سفک: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[سفک در قرآن]] - [[سفک در حدیث]] - [[سفک در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = سفک (پرسش)}} | |||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
خون ریختن و [[خونریزی]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۷۸.</ref>. اصل آن به معنای روان و جاری کردن (با [[دشمنی]] و [[عداوت]])<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۴۲.</ref>. | خون ریختن و [[خونریزی]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۷۸.</ref>. اصل آن به معنای روان و جاری کردن (با [[دشمنی]] و [[عداوت]])<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۴۲.</ref>. | ||
{{متن قرآن|أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ}}<ref>«آیا کسی را در آن می‌گماری که در آن تباهی می‌کند و خون‌ها | {{متن قرآن|أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ}}<ref>«آیا کسی را در آن می‌گماری که در آن تباهی می‌کند و خون‌ها می‌ریزد» سوره بقره، آیه ۳۰.</ref>. | ||
[[خونریزی]] در [[قرآن کریم]] منفور داشته شده و [[فرشتگان]] به همین [[دلیل]] از [[خداوند]] درباره [[خلقت آدم]] پرسیدند: {{متن قرآن|أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ}}<ref>«آیا کسی را در آن می‌گماری که در آن تباهی می‌کند و خون‌ها | [[خونریزی]] در [[قرآن کریم]] منفور داشته شده و [[فرشتگان]] به همین [[دلیل]] از [[خداوند]] درباره [[خلقت آدم]] پرسیدند: {{متن قرآن|أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ}}<ref>«آیا کسی را در آن می‌گماری که در آن تباهی می‌کند و خون‌ها می‌ریزد» سوره بقره، آیه ۳۰.</ref>. در منشأ این [[پرسش]] [[فرشتگان]] دو نظر وجود دارد: | ||
اول اینکه قبل از [[انسان]] مخلوقاتی از [[جن]] در [[زمین]] بوده‌اند که [[فساد]] و [[خونریزی]] می‌کردند و [[فرشتگان]] آنها را دیده بودند. | اول اینکه قبل از [[انسان]] مخلوقاتی از [[جن]] در [[زمین]] بوده‌اند که [[فساد]] و [[خونریزی]] می‌کردند و [[فرشتگان]] آنها را دیده بودند. | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۶: | ||
آنچه به عنوان {{متن قرآن|سْفِكُ الدِّمَاءَ}} در [[قرآن کریم]] آمده است، [[کشتار]] و [[خونریزی]] به [[انگیزه]] انتقام‌کشی یا تشفی [[قلب]] و خشونت‌گرایی و [[لذت]] از ماجراجویی و سایر انگیزه‌های حیوانی و [[پلید]] است؛ امّا در [[راه]] [[دفاع]] از مرزهای سرزمینی و [[شهر]] و دیار یا [[سرکوب]] [[توطئه]] [[دشمنان]]، [[جهاد]] و [[دفاع مقدس]] [[تشریع]] شده است که ممکن است به کشته‌شدن عده‌ای از دو طرف بینجامد؛ ولی [[انگیزه]] در این [[جنگ‌ها]] [[مقدس]] و با [[سفک]] دماء متفاوت است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۴۰-۳۴۱.</ref> | آنچه به عنوان {{متن قرآن|سْفِكُ الدِّمَاءَ}} در [[قرآن کریم]] آمده است، [[کشتار]] و [[خونریزی]] به [[انگیزه]] انتقام‌کشی یا تشفی [[قلب]] و خشونت‌گرایی و [[لذت]] از ماجراجویی و سایر انگیزه‌های حیوانی و [[پلید]] است؛ امّا در [[راه]] [[دفاع]] از مرزهای سرزمینی و [[شهر]] و دیار یا [[سرکوب]] [[توطئه]] [[دشمنان]]، [[جهاد]] و [[دفاع مقدس]] [[تشریع]] شده است که ممکن است به کشته‌شدن عده‌ای از دو طرف بینجامد؛ ولی [[انگیزه]] در این [[جنگ‌ها]] [[مقدس]] و با [[سفک]] دماء متفاوت است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۴۰-۳۴۱.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده:سفک]] | [[رده:سفک]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۳۳
سفک از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سفک در قرآن - سفک در حدیث - سفک در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
خون ریختن و خونریزی[۱]. اصل آن به معنای روان و جاری کردن (با دشمنی و عداوت)[۲].
﴿أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ﴾[۳].
خونریزی در قرآن کریم منفور داشته شده و فرشتگان به همین دلیل از خداوند درباره خلقت آدم پرسیدند: ﴿أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ﴾[۴]. در منشأ این پرسش فرشتگان دو نظر وجود دارد:
اول اینکه قبل از انسان مخلوقاتی از جن در زمین بوده‌اند که فساد و خونریزی می‌کردند و فرشتگان آنها را دیده بودند.
دوم اینکه فرشتگان می‌دانستند، طبیعت چنین خلقتی از خاک و ماده که دارای اختیار و اراده است، به فساد و خونریزی منجر خواهد شد[۵].
از آنجا که میان قوم بنی‌اسرائیل همواره نزاع و خونریزی وجود داشت، خداوند در تورات از آنان عهد و پیمان گرفت که میان خود به کشتار و خونریزی نپردازند؛ امّا آنان پیمان شکستند و خداوند به این پیمان شکنی آنان را مؤاخذه کرد: ﴿وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لَا تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ﴾[۶].[۷].
آنچه به عنوان ﴿سْفِكُ الدِّمَاءَ﴾ در قرآن کریم آمده است، کشتار و خونریزی به انگیزه انتقام‌کشی یا تشفی قلب و خشونت‌گرایی و لذت از ماجراجویی و سایر انگیزه‌های حیوانی و پلید است؛ امّا در راه دفاع از مرزهای سرزمینی و شهر و دیار یا سرکوب توطئه دشمنان، جهاد و دفاع مقدس تشریع شده است که ممکن است به کشته‌شدن عده‌ای از دو طرف بینجامد؛ ولی انگیزه در این جنگ‌ها مقدس و با سفک دماء متفاوت است.[۸]
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۷۸.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۴۲.
- ↑ «آیا کسی را در آن می‌گماری که در آن تباهی می‌کند و خون‌ها می‌ریزد» سوره بقره، آیه ۳۰.
- ↑ «آیا کسی را در آن می‌گماری که در آن تباهی می‌کند و خون‌ها می‌ریزد» سوره بقره، آیه ۳۰.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱، ص۱۲۵.
- ↑ «و (یاد کنید) آنگاه را که از شما پیمان گرفتیم که خون همدیگر را نریزید و یکدیگر را از خانه‌هاتان آواره نسازید سپس اقرار کردید در حالی که خود (بر آن) گواهی می‌دهید» سوره بقره، آیه ۸۴.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱، ص۲۱۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۴۰-۳۴۱.