ایمان: تفاوت میان نسخه‌ها

# '''[[دفع بلایا]]''': با توجه به [[روایات معصومین]] {{ع}} یکی از بزرگترین آثار [[اجتماعی]] ایمان، دفع بلایا از [[جامعه]] به واسطه ایمان است، چرا که در [[روایات]] متعدد از [[معصومین]] {{ع}} چنین آمده، [[خداوند]] جامعه‌ای را که در آن افراد با ایمان [[حضور]] داشته باشند [[عذاب]] نمی‌کند و یا در برخی روایات آمده که گاهی خداوند شهری را به واسطه وجود یک مؤمن از نابودی نگه می‌دارد<ref>امام باقر {{ع}}، فرمود: راستی که خدا به یک مؤمن یک شهری و دهی را از فنا نگهداری می‌‌کند، محمد، کلینی، اصول کافی، ج ۵، ص ۶۹</ref>.  

# '''[[نجات در دنیا و آخرت]]''': [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: «خداوند مؤمن را از [[فتنه‌ها]] و حوادث دنیا در [[امان]] قرار نداده است، ولی او را از [[گمراهی]] در دنیا و [[بدبختی]] در [[آخرت]] [[نجات]] می‌دهد»<ref>{{متن حدیث|لَمْ یؤمِنْ اللهُ مؤمنٌ مِنْ هزاهِزِ الدُّنیا، وَلکنِّهُ آمَنَهُ مِنْ العُمی فیها وَالشّقاءٍ فِی الآخرةِ}}، اصول کافی، ج ۵، ص ۸۹.</ref>.

همچنین، در [[نهج البلاغه]] آثار و کارکردهایی همچون [[شهود غیب]] و خدابینی برای ایمان [[ذکر]] شده است. [[سخن]] از آن است که [[چشم‌ها]] [[خدا]] را همچون اجسام درنمی‌یابند، امّا [[دل‌ها]] در پرتو [[ایمان راستین]] او را درخواهند یافت<ref>{{متن حدیث|لَا تُدْرِکُهُ الْعُیُونُ بِمُشَاهَدَةِ الْعِیَانِ وَ لَکِنْ تُدْرِکُهُ الْقُلُوبُ بِحَقَائِقِ الْإِیمَانِ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷٩</ref>. از دیگر کارکردهای ایمان، شرک‌زدایی و شک‌زدایی است. [[امام]] می‌فرماید: به او ایمان داریم، ایمان کسی که غیب‌ها را به چشم دیده است و بر آنچه [[وعده]] داده‌اند، [[آگاه]] شده؛ [[ایمانی]] که [[اخلاص]] آن [[شرک]] را زدوده است و [[یقین]] ان [[شک]] را زایل کرده است<ref>{{متن حدیث|وَ نُؤْمِنُ بِهِ إِیمَانَ مَنْ عَایَنَ الْغُیُوبَ وَ وَقَفَ عَلَی الْمَوْعُودِ إِیمَاناً نَفَی إِخْلَاصُهُ الشِّرْکَ وَ یَقِینُهُ الشَّکَّ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۱۴</ref>.<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۱۵۹.</ref>

<onlyinclude>

{{درجه‌بندی

  | ارزیابی=<!--آماده، نشده، تمام-->تمام

  | شناسه = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص

  | جامعیت = <!--ندارد، دارد-->دارد