ریطه بنت عمرو در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[ریطه بنت عمرو]]''' است. "'''[[ریطه بنت عمرو]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>

<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ریطه بنت عمرو در قرآن]] - [[ریطه بنت عمرو در تاریخ اسلامی]]</div>

==مقدمه==

ریطه از [[زنان]] [[قریشی]] نسل‌های پیش از [[پیامبر]]{{صل}} است و به جهت [[روابط]] نزدیک میان طوایف قریش و شجره نسب [[مادری]] که کمتر در منابع ثبت شده، ریطه می‌تواند [[جده]] بسیاری از قرشیان [[دوران پیامبر]]{{صل}} به شمار آید. از آنجا که از [[بنی‌تیم]] بود، [[خواهر]] اجداد بسیاری از تیمیان از جمله [[طلحه]] و [[ابوبکر]] بود. [[خدیجه]] و [[زبیر]] از [[نوادگان]] او در میان [[بنی‌اسد]]، [[عمرو عاص]] از نوادگان دختری او [[عاتکه]] در [[بنی‌سهم]] و در صورت یکی دانستن دو ریطه، [[ابوجهل]] از نوادگان وی در [[بنی‌مخزوم]] بوده است. بخش دیگری از نوادگان او را نیز که امروزه کمتر شناخته شده‌اند، باید به این مجموعه افزود.

در [[منابع تفسیری]] به ریطه به روان پریشی <ref>تفسیر مقاتل، ج ۲، ص ۴۸۴.</ref> یا [[وسواس]] <ref> تفسیر سمعانی، ج ۳، ص ۱۹۷.</ref> نسبت داده شده است. [[خدا]] در [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَى وَيَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَالْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ}}<ref>«به راستی خداوند به دادگری و نیکی کردن و ادای (حقّ) خویشاوند، فرمان می‌دهد و از کارهای زشت و ناپسند و افزونجویی، باز می‌دارد؛ به شما اندرز می‌دهد باشد که شما پند گیرید» سوره نحل، آیه ۹۰.</ref> به [[عدالت]]، [[نیکی]] و [[بخشش]] به [[خویشان]] [[امر]] و از کارهای [[زشت]]، [[ناپسند]] و [[ستمکاری]] [[نهی]] می‌کند؛ سپس در آیه {{متن قرآن|وَأَوْفُوا بِعَهْدِ اللَّهِ إِذَا عَاهَدْتُمْ وَلَا تَنْقُضُوا الْأَيْمَانَ بَعْدَ تَوْكِيدِهَا وَقَدْ جَعَلْتُمُ اللَّهَ عَلَيْكُمْ كَفِيلًا إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ}}<ref>«و چون با خداوند پیمان بستید وفا کنید و سوگندهای خود را چون استوار کردید در حالی که خداوند را بر خود گواه گرفته‌اید مشکنید؛ بی‌گمان خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است» سوره نحل، آیه ۹۱.</ref> از مخاطبان می‌خواهد [[پیمان الهی]] را نگسلند. در آیه {{متن قرآن|وَلَا تَكُونُوا كَالَّتِي نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ أَنْكَاثًا تَتَّخِذُونَ أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ أَنْ تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرْبَى مِنْ أُمَّةٍ إِنَّمَا يَبْلُوكُمُ اللَّهُ بِهِ وَلَيُبَيِّنَنَّ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ}}<ref>«و چون آن زن مباشید که پشم‌های رشته خود را پس از استوار بافتن پاره‌پاره وا می‌رشت؛ که سوگندتان را (دستاویز) نیرنگی میان خود گردانید (به این بهانه) که گروهی از گروهی دیگر افزون‌تر است؛ جز این نیست که خداوند شما را بدان می‌آزماید و به یقین در روز رستخیز آنچه را که در آن اختلاف می‌ورزیدید برایتان روشن می‌دارد» سوره نحل، آیه ۹۲.</ref> شکستن پیمان الهی به آنچه ریطه بدان شناخته می‌شد، [[تمثیل]] شده است. در این آیه از مخاطبان خواسته شده شبیه زنی مباشید که بافته‌هایش را پنبه می‌کرد. برخی [[مفسران]]، مصداق این تمثیل [[الهی]] را ریطه دانسته‌اند که پس از [[کوشش]] فراوان، حاصل کار خود را به هدر می‌داد<ref>تفسیر مقاتل، ج ۲، ص ۴۸۴؛ تفسیر سمرقندی، ج ۲، ص ۲۸۹؛ التبیان، ج ۶، ص ۴۲۱.</ref>.<ref>[[سیده معصومه اخلاقی|اخلاقی، سیده معصومه]]، [[ریطه بنت عمرو (مقاله)|مقاله «ریطه بنت عمرو»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۴.</ref>