دعای امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

دعای امام حسین (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۵ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۲

۱۷٬۳۸۷ بایت اضافه‌شده ، ‏۵ سپتامبر ۲۰۲۲

←‏منابع

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۳٬۳۴۳

ویرایش

@@ خط ۲۷۸: / خط ۲۷۸: @@
 این دعا را طبری در [[تاریخ الأمم و الملوک (کتاب)|تاریخ الأمم و الملوک]]<ref>طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۴۴۵.</ref> و خوارزمی [[حنفی]] در [[مقتل الحسین (کتاب)|مقتل الحسین]]<ref>اخطب خوارزم، مقتل الحسین{{ع}}، ج۲، ص۲۹.</ref> و [[ابن اثیر]] در «[[الکامل]] فی التاریخ»<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۷۹.</ref> و [[حائری]] کرکی در [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۰۰.</ref> و [[علامه مجلسی]] در «[[بحار الانوار]]»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۳۰.</ref> از [[امام حسین]]{{ع}} نقل کرده‌اند که در [[حق]] [[ابو الشعثاء کندی]] نموده هنگامی که بر روی زانوهایش قرار گرفت و صد تیر به سوی [[دشمن]] رها نمود. [[حضرت]] در حق او این گونه [[دعا]] کرد:
 {{متن حدیث|اللَّهُمَّ سَدِّدْ رَمْيَتَهُ وَ اجْعَلْ ثَوَابَهُ الْجَنَّةَ}}<ref>طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۴۴۵.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۶.</ref>
+==نفرین‌های عمومی==
+برخی از دعاهای [[حضرت سید الشهداء]]{{ع}} در حد نفرین‌های عمومی بر [[ضد]] [[دشمنان]] خود بوده است که اینک به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:
+===نفرین‌های [[حضرت]] بعد از تیر خوردن فرزند شیرخوارش===
+این [[نفرین]] عمومی را [[طبری]] در [[تاریخ الأمم و الملوک (کتاب)|تاریخ الأمم و الملوک]]<ref>طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۴۴۸.</ref> و [[شیخ مفید]] در [[الارشاد (کتاب)|الارشاد]]<ref>مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۲، ص۱۰۸.</ref> و [[طبرسی]] در [[اعلام الوری (کتاب)|اعلام الوری]]<ref>طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۴۶۶.</ref> ابن نما در [[مثیر الاحزان (کتاب)|مثیر الاحزان]]<ref>ابن نما، مثیر الأحزان، ص۷۰.</ref> و شامی در [[الدر النظیم (کتاب)|الدر النظیم]]<ref>یوسف بن حاتم شامی، الدر النظیم فی مناقب الأئمة اللهامیم، ص۵۵۶.</ref> و [[ابن اثیر]] در [[الکامل فی التاریخ (کتاب)|الکامل فی التاریخ]]<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۸۱.</ref> وحائری کرکی در [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۱۴.</ref> و [[علامه مجلسی]] در «[[بحار الانوار]]»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۴۷.</ref> از [[امام حسین]]{{ع}} نقل کرده‌اند که هنگام تیر خوردن فرزندش شیرخوارش فرمود:
+{{متن حدیث|رَبِّ إِنْ تَكُنْ حَبَسْتَ عَنَّا النَّصْرَ مِنَ السَّمَاءِ فَاجْعَلْ ذَلِكَ لِمَا هُوَ خَيْرٌ وَ انْتَقِمْ لَنَا مِنْ هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ}}<ref>مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۲، ص۱۰۸.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۷.</ref>
+===نفرین حضرت{{ع}} هنگام ضربت خوردن قاسم{{ع}}===
+این [[دعا]] را خوارزمی [[حنفی]] در [[مقتل الحسین (کتاب)|مقتل الحسین]]<ref>اخطب خوارزم، مقتل الحسین{{ع}}، ج۲، ص۳۲.</ref> و [[حائری]] کرکی در [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۰۵.</ref> و علامه مجلسی در «بحار الانوار»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۳۶.</ref> از امام حسین{{ع}} نقل کرده که هنگام افتادن [[قاسم بن الحسن]]{{ع}} از اسب بر [[زمین]] و آمدن بالای سر او در [[حق]] [[لشکر عمر بن سعد]] کردند.
