فض: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[فض در قرآن]] - [[فض در حدیث]] - [[فض در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = فض (پرسش)}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[فض در قرآن]] | [[فض در حدیث]] | [[فض در فقه سیاسی]] </div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[فض (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
اصل آن به معنای تفریق و تجزیه<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة،ج۴، ص۴۴۰.</ref> و شکسته شدن [[هیئت]] [[اجتماعی]] با [[تفرقه]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۰۲.</ref>. در حالت اسنادی به استعاره به معنای پراکنده شدن [[قوم]] و [[جماعت]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۸.</ref> و متفرق شدن حلقه [[مردم]] بعد از [[اجتماع]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۷، ص۲۰۸.</ref>.  
اصل آن به معنای تفریق و تجزیه<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۴۰.</ref> و شکسته شدن [[هیئت]] [[اجتماعی]] با [[تفرقه]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۰۲.</ref>. در حالت اسنادی به استعاره به معنای پراکنده شدن [[قوم]] و [[جماعت]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۸.</ref> و متفرق شدن حلقه [[مردم]] بعد از [[اجتماع]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۷، ص۲۰۸.</ref>.  


{{متن قرآن|وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ}}<ref>« اگر درشتخویی سنگدل می‌بودی از دورت می‌پراکندند» سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.</ref>.
{{متن قرآن|وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ}}<ref>«اگر درشتخویی سنگدل می‌بودی از دورت می‌پراکندند» سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.</ref>.


در [[قرآن کریم]] به برخی [[علل]] و عوامل پراکنده ‌شدن مردم از اطراف [[پیامبر]]{{صل}} اشاره شده است که برخی از آنها به عنوان هشدار مطرح شده است. [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ}}<ref>«پس با بخشایشی از (سوی) خداوند با آنان نرمخویی ورزیدی و اگر درشتخویی سنگدل می‌بودی از دورت می‌پراکندند» سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.</ref> به این نکته اشاره دارد که [[درشت‌خویی]] و سختدلی باعث پراکنده شدن مردم از اطراف [[رهبران]] خواهد شد و [[پیامبر اکرم]]{{صل}} با [[نرم‌خویی]] و [[خوش خلقی]] که از آثار [[رحمت الهی]] بوده، موفق به جذب مردم و [[اصحاب]] شد و این [[خصلت]] موجب ایجاد رابطه مستحکم میان آن [[حضرت]] و [[امّت اسلامی]] گردید.
در [[قرآن کریم]] به برخی [[علل]] و عوامل پراکنده ‌شدن مردم از اطراف [[پیامبر]] {{صل}} اشاره شده است که برخی از آنها به عنوان هشدار مطرح شده است. [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ}}<ref>«پس با بخشایشی از (سوی) خداوند با آنان نرمخویی ورزیدی و اگر درشتخویی سنگدل می‌بودی از دورت می‌پراکندند» سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.</ref> به این نکته اشاره دارد که [[درشت‌خویی]] و سختدلی باعث پراکنده شدن مردم از اطراف [[رهبران]] خواهد شد و [[پیامبر اکرم]] {{صل}} با [[نرم‌خویی]] و [[خوش خلقی]] که از آثار [[رحمت الهی]] بوده، موفق به جذب مردم و [[اصحاب]] شد و این [[خصلت]] موجب ایجاد رابطه مستحکم میان آن [[حضرت]] و [[امّت اسلامی]] گردید.


در [[آیه]] {{متن قرآن|وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَيْهَا وَتَرَكُوكَ قَائِمًا}}<ref>«و چون داد و ستد یا سرگرمی‌یی ببینند، بدان سو شتاب می‌آورند و تو را ایستاده رها می‌کنند» سوره جمعه، آیه ۱۱.</ref> علت پراکنده ‌شدن مردم از اطراف پیامبر در [[اعمال عبادی]] (مانند [[نماز جمعه]]) را [[منافع]] مادی و هوای [[نفسانی]] خوانده و [[مؤمنان]] را از آن بر [[حذر]] داشته است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۷۴-۲۷۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۴۶-۴۴۷.</ref>
در [[آیه]] {{متن قرآن|وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَيْهَا وَتَرَكُوكَ قَائِمًا}}<ref>«و چون داد و ستد یا سرگرمی‌یی ببینند، بدان سو شتاب می‌آورند و تو را ایستاده رها می‌کنند» سوره جمعه، آیه ۱۱.</ref> علت پراکنده ‌شدن مردم از اطراف پیامبر در [[اعمال عبادی]] (مانند [[نماز جمعه]]) را [[منافع]] مادی و هوای [[نفسانی]] خوانده و [[مؤمنان]] را از آن بر [[حذر]] داشته است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۷۴-۲۷۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۴۶-۴۴۷.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}
 


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:فض]]
[[رده:فض]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۳

مقدمه

اصل آن به معنای تفریق و تجزیه[۱] و شکسته شدن هیئت اجتماعی با تفرقه[۲]. در حالت اسنادی به استعاره به معنای پراکنده شدن قوم و جماعت[۳] و متفرق شدن حلقه مردم بعد از اجتماع[۴].

وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ[۵].

در قرآن کریم به برخی علل و عوامل پراکنده ‌شدن مردم از اطراف پیامبر (ص) اشاره شده است که برخی از آنها به عنوان هشدار مطرح شده است. آیه شریفه فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ[۶] به این نکته اشاره دارد که درشت‌خویی و سختدلی باعث پراکنده شدن مردم از اطراف رهبران خواهد شد و پیامبر اکرم (ص) با نرم‌خویی و خوش خلقی که از آثار رحمت الهی بوده، موفق به جذب مردم و اصحاب شد و این خصلت موجب ایجاد رابطه مستحکم میان آن حضرت و امّت اسلامی گردید.

در آیه وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَيْهَا وَتَرَكُوكَ قَائِمًا[۷] علت پراکنده ‌شدن مردم از اطراف پیامبر در اعمال عبادی (مانند نماز جمعه) را منافع مادی و هوای نفسانی خوانده و مؤمنان را از آن بر حذر داشته است[۸].[۹]

منابع

پانویس

  1. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۴۰.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۰۲.
  3. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۸.
  4. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۷، ص۲۰۸.
  5. «اگر درشتخویی سنگدل می‌بودی از دورت می‌پراکندند» سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.
  6. «پس با بخشایشی از (سوی) خداوند با آنان نرمخویی ورزیدی و اگر درشتخویی سنگدل می‌بودی از دورت می‌پراکندند» سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.
  7. «و چون داد و ستد یا سرگرمی‌یی ببینند، بدان سو شتاب می‌آورند و تو را ایستاده رها می‌کنند» سوره جمعه، آیه ۱۱.
  8. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۷۴-۲۷۵.
  9. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۴۶-۴۴۷.