غبطه در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * )) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ولایت}} | {{ولایت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = غبطه | |||
| عنوان مدخل = [[غبطه]] | |||
| مداخل مرتبط = [[غبطه در قرآن]] - [[غبطه در حدیث]] - [[غبطه در نهج البلاغه]] - [[غبطه در اخلاق اسلامی]] - [[غبطه در معارف دعا و زیارات]] | |||
| پرسش مرتبط = غبطه (پرسش) | |||
}} | |||
==آیات مربوطه== | == آیات مربوطه == | ||
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "[[مؤمن]] [[غبطه]] می‌برد امّا [[حسد]] نمی‌ورزد، و [[منافق]] [[حسد]] می‌ورزد اما [[غبطه]] نمی‌برد" <ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: إِنَّ الْمُؤْمِنَ يَغْبِطُ وَ لَا يَحْسُدُ وَ الْمُنَافِقُ يَحْسُدُ وَ لَا يَغْبِطُ}}؛اصول کافی، ج۲ ص۳۰۷.</ref>؛ | # [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "[[مؤمن]] [[غبطه]] می‌برد امّا [[حسد]] نمی‌ورزد، و [[منافق]] [[حسد]] می‌ورزد اما [[غبطه]] نمی‌برد" <ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ: إِنَّ الْمُؤْمِنَ يَغْبِطُ وَ لَا يَحْسُدُ وَ الْمُنَافِقُ يَحْسُدُ وَ لَا يَغْبِطُ}}؛اصول کافی، ج۲ ص۳۰۷.</ref>؛ | ||
#[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرموند: "... خسارت‌دیده کسی است که [[دین]] خود را از دست داده؛ و کسی قابل غبطه‌خوردن است که دینش به [[سلامت]] مانده و یقینش [[نیکو]] شده باشد" <ref>{{متن حدیث|عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}} ...الْمَغْبُونُ مَنْ غُبِنَ دِينَهُ وَ الْمَغْبُوطُ مَنْ سَلِمَ لَهُ دِينُهُ وَ حَسُنَ يَقِينُهُ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۴، ص۲۹۱.</ref>؛ . | # [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرموند: "... خسارت‌دیده کسی است که [[دین]] خود را از دست داده؛ و کسی قابل غبطه‌خوردن است که دینش به [[سلامت]] مانده و یقینش [[نیکو]] شده باشد" <ref>{{متن حدیث|عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}} ...الْمَغْبُونُ مَنْ غُبِنَ دِينَهُ وَ الْمَغْبُوطُ مَنْ سَلِمَ لَهُ دِينُهُ وَ حَسُنَ يَقِينُهُ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۴، ص۲۹۱.</ref>؛. | ||
#[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمودند: "[[غبطه]] خوردنی‌ترین [[مردم]]، کسی است که به سوی نیکی‌ها با سرعت می‌شتابد" <ref>{{متن حدیث|قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}} فِي الغُرُرِ: أَغْبَطُ النَّاسِ الْمُسَارِعُ إِلَى الْخَيْرَاتِ}}؛ تصنیف غرر الحکم، ص۱۰۵.</ref>؛ | # [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمودند: "[[غبطه]] خوردنی‌ترین [[مردم]]، کسی است که به سوی نیکی‌ها با سرعت می‌شتابد" <ref>{{متن حدیث|قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}} فِي الغُرُرِ: أَغْبَطُ النَّاسِ الْمُسَارِعُ إِلَى الْخَيْرَاتِ}}؛ تصنیف غرر الحکم، ص۱۰۵.</ref>؛ | ||
#[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمودند: "بدون تردید [[انسان]] ضرر برده، کسی است که عمرش را باخته باشد، و آن‌کس قابل غبطه‌خوردن است که عمرش را در [[اطاعت]] از پروردگارش گذرانده باشد" <ref>{{متن حدیث|قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}} فِي الغُرُرِ: إِنَّ الْمَغْبُونَ مَنْ غُبِنَ عُمُرَهُ وَ إِنَّ الْمَغْبُوطَ مَنْ أَنْفَذَ عُمُرَهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ}}؛ تصنیف غرر الحکم، ص۱۶۰.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۴۴۵-۴۴۶.</ref>. | # [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمودند: "بدون تردید [[انسان]] ضرر برده، کسی است که عمرش را باخته باشد، و آن‌کس قابل غبطه‌خوردن است که عمرش را در [[اطاعت]] از پروردگارش گذرانده باشد" <ref>{{متن حدیث|قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}} فِي الغُرُرِ: إِنَّ الْمَغْبُونَ مَنْ غُبِنَ عُمُرَهُ وَ إِنَّ الْمَغْبُوطَ مَنْ أَنْفَذَ عُمُرَهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ}}؛ تصنیف غرر الحکم، ص۱۶۰.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۴۴۵-۴۴۶.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۲''']] | * [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۲''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث غبطه است. غبطه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: غبطه در قرآن - غبطه در حدیث - غبطه در نهج البلاغه - غبطه در اخلاق اسلامی - غبطه در معارف دعا و زیارات - پرسش‌های مرتبطآیات مربوطه
- امام صادق (ع) فرمودند: "مؤمن غبطه می‌برد امّا حسد نمی‌ورزد، و منافق حسد می‌ورزد اما غبطه نمی‌برد" [۱]؛
- امیرالمؤمنین (ع) فرموند: "... خسارت‌دیده کسی است که دین خود را از دست داده؛ و کسی قابل غبطه‌خوردن است که دینش به سلامت مانده و یقینش نیکو شده باشد" [۲]؛.
- امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "غبطه خوردنی‌ترین مردم، کسی است که به سوی نیکی‌ها با سرعت می‌شتابد" [۳]؛
- امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "بدون تردید انسان ضرر برده، کسی است که عمرش را باخته باشد، و آن‌کس قابل غبطه‌خوردن است که عمرش را در اطاعت از پروردگارش گذرانده باشد" [۴][۵].
منابع
پانویس
- ↑ «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: إِنَّ الْمُؤْمِنَ يَغْبِطُ وَ لَا يَحْسُدُ وَ الْمُنَافِقُ يَحْسُدُ وَ لَا يَغْبِطُ»؛اصول کافی، ج۲ ص۳۰۷.
- ↑ «عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ(ع) ...الْمَغْبُونُ مَنْ غُبِنَ دِينَهُ وَ الْمَغْبُوطُ مَنْ سَلِمَ لَهُ دِينُهُ وَ حَسُنَ يَقِينُهُ»؛ بحار الأنوار، ج۷۴، ص۲۹۱.
- ↑ «قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ(ع) فِي الغُرُرِ: أَغْبَطُ النَّاسِ الْمُسَارِعُ إِلَى الْخَيْرَاتِ»؛ تصنیف غرر الحکم، ص۱۰۵.
- ↑ «قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ(ع) فِي الغُرُرِ: إِنَّ الْمَغْبُونَ مَنْ غُبِنَ عُمُرَهُ وَ إِنَّ الْمَغْبُوطَ مَنْ أَنْفَذَ عُمُرَهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ»؛ تصنیف غرر الحکم، ص۱۶۰.
- ↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۴۴۵-۴۴۶.