ولیجه در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[فرد]] [[معتمد]] از غیر [[اهل]] شخص<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۸۳.</ref>، [[بطانه]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۱۴۲.</ref>، [[دوست]] همراز. اصل آن "ولج" به معنای دخول<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۱۴۲.</ref> و ورود در محیط چیزی با اتصال<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۴، ص۱۹۶.</ref>.

در [[قرآن کریم]] از گرفتن ولیجه از غیر خدا و [[رسول]] و [[مؤمنین]] [[نهی]] شده است: {{متن قرآن|وَلَمْ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَا رَسُولِهِ وَلَا الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً}}<ref>«آیا پنداشته‌اید که به خود واگذاشته می‌شوید در حالی که هنوز خداوند کسانی از شما را که جهاد کرده‌اند و جز خداوند و پیامبرش و مؤمنان همرازی نگزیده‌اند معلوم نداشته است؟! و خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است» سوره توبه، آیه ۱۶.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۵۰۶.</ref>

* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]

{{پانویس}}

[[رده: مدخل]]

[[رده:ولیجه]]