هشام بن سالم جوالیقی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[هشام بن سالم جوالیقی کوفی در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[هشام بن سالم جوالیقی کوفی در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[ابوالحکم هشام بن سالم جوالیقی جعفی کوفی]] وی از [[موالی]] [[بشر بن مروان]] و از [[راویان شیعه]]<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۹.</ref> و از [[یاران]] و [[اصحاب امام صادق]] و [[امام کاظم]]{{ع}}<ref>رجال الطوسی ۳۲۹ و ۳۶۳.</ref> بود. او از این بزرگواران،<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۹.</ref> همچنین از [[ابوبصیر]]،<ref>جامع الرواة ۲/۳۱۴.</ref> [[ابوخالد کابلی]] و [[ابان بن تغلب]] [[روایت]] نموده است.<ref>معجم رجال الحدیث ۱۹/۲۹۷.</ref> روایتگرانی مانند [[ابن ابی عمیر]]،<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۹.</ref> [[صفوان بن یحیی]] و [[علی بن حکم]] از او روایت کرده‌اند.<ref>جامع الرواة ۲/۳۱۴.</ref> ابوالحکم در [[نقل حدیث]] فردی مورد [[اعتماد]]<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۹.</ref> و دارای اعتقاداتی [[نیکو]] بود.<ref>جامع الرواة ۲/۳۱۴.</ref> وی پس از [[شهادت امام صادق]]{{ع}} [[مردم]] را از [[بیعت]] با [[عبدالله بن جعفر]] [[فرزند امام صادق]]{{ع}} برحذر داشت و اولین کسی بود که [[امامت]] [[موسی بن جعفر]]{{ع}}را پذیرفت.<ref>اختیار معرفة الرجال ۲۸۱.</ref> برخی گفته‌اند که ایشان از [[اسیران]] جوزجان،<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۹.</ref> از روستاهای بلخ <ref>معجم البلدان ۲/۱۸۲.</ref> بوده است. کتاب الحج، کتاب المعراج و کتاب التفسیر از آثار اوست.<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۹.</ref> [[آقابزرگ تهرانی]] کتاب الحدیث را هم به آثار او افزوده است<ref>الذریعه ۶/۳۷۱.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۸۲۳.</ref>
[[ابوالحکم هشام بن سالم جوالیقی جعفی کوفی]] وی از [[موالی]] [[بشر بن مروان]] و از [[راویان شیعه]]<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۹.</ref> و از [[یاران]] و [[اصحاب امام صادق]] و [[امام کاظم]] {{ع}}<ref>رجال الطوسی ۳۲۹ و ۳۶۳.</ref> بود. او از این بزرگواران،<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۹.</ref> همچنین از [[ابوبصیر]]،<ref>جامع الرواة ۲/۳۱۴.</ref> [[ابوخالد کابلی]] و [[ابان بن تغلب]] [[روایت]] نموده است.<ref>معجم رجال الحدیث ۱۹/۲۹۷.</ref> روایتگرانی مانند [[ابن ابی عمیر]]،<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۹.</ref> [[صفوان بن یحیی]] و [[علی بن حکم]] از او روایت کرده‌اند.<ref>جامع الرواة ۲/۳۱۴.</ref> ابوالحکم در [[نقل حدیث]] فردی مورد [[اعتماد]]<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۹.</ref> و دارای اعتقاداتی [[نیکو]] بود.<ref>جامع الرواة ۲/۳۱۴.</ref> وی پس از [[شهادت امام صادق]] {{ع}} [[مردم]] را از [[بیعت]] با [[عبدالله بن جعفر]] [[فرزند امام صادق]] {{ع}} برحذر داشت و اولین کسی بود که [[امامت]] [[موسی بن جعفر]] {{ع}}را پذیرفت.<ref>اختیار معرفة الرجال ۲۸۱.</ref> برخی گفته‌اند که ایشان از [[اسیران]] جوزجان،<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۹.</ref> از روستاهای بلخ <ref>معجم البلدان ۲/۱۸۲.</ref> بوده است. کتاب الحج، کتاب المعراج و کتاب التفسیر از آثار اوست.<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۹.</ref> [[آقابزرگ تهرانی]] کتاب الحدیث را هم به آثار او افزوده است<ref>الذریعه ۶/۳۷۱.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۸۲۳.</ref>
== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
* [[تفسیر هشام بن سالم جوالیقی]]
* [[تفسیر هشام بن سالم جوالیقی]]

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۴

مقدمه

ابوالحکم هشام بن سالم جوالیقی جعفی کوفی وی از موالی بشر بن مروان و از راویان شیعه[۱] و از یاران و اصحاب امام صادق و امام کاظم (ع)[۲] بود. او از این بزرگواران،[۳] همچنین از ابوبصیر،[۴] ابوخالد کابلی و ابان بن تغلب روایت نموده است.[۵] روایتگرانی مانند ابن ابی عمیر،[۶] صفوان بن یحیی و علی بن حکم از او روایت کرده‌اند.[۷] ابوالحکم در نقل حدیث فردی مورد اعتماد[۸] و دارای اعتقاداتی نیکو بود.[۹] وی پس از شهادت امام صادق (ع) مردم را از بیعت با عبدالله بن جعفر فرزند امام صادق (ع) برحذر داشت و اولین کسی بود که امامت موسی بن جعفر (ع)را پذیرفت.[۱۰] برخی گفته‌اند که ایشان از اسیران جوزجان،[۱۱] از روستاهای بلخ [۱۲] بوده است. کتاب الحج، کتاب المعراج و کتاب التفسیر از آثار اوست.[۱۳] آقابزرگ تهرانی کتاب الحدیث را هم به آثار او افزوده است[۱۴].[۱۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. رجال النجاشی ۲/۳۹۹.
  2. رجال الطوسی ۳۲۹ و ۳۶۳.
  3. رجال النجاشی ۲/۳۹۹.
  4. جامع الرواة ۲/۳۱۴.
  5. معجم رجال الحدیث ۱۹/۲۹۷.
  6. رجال النجاشی ۲/۳۹۹.
  7. جامع الرواة ۲/۳۱۴.
  8. رجال النجاشی ۲/۳۹۹.
  9. جامع الرواة ۲/۳۱۴.
  10. اختیار معرفة الرجال ۲۸۱.
  11. رجال النجاشی ۲/۳۹۹.
  12. معجم البلدان ۲/۱۸۲.
  13. رجال النجاشی ۲/۳۹۹.
  14. الذریعه ۶/۳۷۱.
  15. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۸۲۳.