مظلوم: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

در [[حدیث]] [[امام باقر]] {{ع}} است: {{متن حدیث|إِنَّ الْحُسَيْنَ صَاحِبَ كَرْبَلاَءَ قُتِلَ مَظْلُوماً مَكْرُوباً عَطْشَاناً لَهْفَاناً}}<ref>کامل الزیارات، ص۱۶۸.</ref>. و در برخی [[تفاسیر]]، آیۀ {{متن قرآن|وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا}}<ref>«و آنکه به ستم کشته شود برای وارث او حقّی نهاده‌ایم» سوره اسراء، آیه ۳۳.</ref> به [[شهادت]] آن [[حضرت]] [[تفسیر]] شده است<ref>تفسیر «البرهان»، سید هاشم بحرانی، ج۲، ص۴۱۸.</ref>. و همچنین آیۀ {{متن قرآن|وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ}}<ref>«و آنان که ستم ورزیده‌اند به زودی خواهند دانست که به کدام بازگشتگاه باز خواهند گشت» سوره شعراء، آیه ۲۲۷.</ref> به [[مظلومیّت]] [[اهل بیت]] [[تأویل]] گشته است<ref>تفسیر «البرهان»، سید هاشم بحرانی، ج۳، ص۴۱۸، ذیل آیه فوق.</ref>. آیۀ {{متن قرآن|أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا}}<ref>«به کسانی که بر آنها جنگ تحمیل می‌شود اجازه (ی جهاد) داده شد زیرا ستم دیده‌اند» سوره حج، آیه ۳۹.</ref> نیز طبق [[روایات]]، دربارۀ [[حسین بن علی]] {{ع}} است که [[یزید]] در پی کشتن او بود تا آنکه مظلومانه [[شهید]] شد. [[امام صادق]] {{ع}} نیز در [[حدیثی]] [[امام زمان]] {{ع}} را [[خونخواه]] [[حسین]] {{ع}} معرفی می‌کند<ref>بحارالانوار، ج۲۴، ص۲۲۴.</ref>. و دربارۀ آیۀ {{متن قرآن|أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا...}}<ref>«و ستمکاران (مشرک) در نهان رازگویی کردند که.».. سوره انبیاء، آیه ۳.</ref> [[روایت]] است که: {{متن حدیث|اَلَّذِينَ ظَلَمُوا آلَ مُحَمَّدٍ حَقَّهُمْ}}<ref>بحارالانوار، ج۲۴، ص۲۲۶.</ref>. [[مظلومیّت]] [[اباعبدالله]] {{ع}} و [[ائمه]]، [[شیعه]] را همواره در مسیر [[ظلم‌ستیزی]] و [[آمادگی]] برای جانبازی در رکاب انتقام‌گیرندۀ [[خون]] شهدای مظلوم [[کربلا]]، [[حضرت مهدی]] {{ع}} قرار می‌دهد و کینۀ [[ظالم]] را در [[دل‌ها]] می‌پروراند. افراشتن [[پرچم]] [[مظلومیت]] [[آل الله]]، محور تجمّع و [[تشکّل]] همۀ [[مظلومان]] و [[ستمدیدگان]] [[تاریخ]] بر محور [[امام]] [[مظلومان]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۵۹.</ref>.