شرذمه: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[شرذمه در قرآن]] - [[شرذمه در حدیث]] - [[شرذمه در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = شرذمه (پرسش)}} | |||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
عده کمی از [[مردم]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۳۰۲.</ref>، جماعتی گُسسته و منقطع<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۰.</ref> و گروهک<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۶۶.</ref>. | عده کمی از [[مردم]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۳۰۲.</ref>، جماعتی گُسسته و منقطع<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۰.</ref> و گروهک<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۶۶.</ref>. | ||
{{متن قرآن|إِنَّ هَؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ}}<ref>«(آنان گفتند) بیگمان اینان | {{متن قرآن|إِنَّ هَؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ}}<ref>«(آنان گفتند) بیگمان اینان گروهی اندکند،» سوره شعراء، آیه ۵۴.</ref>. | ||
کلمه "شرذمه" تنها یک بار در [[قرآن کریم]] استعمال شده است. این اصطلاح را [[فرعونیان]] به [[حضرت موسی]]{{ع}} و [[یاران]] او اطلاق کردند و مراد آنها، طایفهای جدا شده و منشعب از [[بنیاسرائیل]] است که با سایران دچار [[اختلاف]] و [[تفرقه]] شدهاند. این اصطلاح دلالتی بر کمبودن جمع آنها ندارد و در این [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|قَلِيلُونَ}} این معنا را میرساند<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۳۴.</ref>. | کلمه "شرذمه" تنها یک بار در [[قرآن کریم]] استعمال شده است. این اصطلاح را [[فرعونیان]] به [[حضرت موسی]] {{ع}} و [[یاران]] او اطلاق کردند و مراد آنها، طایفهای جدا شده و منشعب از [[بنیاسرائیل]] است که با سایران دچار [[اختلاف]] و [[تفرقه]] شدهاند. این اصطلاح دلالتی بر کمبودن جمع آنها ندارد و در این [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|قَلِيلُونَ}} این معنا را میرساند<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۳۴.</ref>. | ||
به نظر میرسد، "شرذمه" به معنای "انشعاب گروهی" و جدا شدن عدهای از گروه اصلی در اثر [[اختلاف]] در مواضع یا [[اعتقاد]] یا عملکرد است. اطلاق چنین اصطلاحی بر گروهی از [[مردم]]، برای [[تحقیر]] و [[خوار]] شمردن آنان است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۶۳-۳۶۴.</ref> | به نظر میرسد، "شرذمه" به معنای "انشعاب گروهی" و جدا شدن عدهای از گروه اصلی در اثر [[اختلاف]] در مواضع یا [[اعتقاد]] یا عملکرد است. اطلاق چنین اصطلاحی بر گروهی از [[مردم]]، برای [[تحقیر]] و [[خوار]] شمردن آنان است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۶۳-۳۶۴.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده:شرذمه]] | [[رده:شرذمه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۷
مقدمه
عده کمی از مردم[۱]، جماعتی گُسسته و منقطع[۲] و گروهک[۳].
﴿إِنَّ هَؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ﴾[۴].
کلمه "شرذمه" تنها یک بار در قرآن کریم استعمال شده است. این اصطلاح را فرعونیان به حضرت موسی (ع) و یاران او اطلاق کردند و مراد آنها، طایفهای جدا شده و منشعب از بنیاسرائیل است که با سایران دچار اختلاف و تفرقه شدهاند. این اصطلاح دلالتی بر کمبودن جمع آنها ندارد و در این آیه شریفه ﴿قَلِيلُونَ﴾ این معنا را میرساند[۵].
به نظر میرسد، "شرذمه" به معنای "انشعاب گروهی" و جدا شدن عدهای از گروه اصلی در اثر اختلاف در مواضع یا اعتقاد یا عملکرد است. اطلاق چنین اصطلاحی بر گروهی از مردم، برای تحقیر و خوار شمردن آنان است.[۶]
منابع
پانویس
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۳۰۲.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۰.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۶۶.
- ↑ «(آنان گفتند) بیگمان اینان گروهی اندکند،» سوره شعراء، آیه ۵۴.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۳۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۶۳-۳۶۴.