شریف بن حارث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[شریف بن حارث در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[شریف بن حارث در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
در میان منابع کهن نامی از او دیده نمی‌شود. تنها برخی از متأخرین وی را از [[یاران امام حسین]]{{ع}} قلمداد کرده و نوشته‌اند: در [[روز عاشورا]] پس از [[عبدالله بن عروه غفاری]] و [[عبدالرحمن بن عروه غفاری]]، شریف بن حارث همراه برادرش، مالک، با دلی محزون و چشمی گریان به [[خدمت]] [[امام حسین]]{{ع}} رسید. [[امام]]{{ع}} به آنها فرمود: با این که شما از [[شجاعان]] [[روزگار]] هستید چرا [[گریه]] می‌کنید؟ در پاسخ گفتند: چگونه نگرییم در حالی که [[دشمن]] شما را محاصره کرده و ما نیز [[قدرت]] [[دفاع]] نداریم. امام حسین{{ع}} فرمود: [[خدا]] به شما جزای خیر دهد که ما را [[یاری]] می‌کنید؛ آن دو به میدان شتافتند و در چند [[حمله]]، هفتصد سواره؟ از دشمن را به [[هلاکت]] رسانده و خود نیز به [[فیض]] [[شهادت]] نائل گشتند<ref>اسرار الشهادات، ج۲، ص۲۹۵؛ جواهرالایقان، ص۹۵؛ تذکرة الشهدا، ص۱۳۹.</ref>.
در میان منابع کهن نامی از او دیده نمی‌شود. تنها برخی از متأخرین وی را از [[یاران امام حسین]] {{ع}} قلمداد کرده و نوشته‌اند: در [[روز عاشورا]] پس از [[عبدالله بن عروه غفاری]] و [[عبدالرحمن بن عروه غفاری]]، شریف بن حارث همراه برادرش، مالک، با دلی محزون و چشمی گریان به [[خدمت]] [[امام حسین]] {{ع}} رسید. [[امام]] {{ع}} به آنها فرمود: با این که شما از [[شجاعان]] [[روزگار]] هستید چرا [[گریه]] می‌کنید؟ در پاسخ گفتند: چگونه نگرییم در حالی که [[دشمن]] شما را محاصره کرده و ما نیز [[قدرت]] [[دفاع]] نداریم. امام حسین {{ع}} فرمود: [[خدا]] به شما جزای خیر دهد که ما را [[یاری]] می‌کنید؛ آن دو به میدان شتافتند و در چند [[حمله]]، هفتصد سواره؟ از دشمن را به [[هلاکت]] رسانده و خود نیز به [[فیض]] [[شهادت]] نائل گشتند<ref>اسرار الشهادات، ج۲، ص۲۹۵؛ جواهرالایقان، ص۹۵؛ تذکرة الشهدا، ص۱۳۹.</ref>.


در گزارشی آمده است: پس از شهادتشان، دست‌های آنان را در میدان، قطعه قطعه و روی هم یافتند <ref>اسرار الشهادات، ج۲، ص۲۹۵؛ جواهرالایقان، ص۹۵.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۱۹۹.</ref>
در گزارشی آمده است: پس از شهادتشان، دست‌های آنان را در میدان، قطعه قطعه و روی هم یافتند <ref>اسرار الشهادات، ج۲، ص۲۹۵؛ جواهرالایقان، ص۹۵.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۱۹۹.</ref>

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۸

مقدمه

در میان منابع کهن نامی از او دیده نمی‌شود. تنها برخی از متأخرین وی را از یاران امام حسین (ع) قلمداد کرده و نوشته‌اند: در روز عاشورا پس از عبدالله بن عروه غفاری و عبدالرحمن بن عروه غفاری، شریف بن حارث همراه برادرش، مالک، با دلی محزون و چشمی گریان به خدمت امام حسین (ع) رسید. امام (ع) به آنها فرمود: با این که شما از شجاعان روزگار هستید چرا گریه می‌کنید؟ در پاسخ گفتند: چگونه نگرییم در حالی که دشمن شما را محاصره کرده و ما نیز قدرت دفاع نداریم. امام حسین (ع) فرمود: خدا به شما جزای خیر دهد که ما را یاری می‌کنید؛ آن دو به میدان شتافتند و در چند حمله، هفتصد سواره؟ از دشمن را به هلاکت رسانده و خود نیز به فیض شهادت نائل گشتند[۱].

در گزارشی آمده است: پس از شهادتشان، دست‌های آنان را در میدان، قطعه قطعه و روی هم یافتند [۲].[۳]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. اسرار الشهادات، ج۲، ص۲۹۵؛ جواهرالایقان، ص۹۵؛ تذکرة الشهدا، ص۱۳۹.
  2. اسرار الشهادات، ج۲، ص۲۹۵؛ جواهرالایقان، ص۹۵.
  3. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۹۹.