+این نفرین چنین است:
+{{متن حدیث|اللَّهُمَّ أَحْصِهِمْ عَدَداً وَ اقْتُلْهُمْ بَدَداً وَ لَا تُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً وَ لَا تَغْفِرْ لَهُمْ أَبَداً}}<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۰۵.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۷.</ref>
+===[[نفرین]] [[حضرت]] هنگام رفتن [[حضرت علی اکبر]]{{ع}} به میدان===
+این نفرین را [[ابن اعثم]] در کتاب [[الفتوح (کتاب)|الفتوح]]<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۱۱۴.</ref> و خوارزمی [[حنفی]] در کتاب [[مقتل الحسین (کتاب)|مقتل الحسین]]<ref>اخطب خوارزم، مقتل الحسین{{ع}}، ج۲، ص۳۴.</ref> و [[حائری]] کرکی در کتاب [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۱۰-۳۱۱.</ref> و [[علامه مجلسی]] در کتاب «[[بحار الانوار]]»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۴۲-۴۳.</ref> از [[امام حسین]]{{ع}} نقل کرده‌اند که چون فرزندش [[علی اکبر]]{{ع}} [[روز عاشورا]] به میدان رفت این نفرین را در [[حق]] [[لشکر عمر بن سعد]] نمود.
+این نفرین چنین است:
+{{متن حدیث|اللَّهُمَّ اشْهَدْ فَقَدْ بَرَزَ إِلَيْهِمْ غُلَامٌ أَشْبَهُ النَّاسِ خَلْقاً وَ خُلُقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِكَ{{صل}} كُنَّا إِذَا اشْتَقْنَا إِلَى نَبِيِّكَ{{صل}} نَظَرْنَا إِلَى وَجْهِهِ اللَّهُمَّ امْنَعْهُمْ بَرَكَاتِ الْأَرْضِ وَ فَرِّقْهُمْ تَفْرِيقاً وَ مَزِّقْهُمْ تَمْزِيقاً وَ اجْعَلْهُمْ طَرَائِقَ قِدَداً وَ لَا تُرْضِ الْوُلَاةَ عَنْهُمْ أَبَداً فَإِنَّهُمْ دَعَوْنَا لِيَنْصُرُونَا ثُمَّ عَدَوْا عَلَيْنَا يُقَاتِلُونَنَا}}<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۱۰-۳۱۱.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۸.</ref>
+===نفرین حضرت پس از [[نصیحت]] [[لشکر]] [[دشمن]]===
+این نفرین را [[سید بن طاووس]] در کتاب [[اللهوف (کتاب)|اللهوف]]<ref>ابن طاووس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص۶۰.</ref> و حائری کرکی در کتاب [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۲۷۷-۲۷۸.</ref> و علامه مجلسی در «بحار الانوار»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۱۰.</ref> از امام حسین{{ع}} نقل کرده‌اند که حضرت پس از نصیحت لشکر عمر بن سعد در روز عاشورا آنان را این گونه نفرین نمود:
+{{متن حدیث|اللَّهُمَّ احْبِسْ عَنْهُمْ قَطْرَ السَّمَاءِ وَ ابْعَثْ عَلَيْهِمْ سِنِينَ كَسِنِي يُوسُفَ وَ سَلِّطْ عَلَيْهِمْ غُلَامَ ثَقِيفٍ فَيَسُومَهُمْ كَأْساً مُصَبَّرَةً وَ لَا يَدَعُ فِيهِمْ أَحَداً إِلَّا قَتَلَهُ قَتْلَةً بِقَتْلَةٍ وَ ضَرْبَةً بِضَرْبَةٍ يَنْتَقِمُ لِي وَ لِأَوْلِيَائِي وَ أَهْلِ بَيْتِي وَ أَشْيَاعِي مِنْهُمْ فَإِنَّهُمْ غَرُّونَا وَ كَذَبُونَا وَ خَذَلُونَا وَ أَنْتَ رَبُّنَا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنا وَ إِلَيْكَ أَنَبْنا وَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ}}<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۱۰.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۹.</ref>
+===[[نفرین]] [[حضرت]] [[پس از شهادت علی]] اکبر{{ع}}===
+این نفربن از [[امام حسین]]{{ع}} نقل شده که حضرت پس از ضربت خوردن فرزندش [[حضرت علی اکبر]]{{ع}} این نفرین را فرمود:
+{{متن حدیث|قَتَلَ اللَّهُ قَوْماً قَتَلُوكَ فَمَا أَجْرَأَهُمْ عَلَى اللَّهِ وَ عَلَى انْتِهَاكِ حُرْمَةِ الرَّسُولِ}}<ref>ابن نما، مثیر الأحزان، ص۶۹.</ref>.
