جز
جایگزینی متن - ' نامهای ' به ' نامهای '
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
جز (جایگزینی متن - ' نامهای ' به ' نامهای ') |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[قرآن کریم]] در قصه معروف دو [[فرشته]] به | [[قرآن کریم]] در قصه معروف دو [[فرشته]] به نامهای [[هاروت و ماروت]] از «[[بابل]]» نام برده است. <ref>[[جواهر الکلام]]، ج۲۰، ص:۶۶؛ الحدائق الناضرة، ج۱۷، ص:۳۴۲؛ المعتمد فی شرح المناسک، ج۵، ص:۵۱۲؛ الروضة البهیة، ج۲، ص:۳۲۹.</ref> [[سرزمین]] بابل ـ بر اساس روایتی از [[امیر مؤمنان]] {{ع}} ـ سرزمینی [[ملعون]] (که گرفتار [[عذاب]] الـهی گشته) و نخستین سرزمینی که در آن [[بت]] پرستیده شده معرفی گردیده است. <ref>وسائل الشیعة، ج۵، ص:۱۸۰ ـ ۱۸۱</ref> عنوان بابل به مناسبت در باب [[صلات]] آمده است. | ||
بابل از مکانهایی شمرده شده که [[نماز خواندن]] در آنها [[مکروه]] است. این سرزمین به "[[ارض]] خَسْف" (زمینی که ساکنانش را در خود فرو برده) معروف است<ref>رسائل الشریف المرتضی، ج۴، ص:۸۲؛ کتاب السرائر، ج۱، ص:۲۶۵؛ الحدائق الناضرة، ج۷، ص:۲۱۳.</ref><ref> [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۲، صفحه ۳۶.</ref> | بابل از مکانهایی شمرده شده که [[نماز خواندن]] در آنها [[مکروه]] است. این سرزمین به "[[ارض]] خَسْف" (زمینی که ساکنانش را در خود فرو برده) معروف است<ref>رسائل الشریف المرتضی، ج۴، ص:۸۲؛ کتاب السرائر، ج۱، ص:۲۶۵؛ الحدائق الناضرة، ج۷، ص:۲۱۳.</ref><ref> [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۲، صفحه ۳۶.</ref> |