سوء: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[سوء در قرآن]] - [[سوء در حدیث]] - [[سوء در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = سوء (پرسش)}} | |||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
بدی کردن، بد آمدن، اندوهگین کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۵.</ref>. هر چیزی که باعث [[غم]] و [[اندوه]] [[انسان]] گردد؛ اعم از [[امور دنیوی]] یا [[اخروی]]، از حالت‌های [[نفسانی]]، بدنی و خارجی، در مقابل "[[حسنی]]"<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۴۱.</ref>؛ همچنین صفت هر چیز [[پست]] و بی‌مایه<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۳۲۷.</ref>، هر چیزی که در ذاتش خیر و [[نیکی]] نباشد، خواه عمل یا موضوع یا [[حکم]] یا [[امر قلبی]] یا [[معنوی]] یا مادی و غیر اینها باشد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۵، ص۲۵۰.</ref>. | بدی کردن، بد آمدن، اندوهگین کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۵.</ref>. هر چیزی که باعث [[غم]] و [[اندوه]] [[انسان]] گردد؛ اعم از [[امور دنیوی]] یا [[اخروی]]، از حالت‌های [[نفسانی]]، بدنی و خارجی، در مقابل "[[حسنی]]"<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۴۱.</ref>؛ همچنین صفت هر چیز [[پست]] و بی‌مایه<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۳۲۷.</ref>، هر چیزی که در ذاتش خیر و [[نیکی]] نباشد، خواه عمل یا موضوع یا [[حکم]] یا [[امر قلبی]] یا [[معنوی]] یا مادی و غیر اینها باشد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۵، ص۲۵۰.</ref>. | ||
{{متن قرآن|ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَى أَنْ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَكَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُونَ}}<ref>«سپس سرانجام آنان که بدی کردند بدی | {{متن قرآن|ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَى أَنْ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَكَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُونَ}}<ref>«سپس سرانجام آنان که بدی کردند بدی بود، برای آنکه آیات خداوند را دروغ شمردند و آن را به ریشخند می‌گرفتند» سوره روم، آیه ۱۰.</ref>. | ||
در [[قرآن کریم]] [[سوء]] و مشتقات آن مانند [[سیئه]] و سوای در موارد و موضوعات، در معانی متعددی استعمال شده‌اند که برخی از آنها عبارت‌اند از: بد، [[ناشایست]]، [[قبیح]] و [[زشت]]، [[سختی]] و شدت، [[عذاب]]، [[فساد]] و ضرر، [[گناه]]، [[معاصی]]، [[لغزش]] و [[خطا]]، [[رنج]] و [[بیماری]]، [[جزاء]] و [[عقاب]]، [[خیانت]] و [[بدکاری]] و...<ref>محمود سرمدی، «سوء، سیئه»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۳۱.</ref>. | در [[قرآن کریم]] [[سوء]] و مشتقات آن مانند [[سیئه]] و سوای در موارد و موضوعات، در معانی متعددی استعمال شده‌اند که برخی از آنها عبارت‌اند از: بد، [[ناشایست]]، [[قبیح]] و [[زشت]]، [[سختی]] و شدت، [[عذاب]]، [[فساد]] و ضرر، [[گناه]]، [[معاصی]]، [[لغزش]] و [[خطا]]، [[رنج]] و [[بیماری]]، [[جزاء]] و [[عقاب]]، [[خیانت]] و [[بدکاری]] و...<ref>محمود سرمدی، «سوء، سیئه»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۳۱.</ref>. | ||
این اصطلاح جامع همه [[بدی‌ها]] و ناهنجاری‌های درونی و بیرونی، [[فرد]] و [[جامعه]] از عمل و [[اعتقاد]] است که در [[فرهنگ]] [[قرآنی]] در همه ابعاد معرفی و از ارتکاب آن [[نهی]] شده است. [[خداوند]] [[عاقبت]] بدی کردن در [[دنیا]] را، [[تکذیب]] [[آیات الهی]] و نتیجه [[اخروی]] آن را جهنّم برشمرده است: {{متن قرآن|بَلَى مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ}}<ref>«نه چنین | این اصطلاح جامع همه [[بدی‌ها]] و ناهنجاری‌های درونی و بیرونی، [[فرد]] و [[جامعه]] از عمل و [[اعتقاد]] است که در [[فرهنگ]] [[قرآنی]] در همه ابعاد معرفی و از ارتکاب آن [[نهی]] شده است. [[خداوند]] [[عاقبت]] بدی کردن در [[دنیا]] را، [[تکذیب]] [[آیات الهی]] و نتیجه [[اخروی]] آن را جهنّم برشمرده است: {{متن قرآن|بَلَى مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ}}<ref>«نه چنین است، آنانکه گناهی انجام دهند و گناهشان آنان را فرا گیرد، دمساز آتشند؛ آنان در آن جاودانند» سوره بقره، آیه ۸۱.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۵۲-۳۵۳.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
==جستارهای وابسته== | {{پایان منابع}} | ||
== جستارهای وابسته == | |||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[شر]] | * [[شر]] | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده:سوء]] | [[رده:سوء]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۳
سوء از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سوء در قرآن - سوء در حدیث - سوء در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
بدی کردن، بد آمدن، اندوهگین کردن[۱]. هر چیزی که باعث غم و اندوه انسان گردد؛ اعم از امور دنیوی یا اخروی، از حالت‌های نفسانی، بدنی و خارجی، در مقابل "حسنی"[۲]؛ همچنین صفت هر چیز پست و بی‌مایه[۳]، هر چیزی که در ذاتش خیر و نیکی نباشد، خواه عمل یا موضوع یا حکم یا امر قلبی یا معنوی یا مادی و غیر اینها باشد[۴].
﴿ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَى أَنْ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَكَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُونَ﴾[۵].
در قرآن کریم سوء و مشتقات آن مانند سیئه و سوای در موارد و موضوعات، در معانی متعددی استعمال شده‌اند که برخی از آنها عبارت‌اند از: بد، ناشایست، قبیح و زشت، سختی و شدت، عذاب، فساد و ضرر، گناه، معاصی، لغزش و خطا، رنج و بیماری، جزاء و عقاب، خیانت و بدکاری و...[۶].
این اصطلاح جامع همه بدی‌ها و ناهنجاری‌های درونی و بیرونی، فرد و جامعه از عمل و اعتقاد است که در فرهنگ قرآنی در همه ابعاد معرفی و از ارتکاب آن نهی شده است. خداوند عاقبت بدی کردن در دنیا را، تکذیب آیات الهی و نتیجه اخروی آن را جهنّم برشمرده است: ﴿بَلَى مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ﴾[۷].[۸]
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۵.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۴۱.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۳۲۷.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۵، ص۲۵۰.
- ↑ «سپس سرانجام آنان که بدی کردند بدی بود، برای آنکه آیات خداوند را دروغ شمردند و آن را به ریشخند می‌گرفتند» سوره روم، آیه ۱۰.
- ↑ محمود سرمدی، «سوء، سیئه»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۳۱.
- ↑ «نه چنین است، آنانکه گناهی انجام دهند و گناهشان آنان را فرا گیرد، دمساز آتشند؛ آنان در آن جاودانند» سوره بقره، آیه ۸۱.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۵۲-۳۵۳.