+این نفرین در مصادری آمده از قبیل:
+# [[تاریخ الأمم و الملوک (کتاب)|تاریخ الأمم و الملوک]]، [[طبری]]<ref>طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۴۴۶.</ref>.
+# [[الارشاد (کتاب)|الارشاد]]، [[شیخ مفید]]<ref>مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۲، ص۱۰۶.</ref>.
+# [[اعلام الوری (کتاب)|اعلام الوری]]، [[طبرسی]]<ref>طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۴۶۴.</ref>.
+# [[مقتل الحسین (کتاب)|مقتل الحسین]]، خوارزمی [[حنفی]]<ref>اخطب خوارزم، مقتل الحسین{{ع}}، ج۲، ص۳۶.</ref>.
+# [[مثیر الاحزان (کتاب)|مثیر الاحزان]]، ابن نما<ref>ابن نما، مثیر الأحزان، ص۶۹.</ref>.
+# [[اللهوف (کتاب)|اللهوف]]، [[سید بن طاووس]]<ref>ابن طاووس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص۶۸.</ref>.
+# [[الدر النظیم (کتاب)|الدر النظیم]]، شامی<ref>شامی، الدر النظیم فی مناقب الأئمة اللهامیم، ص۵۵۵.</ref>.
+# [[الکامل فی التاریخ (کتاب)|الکامل فی التاریخ]]، [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۷۹.</ref>.
+# [[البدایة والنهایة (کتاب)|البدایة والنهایة]]، [[ابن کثیر]]<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۸، ص۱۸۵.</ref>.
+# [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]، [[حائری]] کرکی<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۱۳.</ref>.
+# [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]، [[علامه مجلسی]]<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۴۴.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۹.</ref>
+===نفرین حضرت پس از ضربت خوردن===
+این نفرین را [[ابن اعثم]] در [[الفتوح (کتاب)|الفتوح]]<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۱۱۷-۱۱۸.</ref> و خوارزمی حنفی در [[مقتل الحسین (کتاب)|مقتل الحسین]]<ref>اخطب خوارزم، مقتل الحسین{{ع}}، ج۲، ص۳۸.</ref> و حائری کرکی در کتاب [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۱۹.</ref> و علامه مجلسی در «[[بحار الانوار]]»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۵۲.</ref> از امام حسین{{ع}} نقل کرده‌اند که حضرت هنگام خوردن تیر بر پیشانی‌اش این نفرین را در [[حق]] [[لشکر عمر بن سعد]] نمود:
+{{متن حدیث|اللَّهُمَّ أَحْصِهِمْ عَدَداً وَ اقْتُلْهُمْ بَدَداً وَ لَا تَذَرْ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ مِنْهُمْ أَحَداً وَ لَا تَغْفِرْ لَهُمْ أَبَداً}}<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۱۹.</ref>.
