جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عتبه بن أخنس بن قیس در تاریخ اسلامی]] - [[عتبه بن أخنس بن قیس در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*عتبه از قبیلۀ [[بنی سعد بن بکر بن هوازن]] و از [[شیعیان]] [[دلاور]] [[سپاه]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[جنگ صفین]] و [[نهروان]] بود. وی از کسانی بود که مورد [[اعتماد]] و [[وثوق]] [[حضرت علی]]{{ع}} قرار گرفت و لذا [[امام]]{{ع}} او را به [[بصره]] فرستاد تا [[نامه]] [[حضرت]] را به [[عبدالله بن عباس]] [[استاندار بصره]] برساند <ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۷۸.</ref>. | * عتبه از قبیلۀ [[بنی سعد بن بکر بن هوازن]] و از [[شیعیان]] [[دلاور]] [[سپاه]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در [[جنگ صفین]] و [[نهروان]] بود. وی از کسانی بود که مورد [[اعتماد]] و [[وثوق]] [[حضرت علی]] {{ع}} قرار گرفت و لذا [[امام]] {{ع}} او را به [[بصره]] فرستاد تا [[نامه]] [[حضرت]] را به [[عبدالله بن عباس]] [[استاندار بصره]] برساند <ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۷۸.</ref>. | ||
*عتبه هیچ گاه از [[عشق]] و علاقه‌اش نسبت به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[دست]] برنداشت و پس از [[شهادت]] آن [[حضرت]] بر این اعتقادش پای فشرد به طوری که [[زیاد بن ابیه]] [[حاکم کوفه]] و [[بصره]] از جانب [[معاویه]] بر او [[خشم]] گرفت و پس از آنکه [[حجر بن عدی]] و یازده نفر از یارانش را دستگیر و با غُل و زنجیر به [[شام]] فرستاد، و دو نفر دیگر یکی، عتبة بن اخنس و دیگری، [[سعید بن نمران همدانی ناعطی]] بود که این دو را هم به [[شام]] فرستاد که هشت نفر از این چهارده نفر، [[شیعه]] [[مخلص]] و [[راستین]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} به [[دستور]] [[معاویه]] اعدام شدند از جمله عتبة بن اخنس بود و شش نفر دیگرشان زندانی و یا [[آزاد]] شدند <ref>الغدیر، ج۹، ص۱۱۹؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۲۷۲ و ۲۷۴.</ref>. | * عتبه هیچ گاه از [[عشق]] و علاقه‌اش نسبت به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[دست]] برنداشت و پس از [[شهادت]] آن [[حضرت]] بر این اعتقادش پای فشرد به طوری که [[زیاد بن ابیه]] [[حاکم کوفه]] و [[بصره]] از جانب [[معاویه]] بر او [[خشم]] گرفت و پس از آنکه [[حجر بن عدی]] و یازده نفر از یارانش را دستگیر و با غُل و زنجیر به [[شام]] فرستاد، و دو نفر دیگر یکی، عتبة بن اخنس و دیگری، [[سعید بن نمران همدانی ناعطی]] بود که این دو را هم به [[شام]] فرستاد که هشت نفر از این چهارده نفر، [[شیعه]] [[مخلص]] و [[راستین]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} به [[دستور]] [[معاویه]] اعدام شدند از جمله عتبة بن اخنس بود و شش نفر دیگرشان زندانی و یا [[آزاد]] شدند <ref>الغدیر، ج۹، ص۱۱۹؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۲۷۲ و ۲۷۴.</ref>. | ||
*عتبه بن أخنس بن قیس و [[حجر بن عدی]] و دیگر [[یاران]] [[حجر بن عدی]] در سال ۵۱ [[هجری]] در [[مرج]] [[عذرا]] نزدیکی مرز [[شام]] به [[شهادت]] رسیدند و [[مزار]] آنان [[زیارتگاه]] [[شیعیان]] است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۶۲-۹۶۳.</ref> | * عتبه بن أخنس بن قیس و [[حجر بن عدی]] و دیگر [[یاران]] [[حجر بن عدی]] در سال ۵۱ [[هجری]] در [[مرج]] [[عذرا]] نزدیکی مرز [[شام]] به [[شهادت]] رسیدند و [[مزار]] آنان [[زیارتگاه]] [[شیعیان]] است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۶۲-۹۶۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||