زدند و کار شایسته نمی‌کردند» سوره نمل، آیه ۴۸.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۲۴۴.
  5. «و در آن شهر نه دودمان بودند که در آن (سر) زمین دست به تباهی می‌زدند و کار شایسته نمی‌کردند» سوره نمل، آیه ۴۸.
  6. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۹، ص۳۱۶.
  7. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۴.
  8. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۱۹-۳۲۰.