+در این که این‌گونه نفرین‌های [[حضرت]] شامل چه کسانی می‌شود سه احتمال وجود دارد:
+#شامل شدن خصوص لشکر عمر بن سعد؛
+#شامل شدن آنان و هر کس که در آن [[زمان]] و بعد از آن [[راضی]] به فعل آنان بوده است.
+#شامل شدن آنان و نسلشان به طور مطلق تا [[روز قیامت]].
+ولی هرکس در این نوع از [[ادعیه]] دقت کند و نیز [[معتقد]] به [[عدل الهی]] باشد پی می‌برد این [[دعاها]] به نحو قضیه خارجیه بوده است و اختصاص به لشکر عمر بن سعد داشته یا به قرینه [[روایات]] دیگر که راضی به فعل قومی را از افراد آن [[قوم]] می‌داند شامل افرادی نیز می‌شود که راضی به فعل لشکر عمر بن سعد بوده‌اند چه آنان که در آن زمان بوده یا بعداً نیز پدید آمده‌اند و لذا حمل این نفرین‌ها بر قضیه حقیقیه که شامل تمام [[نسل]] آنان تا روز قیامت شود خلاف ظاهر ادعیه و [[اصول عقاید]] به نظر می‌رسد.
+[[شیخ صدوق]] در کتاب [[عیون أخبار الرضا (کتاب)|عیون أخبار الرضا]] به سندش از [[عبدالسلام بن صالح]] هروی نقل کرده که به [[امام رضا]]{{ع}} عرض کردم: یا ابن [[رسول الله]]، چرا [[خدا]] همه خشکی را در زمان نوح{{ع}} [[غرق]] کرد و حال آن‌که در میان آنها [[کودکان]] و افرادی که گناهی نداشتند بودند؟ فرمود: [[کودکی]] میان آنها نبود؛ زیرا [[خداوند]] صلب مردان [[قوم نوح]] و رحم زنانشان را از چهل سال پیش عقیم فرموده بود و نسلشان منقطع شده بود، غرق گشتند در حالی که کودکی در میانشان نبود و این طور نیست که خداوند بی‌گناه را به [[عذاب]] گنه‌کار معذّب دارد و اما جماعتی از بازماندگان قوم نوح که غرق شدند برای تکذیبی بود که از [[پیامبر خدا]] نمودند و [[جماعت]] دیگر برای رضایتشان بود به [[تکذیب]] تکذیب کنندگان و هر کس از امری دور باشد ولی بدان [[رضایت]] دهد، مانند کسی است که خود آن را انجام داده است.<ref>{{متن حدیث|يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لِأَيِّ عِلَّةٍ أَغْرَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الدُّنْيَا كُلَّهَا فِي زَمَنِ نُوحٍ‌{{ع}} وَ فِيهِمُ الْأَطْفَالُ وَ فِيهِمْ مَنْ لَا ذَنْبَ لَهُ فَقَالَ مَا كَانَ فِيهِمُ الْأَطْفَالُ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَعْقَمَ أَصْلَابَ قَوْمِ نُوحٍ وَ أَرْحَامَ نِسَائِهِمْ أَرْبَعِينَ عَاماً فَانْقَطَعَ نَسْلُهُمْ فَغَرِقُوا وَ لَا طِفْلَ فِيهِمْ وَ مَا كَانَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِيَهْلِكَ بِعَذَابِهِ مَنْ لَا ذَنْبَ لَهُ وَ أَمَّا الْبَاقُونَ مِنْ قَوْمِ نُوحٍ فَأُغْرِقُوا لِتَكْذِيبِهِمْ لِنَبِيِّ اللَّهِ نُوحٍ{{ع}}وَ سَائِرُهُمْ أُغْرِقُوا بِرِضَاهُمْ بِتَكْذِيبِ الْمُكَذِّبِينَ وَ مَنْ غَابَ عَنْ أَمْرٍ فَرَضِيَ بِهِ كَانَ كَمَنْ شَهِدَهُ وَ أَتَاهُ}}؛ ابن بابویه، عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۷۵، حدیث ۲.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۹۰.</ref>
 == منابع ==