جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[شقاق در قرآن]] - [[شقاق در حدیث]] - [[شقاق در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = شقاق (پرسش)}} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[شقاق در قرآن]] - [[شقاق در حدیث]] - [[شقاق در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = شقاق (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[غلبه]] [[دشمنی]] و [[اختلاف]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۱۸۳.</ref>، مخالفت کردن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۹.</ref>، [[ستیزه‌جویی]] و ناسازگاری<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۷.</ref>. اصل آن "شقَّ" به معنای شکافتگی در چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۷۰.</ref> و ترکیدگی. | [[غلبه]] [[دشمنی]] و [[اختلاف]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۱۸۳.</ref>، مخالفت کردن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۹.</ref>، [[ستیزه‌جویی]] و ناسازگاری<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۷.</ref>. اصل آن "شقَّ" به معنای شکافتگی در چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۷۰.</ref> و ترکیدگی. | ||
{{متن قرآن|وَشَاقُّوا الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى}}<ref>«با پیامبر پس از آنکه رهنمود برای آنان روشن شد ناسازگاری کردند» سوره محمد، آیه ۳۲.</ref>. | {{متن قرآن|وَشَاقُّوا الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى}}<ref>«با پیامبر پس از آنکه رهنمود برای آنان روشن شد ناسازگاری کردند» سوره محمد، آیه ۳۲.</ref>. | ||
تشکیل [[جبهه]] [[مخالف]] و مخالفت کردن با هر [[آیه قرآنی]] یا [[عمل]] [[پیامبر]]{{صل}} از سیاست‌های [[مشرکان]] و [[کفار]] [[مکّه]] بود. [[شقاق]] به مفهوم [[مخالفت]] کامل در هر امری، گرچه [[عقلی]] و [[بدیهی]] باشد و [[مخالف]] به‌روشنی دریافته باشد که آنچه با آن [[مخالفت]] می‌کند، [[حق]] و درست است: {{متن قرآن|بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى}}<ref>«پس از آنکه رهنمود برای آنان روشن شد» سوره محمد، آیه ۳۲.</ref>.. | تشکیل [[جبهه]] [[مخالف]] و مخالفت کردن با هر [[آیه قرآنی]] یا [[عمل]] [[پیامبر]] {{صل}} از سیاست‌های [[مشرکان]] و [[کفار]] [[مکّه]] بود. [[شقاق]] به مفهوم [[مخالفت]] کامل در هر امری، گرچه [[عقلی]] و [[بدیهی]] باشد و [[مخالف]] به‌روشنی دریافته باشد که آنچه با آن [[مخالفت]] می‌کند، [[حق]] و درست است: {{متن قرآن|بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى}}<ref>«پس از آنکه رهنمود برای آنان روشن شد» سوره محمد، آیه ۳۲.</ref>.. | ||
در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] موضع‌گیری در مقابل نظریات و [[رفتار]] دیگران و نیز ایجاد مانع در مقابل انجام هر عملی را اپوزیسیون آن عمل می‌خوانند. امروزه به [[جبهه]] [[مخالفان]] هر دولتی در خارج از [[کشور]] و همچنین اقلیت‌های [[مخالف]] در مجالس ملّی اپوزیسیون می‌گویند<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۹۸.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۶۷-۳۶۸.</ref> | در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] موضع‌گیری در مقابل نظریات و [[رفتار]] دیگران و نیز ایجاد مانع در مقابل انجام هر عملی را اپوزیسیون آن عمل می‌خوانند. امروزه به [[جبهه]] [[مخالفان]] هر دولتی در خارج از [[کشور]] و همچنین اقلیت‌های [[مخالف]] در مجالس ملّی اپوزیسیون می‌گویند<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۹۸.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۶۷-۳۶۸.</ref> | ||