ام‌عماره انصاری در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف')
خط ۱۸: خط ۱۸:
[[مفسران]] در ذیل دو [[آیه]] از او [[سخن]] به میان آورده‌اند:  
[[مفسران]] در ذیل دو [[آیه]] از او [[سخن]] به میان آورده‌اند:  
# [[عکرمه]] <ref>المعجم الکبیر، ج ۲۵، ص ۳۲؛ تفسیر بغوی، ج ۳، ص ۴۵۶.</ref> از خود او [[نقل]] می‌کند که گفت: [[روزی]] نزد [[پیامبر]] {{صل}} آمدم و از اینکه همه چیز از آن مردان است، به [[اعتراض]] گفتم: [[زنان]] را به چیزی نمی‌بینم که [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِينَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِينَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِينَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِينَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِينَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِينَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِينَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيرًا وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا}}<ref>«بی‌گمان خداوند برای مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان مؤمن و مردان و زنان فرمانبردار و مردان و زنان راست‌گفتار و مردان و زنان شکیبا و مردان و زنان فرمانبردار و مردان و زنان بخشنده و مردان و زنان روزه‌دار و مردان و زنان پاکدامن و مردان و زنانی که خداوند را بسیار یاد می‌کنند، آمرزش و پاداشی سترگ آماده کرده است» سوره احزاب، آیه ۳۵.</ref> در [[پاسخ]] وی نازل شد. در زاد المسیر ۵ قول برای [[سبب نزول]] [[آیه]] [[ذکر]] شده که یکی از آنها [[گفتار]] پیشین است.<ref>زاد المسیر، ج ۶، ص ۳۸۳ ـ ۳۸۴؛ المعجم الکبیر، ج ۲۵، ص ۳۲.</ref>
# [[عکرمه]] <ref>المعجم الکبیر، ج ۲۵، ص ۳۲؛ تفسیر بغوی، ج ۳، ص ۴۵۶.</ref> از خود او [[نقل]] می‌کند که گفت: [[روزی]] نزد [[پیامبر]] {{صل}} آمدم و از اینکه همه چیز از آن مردان است، به [[اعتراض]] گفتم: [[زنان]] را به چیزی نمی‌بینم که [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِينَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِينَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِينَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِينَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِينَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِينَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِينَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيرًا وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا}}<ref>«بی‌گمان خداوند برای مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان مؤمن و مردان و زنان فرمانبردار و مردان و زنان راست‌گفتار و مردان و زنان شکیبا و مردان و زنان فرمانبردار و مردان و زنان بخشنده و مردان و زنان روزه‌دار و مردان و زنان پاکدامن و مردان و زنانی که خداوند را بسیار یاد می‌کنند، آمرزش و پاداشی سترگ آماده کرده است» سوره احزاب، آیه ۳۵.</ref> در [[پاسخ]] وی نازل شد. در زاد المسیر ۵ قول برای [[سبب نزول]] [[آیه]] [[ذکر]] شده که یکی از آنها [[گفتار]] پیشین است.<ref>زاد المسیر، ج ۶، ص ۳۸۳ ـ ۳۸۴؛ المعجم الکبیر، ج ۲۵، ص ۳۲.</ref>
# وقتی [[قمی]] در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|إِذْ هَمَّتْ طَائِفَتَانِ مِنْكُمْ أَنْ تَفْشَلَا وَاللَّهُ وَلِيُّهُمَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ}}<ref>«(یاد کنید) آنگاه را که دو دسته از شما می‌خواستند (در رفتن به جنگ) سستی کنند حال آنکه خداوند یاور آنان بود و مؤمنان باید بر خداوند توکّل کنند» سوره آل عمران، آیه ۱۲۲.</ref> از [[پایداری]] برخی از [[مسلمانان]] [[سخن]] می‌راند، نام نسیبه را نیز یاد می‌کند.<ref> تفسیر قمی، ج ۱، ص ۱۴۳.</ref> [[مفسران]] در جایی دیگر از امّ‌عماره یاد نکرده‌اند؛ امّا براساس [[سخن]] واقدی <ref>المغازی، ج ۲، ص ۶۰۳.</ref> و [[ابن‌عبدالبر]] <ref>الاستیعاب، ج ۴، ص ۵۰۳.</ref> که از [[حضور]] او در [[بیعت رضوان]] حکایت دارد می‌توان وی را مشمول [[آیه]] {{متن قرآن|لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا}}<ref>«به راستی خداوند از مؤمنان خشنود شد هنگامی که با تو در زیر آن درخت بیعت می‌کردند پس آنچه در دل داشتند معلوم داشت، از این رو آرامش را بر آنها فرو فرستاد و به پیروزی زودرسی پاداششان داد» سوره فتح، آیه ۱۸.</ref> دانست که در بیان [[وصف]] [[بیعت کنندگان]] با [[رسول]] خداست<ref>[[سید علی رضا واسعی|واسعی، سید علی رضا]]، [[ام عماره انصاری (مقاله)|مقاله «ام عماره انصاری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۴.]]</ref>.
# وقتی [[قمی]] در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|إِذْ هَمَّتْ طَائِفَتَانِ مِنْكُمْ أَنْ تَفْشَلَا وَاللَّهُ وَلِيُّهُمَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ}}<ref>«(یاد کنید) آنگاه را که دو دسته از شما می‌خواستند (در رفتن به جنگ) سستی کنند حال آنکه خداوند یاور آنان بود و مؤمنان باید بر خداوند توکّل کنند» سوره آل عمران، آیه ۱۲۲.</ref> از [[پایداری]] برخی از [[مسلمانان]] [[سخن]] می‌راند، نام نسیبه را نیز یاد می‌کند.<ref> تفسیر قمی، ج ۱، ص ۱۴۳.</ref> [[مفسران]] در جایی دیگر از امّ‌عماره یاد نکرده‌اند؛ امّا براساس [[سخن]] واقدی <ref>المغازی، ج ۲، ص ۶۰۳.</ref> و [[ابن‌عبدالبر]] <ref>الاستیعاب، ج ۴، ص ۵۰۳.</ref> که از [[حضور]] او در [[بیعت رضوان]] حکایت دارد می‌توان وی را مشمول [[آیه]] {{متن قرآن|لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا}}<ref>«به راستی خداوند از مؤمنان خشنود شد هنگامی که با تو در زیر آن درخت بیعت می‌کردند پس آنچه در دل داشتند معلوم داشت، از این رو آرامش را بر آنها فرو فرستاد و به پیروزی زودرسی پاداششان داد» سوره فتح، آیه ۱۸.</ref> دانست که در بیان وصف [[بیعت کنندگان]] با [[رسول]] خداست<ref>[[سید علی رضا واسعی|واسعی، سید علی رضا]]، [[ام عماره انصاری (مقاله)|مقاله «ام عماره انصاری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۴.]]</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
۲۱۸٬۰۵۷

ویرایش